Konu: Joel Robert ''Magicians'ın Kurtuluşu'' Bölüm ''1,2,3,4,5,6,7''

[mimoza]

I.Bölüm ‘’Sandıktaki Kitap’’

Spook Boulevard'ta 5 Numarada Oturan Joel Herzamanki Gibi Çatıdaki Tozlu Eşyaları Karıştırmaktaydı.Henüz 12 Yaşında Olmasına Rağmen Uzun Bir Boyu Vardı. Çatıda Eğilerek Dolaşıyordu.Tekrar Aşağı Kata İndiğinde Üstü Başı Kir,Toz İçinde İneceğini Biliyordu Ve Tabiki Annesi Julia'dan Büyük Azar İşiteceğini de.Bu Yüzden Kaç Kez Hırpalanmışsa da Joel'i Çatıya Çıkmaktan Bir Türlü Alı Koyamamıştılar.Sanki Joel'i Çatıya Çeken Birşey Vardı.Joel Mavi Gözleriyle Çatıda Bir Şey Arıyordu Ama Ne Olduğuna Dair Hiçbir Fikri Yoktu.Çatıdaki Eşyalar İşe Yaramayan Şeylerdi Fakat Ona İşe Yarar Geliyordu.

Birden Aşağıdan Bir Ses Geldi Annesi Bağırıyordu.Yani Üvey Annesi Fakat Bunu Kendiside Bilmiyordu Şimdilik.Annesi Tekrar Seslendi Joeeel Otuz Saniye İçinde Aşağıya İn Yoksa Akşam Yemeğinde Sofraya Oturamazsın.Joel Yemeğe Düşkün Biri Olmadığı İçin Aç Kalsa da Önemli Değildi Ama Yine Julia'nın Sözünü Dinleyip Aşağıya İndi.Daha Önce Pek Çok Kez Aç Kalmıştı Ama Bu Kez Aç Kalmaya Niyetli Değildi. Aşağı Kata İndiğinde Joel'i Babası Barnie Karşıladı.Nasılsın Evlat Diyerek Joel'in Saçlarını Okşadı Ve Yemek Hazır mı? Julia Diye Bağırdı.Julia Mutfaktan Evet Masaya Gel Diye Bağırdı. Barnie Tekrar Ellerimi Yıkayıp Geliyorum Diye Seslendi Ve Banyoya Gitti.

Joel Mutfağa Gidip Masaya Oturdu. Julia Arkasını Dönüp  Baktığında Joel'i Gördü Ve Kızgın Bir Yüzle Ona Bakmaya Başladı Ve Kısa Süren Sessizliği Birden Bozdu. O Üstün Başın Nedir Senin Çocuk Ben Sana Kaç Kere Söyledim Pis Pis Masaya Asla Oturamazsın Diye Şimdi Git Ve Odana Çık Seni Bu Akşam Yemekte Görmek İstemiyorum.

Joel Yediği Lafların Zoruna Gitttiği Halde Sesini Çıkarmadan Odasına Çıktı Üzerindeki Kırmızı Hırkayı Çıkarıp Yere Fırlattı. Sinirlenmişti Ama Suratına Bakıldığında Hiç Belli Olmuyordu. Fakat Hareketlerinden Sinirlendiği Anlaşılıyordu.Yatağına Uzandı Ve Beyaz Tavana Bakmaya Başladı. Biraz Sonra Sağına Döndü Ve Komidinin Üstündeki Vazoyu Fark Etti. Bu Vazoyu Julia Almıştı Joel'in İstememesine Rağmen  Komidinin Üstüne Zorla Yerleştirmişti ve Joeli de Bir Güzel Azarlamıştı.

Joel Vazoya Nefretlen Bakarken  Vazonun Üstünde Bir Işıltı Belirdi Vazo Birden Boydan Boya Parlayıp Ortadan Çatladı.İkiye Ayrılan Vazo Yere Düştü Ve Dört Parça Haline Geldi.Joel Birden Ayağa Fırladı Ve Yerdeki Kırık Vazonun Yanına Koştu.Kendi Kendine Nasıl Olur Dedi .Vazo Kırıklarını Toplamaya Başladı.Merdivenlerden Ayak Sesleri Gelmeye Başlamıştı Birisi Odaya Geliyordu. Daha Hızlı Toplamaya Başladı.Birden Can Havliyle Ahh Diye Ses Çıkararak Havaya Sıçradı.Parmağını Kesmişti Kapı Birden Açıldı İçeri Üvey Olduğunu Bilmediği Annesi Julia Girdi.

