Konu: Dresden Dosyaları Serisi - Jim Butcher

[magicalbronze]

İthaki sözleşmeyi yenilemese bile Dresden'i farklı bir yayınevinin alıp devam ettireceğini pek düşünmüyorum. Yani devam ederse ancak İthaki devam eder, o bırakırsa da ikinci seçenek olarak bu serinin telifini alacak tek yayınevi Pegasus geliyor aklıma. Hadi aldı diyelim, sanmıyorum ki 6. kitaptan devam etsin. Daha önceki serilerde olduğu gibi birden başlar, ama satmadığı takdirde -yine daha önceki serilerde olduğu gibi- devamını muhtemelen göremeyiz.

Biraz karamsar bir bakış açısı oldu, farkındayım. Ama acı gerçekler işte.

[milenya]

Yaz Şövalyesi

Nihayet okuyup bitirdim. Hayalet Tehlikesi daha benlikti fakat bunda da bir çok soru cevap bulmuş oldu. Sayfaların altına düşülen göndermelerle ilgili notlar harikaydı. Olmasa bir çok şeyi kaçırırdım ve özellikle 'perilere inanmıyorum' demenin bir yerlerde bir tanesi öldürmesi inancını o notlarda öğrenmiş oldum. İsimlerle büyü arasındaki bağı da en iyi açıklayan kısım da bu kitaptaydı. Aşağıda ipucu kutucuğu ile devam edeyim.

Spoiler: Göster

Öncelikle Billy kesinlikle bir Micheal değildi. Karakter bir sağ kol değilde figuran gibiydi, kurguda kapladığı yer çok küçüktü bu yüzden Micheal gibi birinin yokluğunu hissettim. Susan da yoktu malum, polis kızımız Murphy içine girdiği her bölümü güzelleştirdi açıkçası. En çok o alışveriş mağazası kısmını beğenmiş olabilirim aksiyon bakımından.

Elaine de aynı şekilde yetersizdi. Hatta sanırım bu kitaba ısanamadıysam hep ondan ötürü. Çıkışı sürpriz olmadı ne okurken okuyucuya ne de sanki Harry'e. Harry bile bekliyormuş bir yerden çıkmasını gibi, hızlı kabullenişler kitabıydı.

Peri anne > Mab Benim için bir itici taraf daha. Peri anne fanı olarak da tatmin olmadım.

Kitabın içinde yer alan düğüm ve çözümleri okumak finalini okumaktan daha keyifliydi. Koskoca leydisin sen, metalden iğneler taşıyan küçümenlere mi yar olacaktın

Her şeye değinmek istiyorum aslında, Kış ve Yaz'a, Anne-Kraliçe-Leydi hiyerarşisine, bu kitapta beni memnun eden nadir oluşumlardan biri olan Beyaz Konsey'e... Kısaca daha çok hoşuma gitmeyen şeyleri yazdım geri kalan her şey güzeldi.

İkinci kitaptan iyi, üçüncü kitaptan kötüydü benim için.

[mit]

İlginç... Herkes ikinci kitabı üçüncüden iyi buluyordu oysa. Değişiklik oldu Michael konusuna gelince, Butcher her kitapta Dresden'in yanına farklı karakterler vermeyi seviyor. Mesela Ölüm Maskeleri'nde yine Michael'ı görüyoruz. Üstelik çok havalı müttefiklerle birlikte

Dipnotlara teşekkürün için teşekkürler.

[xwq]

spoiler korkusuyla okuyamadım tamamını ama başlamalı mı bu seriye.ithaki ortada bırakmış seriyi anladığım.

[mit]

Seri yarım kaldı, evet. Ama şehir fantastiğini ve kendisiyle dalga geçebilen karakterleri seviyorsanız okuduğunuza pişman olmazsınız kesinlikle.

Şuradaki bir sayfacık kısa öykü çevirimizi okuyarak biraz fikir sahibi olabilirsiniz: Süsleme - Jim Butcher

[milenya]

Sonunda beşinci kitabı bitirdim açıkçası inanılmaz yarım hissettirdi belki yaptığı sonla alakalı ama bir burukluk kaldı bu yüzden içimde. Yarım hissettirmesi de normal üzerine kaç tane kitap gelmiş seride yine de diğerlerinde sanki düğümler çözülüp bitiyordu da bu sefer bildiğin ucu açık bırakılmıştı.

Spoiler: Göster

Kötü adam Nicodemus kaçtı zaten ölmüyormuş bir tür güçsüzleştirme ya da mühürleme ile sonunun gelmesini bekliyordum kaçması güzel oldu en azından aklımda yoktu.

Susan bir iki kitaptır ucu açık bırakılan yegane karakterdi biraz cevaba kavuştu nihayet fakat yine kendisinin geleceği belirsiz.

Shiro Daredevil'daki Stick oldu adeta benim için. Okurken komple onu düşündüm tabii gözleri az çekik halini. Sonra onun bastonu yani kılıcı kaldı elinde Harry'nin bu da merak edilen soru işaretlerine sebep oldu. Kime verecek diye meraktan çatlıyorum açıkçası. (Bu arada Marcone'u da Wilson Fisk gibi hayal ederim nedense )

Susan'ın kana susamışlığının bastırdığı sırada hafif BDSM içeren o ilişki kısmı biraz abes durmuştu bence, sanki yazarın canı birden üç dört sayfa seks yazmak istemişti. Olsun olmasın değil de eğreti durmasın.

Düelloya girilen vampir de kaçtı, onun da ucu açık kaldı.

Neredeyse figüran değerindeki Martin'i çok sevdim hatta Sanya'dan daha çok sevdim aslında şövalye hayranlığım da vardır ama Micheal varken zor tabii diğerlerinin işi.

 
Sonuçta klasik bir Dresden kitabıydı. Hiç bundan daha kötü bir duruma düşmemişti muhabbeti bu kitapta da vardı. Öncekiler tamam ama bunda pek yemedim bu lafı. Bence dördüncü kitapta daha vahim durumlara düşmüştü.