Gördüğü Görüntü Karşısında Deliye Döndü Ani Bir Hareketle Joel’e Doğru Hamle Yaptı Ve Joel Ona Öfke İle Bakarken Joel’in Ensesini Tek Eli İle Kavradı. Hemen Bağırmaya Başladı Söyle Vazoyu Neden Kırdın Çocuk Suratıma Bak Ve Söyle. Joel O Gün Uzun Bir Süreden Sonra İlk Kez Konuştu. Ben Yapmadım Kendisi Kırıldı Orada Duruyordu Ve Birden Kırıldı Hiç Dokunmadığıma Yemin Edebilirim.Bunun Üzerine Julia Joel’i Tartaklamaya Başladı Ve Kırdıklarının Hepsini Topla Ve Bir Daha Gözüme Gözükme Lanet Olası Çocuk Diye Hırladı.Odanın Kapısını Sertçe Kapatarak Aşağı İndi.

Joel Vazo Kırıklarını Toplayarak Bir Poşete Koydu. O Kadar Sinirlenmiş tiki Yaralı Parmağının Olduğu Eli İle Dolabına Bir Yumruk Attı.Sinirden Elindeki Acıyı Hissetmiyordu.Poşeti Umursamazca İkinci Katın Camından Aşağı Fırlattı.Küt Diye Bir Ses Geldi Ve Bir Alarm Ötmeye Başladı Heralde Babamın Yada Başka Birinin Arabasının Üstüne Düştü Diye Düşündü.Karanlıkta Görememişti Ayrıca Dışarıda Kar Yağıyordu Her Yer Kar İle Kaplıydı.Joel Kar Yağmasını Çok Severdi Cam Kenarında Durup Biraz Dışarısını Seyretti Sonra Tekrar Yatağına Uzandı.

Saat Epey İlerlemişti Öte Yandan Alarmı Öten Arabanın Sesi Kesilmişti.Joel Herkes Yatmıştır Diye Düşündü Ve Aya Kalktı İlk Önce Çalışma Masasına Yaklaştı Ve Sandalyeye Oturdu Önündeki Atlası Açtı ve Biraz Karıştırdı Ülkeleri İnceledi . Türkiye Haritasını Gördü Haritanın Şekli Hoşuna Gitmişti.Amerika dan Kaçıp Türkiye’ye Gitsem Annemden Kurtulurdum Bir Daha da Beni Bulamazdı Diye Düşündü.Atlası Kapatıp Tekrar Ayağa Kalktı Kapıyı Sessizce Açtı.

Düşündüğü Gibi Herkes Uyumuştu. Etraf Karanlıktı Joel Çatı Katına Çıkan Merdivene Doğru Yaklaştı.Çıkarken Kendi Odasının Lambasını Kapatmıştı. Hiçbir Yeri Göremiyordu. Tahminen Elini İleri Doğru Attı Ve Merdivenin Korkuluğunu Tuttu.Kendi Kendine Bu Saatte Çatıda Ne Yapacaksam Diye Mırıldandı.Merdivenleri Çıkmaya Başladı Üç Saniye Sonra Kapıya Vardı.Kapıyı Sessizce Açtı Ve İçeri Girdi Kapıyı Arkadan Tekrar Kapattı Ve Işığı Yaktı Etraf Aydınlandı Çatıdaki Yuvarlak Cam Hemen Dikkatini Çekti. Beyaz Kar Üstünü Kaplamıştı Kar Hala Yağıyordu. Cama Patır, Patır Vuruşunun Sesi Geliyordu.Joel Önceden Yaptığı Gibi Tekrar Eşyaları Karıştırmaya Başladı. Birden Gözüne Köşede Duran Sandık Çarptı. Joel Sandığı Daha Önce Hiç Açmamıştı.

Sandığa Doğru Yaklaştı Baş dan Aşağıya Bir Göz Gezdirdi.Sonra Sandığı Kapaklarından Tutup Açmaya Çalıştı ama İlk Denemede Başarılı Olamadı Tekrar Bütün Gücüyle Kapağa Yüklendi Bu Sefer Biraz Zorlandıktan Sonra Rahatça Sandığın Kapağını Açtı.İçinde Değişik Giysiler Vardı Cüppe ye Benzeyen Uzun Kıyafetler. Giysileri Karıştırmaya Başladı. Baya Eskiden Kalmalar Diye Düşündü Giysileri Karıştırırken Eline Bir Şey Çarptı Sandığın Dibindeydi. Elini Tekrar İçeri Daldırıp Eline Çarpan Şeyi Yakaladı Ve Yukarı Çekmeye Başladı Elindeki Her Ne İse Çok Ağırdı. Büyük Bir Kuvvetle Çekti Ve Sonunda Elindekini Dışarı Çıkardı.

Bir Kitaptı Ansiklopedi Gibi Kalındı. Üzeri Tozla Kaplıydı. Parmağını Kitabın Yüzüne Sürdü Ve Toz’un Kalınlığına Baktı Senelerdir Buradaymış Diye Düşündü. Kitabın Kapağını Açtı Ve Etrafa Bir Işık Saçıldı. Korkudan Kapağı Tekrar Kapadı Buda Neyin Nesi Diye Mırıldandı. Sandığın Kapağını Hemen Kapadı. Kitabı Yanına Alarak O Tozlu Dünyasından Tekrar Sıcak Ve Pek Temiz Olmasa da Odasına Döndü.Joel İçin Bundan Sonra Dönüm Noktası Olabilirdi. On İki Yıllık Hayatının En Fantastik Ve Gizemli Anları Yeni, Yeni  Başlıyordu Galiba Joel de Bunun Farkındaydı...

_______________________________Büyü Artık Çok Yakın_____________________________

[mimoza]

2.Bölüm ‘’Üvey Evlat’’

Joel Odasına İndiği Sırada Belki Bu Tozlu Dünyayı Bir Daha Göremem Diye Düşünüyordu .Sonra Birden Karar Değiştirip Muhtemelen Görürüm, Annemi Ne Kadar Sevmesem de Babam Var O Beni Daima Severdi Onu Görebilirim Dedi Kendi Kendine. Fakat Şimdi Kitabı Keşfetmem Lazım Bakalım Ne İşe Yarar Diye Hafiften Mırıldandı Ve Bağdaş Kurarak Oturduğu Yatağında Kitabı Kucağına Aldı.   

İlk Başta Kitabı Hafiften Araladı İçine Doğru Bakmaya Başladı.Galiba İçinden Tekrar Işıltı Çıkacak mı Diye Bakıyordu.Kitabın İçinden Işık Çıkmayınca Biraz Daha Araladı. Biraz Daha,Biraz Daha… İşte! Kitabın İçinden Işık Çıkıyordu.Kitabı Sonuna Kadar Araladı Fakat Oda Ne Kitabın Ortasında Bir İnsan Yüzü Beliriyordu.Başta Soluk Olarak Beliren Yüz Giderek Netleşiyordu.Yeni Uyanmış Bir İnsan Gibi Kitap Üstündeki Yüzünü Hareket Ettiriyordu.

Joel’in Yüzünde Şok Olmuş Bir İfade Vardı.Göz bebekleri Büyümüş,Kalp Atışları Hızlanmış,Hızlı Hızlı Nefes Alıp Verirken O Şok Olmuş İfadesi İle Kitaptaki Yüze Dikkatle Bakıyordu.Yüz Sanki Kitaptan Çıkmak İstercesine Sağa Doğru Yükseldi Sonra Aynı Şekilde Arkasından Biri Çekmiş Gibi Aşağı İndi.Joel Hala Dikkatle Yüzü Seyrediyordu.

Yüz Aniden Gözlerini Açtı Ve Joel’e Doğru Bakarken İşte Bu! Sonunda,Nihayet Diye Kısık Sesle Konuştu.Joel Titrek Bir Sesle Se-Sende Kimsin? Diye Karşılık Verdi.Yüz İkinci Defa Aynı Kısık Sesle Konuştu ; Jurnmax Diams, Büyü Müdürlüğü 12.Kat Daire Başkanı Ya Sen, Sen Kimsin?


-          ''Joel Robert. Fakat Daha Önemli Şeyler Var. Sen Bu Kitabın İçine Nasıl Girdin Ve Orada Ne Arıyorsun? Vücudun Yok mu? Senin''.
-          ''Tabiki Var Ama Girmek Zorundaydım Yoksa Her Şey Mucizelere Kalırdı.Sadece Yüzüm Gözükür Ama Pek Güzel Bir Görüntü Değil Galiba Yapılan Büyüde Yüzümün Kitabın Sayfalarının Rengine Bürüneceği Söylendi.Fakat Buradan Biraz Bir Uğraşla Çıkabilirim Tabi Senin Yardımınla Bu Arada İsmim Ne Demiştin?Bir Daha Söylesene''.
-          Joel Robert.Kodlamamı İster misin?(Alaycı Bir Şekilde)
-          ''Yok Hayır Anladım.Ama Bu İsimi Bir Yerden Hatırlıyorum Sanki.''
-          ''Nereden?''
-          ''Bir Dakika Tabii Yaa! Sen O Çocuksun Rexion Alooffire’in Veliaht’ı Joel Robert!Bu Gerçekten Sen misin? Aman Tanrım! Evet Gerçekten Doğru Olan Yapılmış Kitap Buraya Gönderilmiş Zaten Magicians’ı Başka Kim Kurtarabilir diki''.

Joel Yüzün Dediklerini Pek Anlamıyordu.Aynı Dili Konuşuyorlardı Fakat Sanki Aksanları Farklıydı.Birden Yüze Sordu Rexion Alooffire Kim? Yüz Umursamazca Güldü Ve Tekrar Konuştu Bilmiyorum Deme Sakın Rexion Alooffire’ın Yedinci en Büyük Deden Olduğu Bilmediğini Söyleme Sakın.Joel Susmamak İstercesine Konuştu Konuştu;Ama Böyle Bir Şey Mümkün Değil Soyadlarımız Aynı Değil ki Nasıl Dedem Olur.Yüz Tekrar Araya Girdi;Olur Çünkü Baban Annen Öldükten Sonra Soyadlarınızı Mahkeme Kararıyla Değişti.Joel Yüzün Dedikleri Karşısında İkinci Bir Şoka Girdi.Kucağındaki Kitaba Bakarak Benim Annem Yaşıyor Dedi Adı da Julia Robert Diye Ekledi.Yüz Kararlı Bir Sesle Lanet Okurcasına O Senin Üvey Annen Ahmak! Asıl Annen Öldü! Hem de Bir Baskın Sırasında Öldü! Baban Bu Acıya Dayanamayıp Magicians’ı Terk Etti. Normallerin Dünyasına Yerleşti Mahkeme Kararı İle Soyadlarınızı Değişti. Annen Öldüğünde Sen Kundaktaydın Daha Yeni Doğmuştun Ve Baban Ne Yaptı Biliyor musun? O Julia Denen Normal Kadınla Evlendi.Babana Bir Çok Kez Magicians’a Dönmesi İçin Mektuplar Gönderildi Ama O Mektuplara Karşılık Vermedi, Hepsini Yırttı Ve Attı Şimdi Gerçekleri Anladın mı Joel ? Sen Bir Üvey Evlatsın! Barnie ye İnanamıyorum Nasıl Gerçekleri Senden Sakladı.

Joel Bu Duydukları Karşısında Üçüncü Kez Şoka Girmişti.Yüzü Sararmış Beynine Kan Gitmez Olmuştu.Binlerce Düşünce Kafasında Dolaşıyordu.Yaşadığı Anlar Tek,Tek Gözünün Önünden Geçiyordu.Julia nın Ona Neden O Kadar Kötü Davrandığını Şimdi Anlamıştı.Meğer Aradığım Cevap Çok Yakınımdaymış,Sandığın İçindeymiş Diye Düşündü.Joel Uzun Süren Şoktan Çıkana Kadar Jurnmax Hiç Konuşmadı.Joel Kendine Geldikten Sonra Jurnmax’e Bakıp Bana Her Şeyi Baştan Anlat Bay Diams, Hem de En Baştan Ama İlk Olarak Gerçek Annemin Ölümünü Beni Anlıyor musun?

Jurnmax Joel’e Her Şeyi Anlatmaya Başlamıştı.Joel’in Her Şeyi Bilmesi Gerekiyordu Çünkü Onun Kanı Diğerlerinden Farklıydı Onun Kanı Büyülü İdi Ve Rexion Alooffire’in Veliaht’ı İdi.Sadece Nefes Alış Biçimi Bile Yeterdi…

_____________________________Büyü Artık Çok Yakın_________________________________

 

[mimoza]

3.Bölüm ‘’Ölümcül Baskın’’

Büyük Ağaçların Arkasından Bakıldığında Kırık Dökük Olan Blawit Evi Pek Fazla Görünmüyordu.Ağaçların Arasından Sessizce Eve Doğru İlerleyen BeyazAsa Grubu On Dakikadır Konuşmamıştı.Zaten Bu Karanlıkta Ve Bu Soğukta İnsanın Konuşası Hiç Gelmezdi.Karanlıkta Göze Tek Çarpan  Grubun Giydikleri Beyaz Pelerinleriydi.Birde Beyaz Asaları Vardı Fakat Onlar Şu Anlık Pelerinlerinin İçindeki Gizli Cepte İdi. 

Neredeyse Geldik Barnie Diye Seslendi Betty.Barnie Hiç Duymamış Gibi Yürümeye Devam Etti.Anlaşılan Baskına Çok Önem Veriyordu.Bunun İçin Fazla Ses Çıkarmıyordu.Betty’de Bunun Farkındaydı.
Operasyona Uluslar Arası Büyücü Birliği Tarafından Atanan Gurup Lideri Türk BeyazAsa Umut Bal Galiba Başlıyoruz Diye Mırıldandı.On Saniye Sonra Tekrar Konuştu Yoldaşlar Asaları Görelim.Bunun Üzerine Herkes Beyaz Pelerinlerinin İçinden Beyaz Asalarını Çıkardı.

Blawit Evinin Üzeri Çiziklerle,Yazılarla Dolu Kapısının Yanına Gelmişlerdi.En Önden Giden Grup Lideri Kapıya Doğru Yaklaştı,Asasını Kaldırdı Ve Bir Anda Durdu İki Saniye Sonra Herkese Bol Şans Diyerek Asasını Kapını Koluna Doğrultarak ‘’Doopen Diye Mırıldandı.Kapının Kolu Üç Yüz Altmış Derece Dönerek Ardına Kadar Açıldı.

Kapı Büyük Bir Alana Açılıyordu.Dışarıdan Bakıldığında Kapının Böyle Bir Alana Açılacağı Akıllara Bile Gelmezdi.Muhtemelen Genişletme Büyüsü Yapılmıştır Diye Düşündü Grubun Başka Bir Kadın BeyazAsası Alman Melanie Bundchen.

Karşılarında On Kişilik Bir Grup Vardı.Bir Kazanın Etrafında Toplanmışlardı.Kapıdan Giren Altı Kişilik BeyazAsa Grubunu Görünce Herkes Asalarını Çekti.Belli ki Çarpışma Olacaktı.Grup Lideri Umut Asasını Blawit’lere Doğrultarak ‘’Spletfaa’’ Diye Haykırdı.Asanın Ucundan Çıkan Beyaz Işın On Kişi Olan Blawit’lere Doğru Büyüyerek Gitmeye Başladı.Herkes Bir Yana Kaçarken Işın Ortada Hiçbir Yere Kaçamayan İki Kişiye Vurdu.İkisi de Bir Birlerine Şaşkınca Baktıktan Sonra Yere Yığıldı.

Büyüler Ve Lanetler Havada Uçuşmaya Başlamıştı.Umut Ve Barnie İki Kişi İkle Çarpışıyordu.Diğerleri İse Teke Tek İdi.Barnie Bir Sersemletme Büyüsü Daha Salladı Ve Siyah Pelerinli Adamı Göğsünden Vurdu.Kısa Boylu Blawit Yere Doğru Yığılırken Umut da Çarpıştığı İki Kişiden Birini Yere Yığdı.Artık Eşittiler.Yüzünün Yarısı Yanık Olan Bir Blawit Barnie ye Doğru Ölümcül Lanet Salladı Fakat Barnie Son Anda Eğilerek Ölmekten Kurtuldu.Grubun Üçüncü Kadın BeyazAsası Fransız Vita Art Arda Çeşitli Sersemletme Büyüleri Sallıyordu Fakat Hiçbiri İsabet Etmiyordu.Son Kez Denercesine ‘’Flatmos’’ Diye Haykırarak Bir Sersemletme Büyüsü Daha Salladı Ve Bir Kadın Blawit’i Gözünden Vurdu.Kadın Blawit İki Metre Havaya Uçarak Takla Attı Ve Duvara Çarparak yere Düştü.Vita Hemen Diğer Arkadaşlarına Yardım Etmeye Koşarken Umut Bravo Vita Harikasın! Diye Bağırdı Bir Blawitle Çarpışırken.Betty Blawitlerin En Uzun Boylusuna Bir Büyü Yolladı.Uzun Boylu Blawit’in Asası Elinde Kırıldı Ve Yere Düştü.Betty Tam Bir Sersemletme Büyüsü Yollayacağı Sırada Uzun Boylu,Siyah Gözlü Blawit Bir Hortum İçinde Aniden Kayboldu.Betty Lanet Olsun Kaçtı Diye Bağırarak Arkasını Döndüğü Sırada Barnie İle Çarpışan Yanık Yüzlü Blawit Betty’e Doğru Ölümcül Bir Lanet Yolladı.Çıkan Kırmızı Işın Betty’i Tam Göğsünden Vurdu.

Herkesin Gözü Betty’e Döndü.Kalan Blawit ler Bir Hortum İçinde Kayboldular.Betty’nin Vucudu Yere Yığıldı Ve Elinden Düşen Asası Yere Düşüp Kırıldı.Barnie Betty’nin Cansız Bedenine Sarılmış Hayır!Gidemezsin!Daha Çok Erken! Diye Hakırıyordu.Gözlerinden Akan Yaşlar Betty’nin Cansız Bedeninin Üstüne Damlıyordu.

İngiliz BeyazAsa Claevyen Mariner Dizlerinin Üstüne Çökmüş Gözlerinden Yaşlar Akıyordu.Artık Barnie’nin Hiçbir Şey Umrunda Değildi.Belliki Kendini Suçluyordu.Çünkü,Betty’i Öldüren Blawit Asıl İsmi Isengar Brown Kendi İle Çatışıyordu.Barnie İçin Artık Yol Ayrımı Gelmişti.Bundan Sonra Olanlar Tamamen Mantık Dışıydı…   

__________________________________Büyü Artık Çok Yakın___________________________________
 

[mimoza]

4.Bölüm ‘’Görece Büyücüler’’  

‘’Magicians’ı kurtarmak için ne yapabilirim?’’ 
Jurnmax önce Joel’in sorusuna cevap vermedi,Joel bunun üzerine,gözlerini kitapta ki yüzün üzerine dikerek sorusunu tekrarladı.Jurnmax’in aklına kitap’ın içine girmeden önce profesör Reoddyn’in söyledikleri geldi.Radagast yolu! Radagast yolu! Tanrı aşkına Jurnmax,sakın unutma!
Tanrı aşkına! Söylesene, magicians’ı kurtarmak için ne yapabilirim?
Radagast yolu! dedi,Jurnmax gözlerini kapatarak.
Joel’e pek tanıdık bir yermiş gibi gelmiyordu ama yinede kafasını anlamış gibi salladı.O sırada,çalışma masasının üstünde’’tik-tak,tik-tak’’ öten saat’in dört’e geldiğini gördü. Joel’in yüzündeki ciddi ifade yerini bir anlık meraklı ifadeye bıraktı.
      -     Nasıl gidiliyor Radagast yoluna?
      -     Radagast yolu tehlikeli bir yerdir.
      -     Tehlikeli olması önemli değil asıl önemli olan nasıl gidildiği.
      -     Zamanı geldiğinde ikimiz birlikte gideceğiz.
      -     Hmm… Peki o kitabın içinden nasıl çıkmayı düşünüyorsun?
      -     Başta da söylemiştim senin yardımınla.
      -     Nasıl bir yardım olacak bu?
      -     Kitap’ın en ortasındaki mavi görünen sayfayı aç çabuk.
      -     Ama yüzün ya yüzüne bir şey…
      -     Benim yüzümü boş ver dediğimi yap.
Bunun üzerine,Joel denileni yaptı ve mavi sayfayı açtı.Sayfayı açtığında,biraz bulanık,mavi renkte,hareket eden bir resim vardı.Resimde,daire şeklinde bir meydanın ortasında tuhaf tipli insanlar dolaşıyordu,bazılarının ellerinde gri renkte küreler vardı.Her taraf kar ile kaplıydı ve Joel’in daha önce hiç görmediği kalınlıkta kar yağıyordu.
Joel hemen sayfayı kapattı ve tekrar yüzün olduğu sayfaya döndü.Suratı gördükleri karşısında,bir domates gibi kızarmıştı.Uykulu gözlerini bir kez daha yüz’e dikerek üst üste sordu;
           -          O insanlarda kimdi? Ayrıca orası neresiydi?
           -          O insanlar görece büyücüler Joel,ayrıca orası dediğin yerde Cyrka kasabası
           -          Görece büyücü ne demek?
           -          Belli bir zamanı gören anlamında kullanılır.Görece büyücüler geçmişi görebilir,geçmişe gidebilir.
           -          Ya gelecek?
           -          Geleceği Tanrı’dan başka kimse göremez,çünkü görmek ayrı zamanda bilmek ve müdahale etmek demektir.Bizler ancak yaşanılanları görebiliriz.Geçmişe müdahale edebilirsin ama sadece haklıysan,eğer haksızsan ve müdahale edersen tanrı seni lanetler ve bu ölene kadar ve öldükten sonra peşini asla bırakmaz.Lanetli bir hayat istemezdin değil mi Joel?
           -          Evet istemezdim.Söylesene şimdi ne yapacağım?
           -          Oraya gideceksin,Dorin Poolbringer’ı bulacaksın,o sana bir iksir verecek.
           -          Peki tekrar nasıl geri döneceğim?
           -          Giderken bir yere düşeceksin,işini hallettikten sonra aynı yere gel ve gözlerini kapattıktan sonra burayı düşünmen yeterli olacaktır.Sanırım.
           -          Pekala gidiyorum.
           -          Yalnız sıkı giyinsen iyi olur Cyrka bu mevsimde oldukça soğuk olur.
           -          Teşekkürler! kar yağdığını görmüştüm,sonra görüşürüz
           -          Bol Şans Joel !

Joel üstünü değiştikten hemen sonra Cyrka kasabasının olduğu sayfayı açtı.Elini yavaş,yavaş sayfada hareket eden resim’in üzerine getirdi.Tam dokunuyordu ki birden durdu.Madem magicians bir kitap içine sıkıştı,buradaki büyücüler nasıl hareket ediyor diye aklından geçirdi ve sonra ‘’Dönünce bunu Bay Diams’a Mutlaka soracağım dedi,kendi kendine.
Saman kağıdının üstündeki hareketli resme dokundu.Artık Bambaşka bir dünyada nefes alıyordu…

__________________________________Büyü Artık Çok Yakın___________________________________

[mimoza]

5.Bölüm ‘’Bay Ve Bayan Poolbringer’’

Boşluktan aşağıya doğru düşüyordu.Bu Joel için çok tuhaf,değişik bir duyguydu.Sanki bir araba ile şehir içinde ikiyüz km hız yapmak gibi.Joel’in çok hoşuna gitmişti,hem de kendinin bile tahmin edemeyeceği kadar. 
Ve bütün ihtişamı ile karın içine sırt üstü gömüldü.Paaat! Öyle hızlı düşmüştü ki bu sesi duymak elde değildi.O sırada oradan geçen kısa boylu bir büyücü, Aman  Tanrım! Diye haykırarak yana doğru sıçradı.Joel iki üç saniyelik serin bir şoktan sonra hemen ayaklandı,kalkarken sol kolunu tutuyordu.
Joel ayağa kalktığı sırada karşısındaki büyücüyü dikkat ile süzdü.Spook Boulevard civarında böyle biri muhtemelen çok dikkat çekerdi diye düşündü.O sırada yere düşen bordo renkteki atkısını fark etti.Atkıyı yerden aldığı anda hemen boynuna doladı.Kısa boylu büyücü birden parmağıyla karanlık olan havayı işaret ederek konuştu;

-        ‘’Hey Evlat! Nerden geldin sen öyle?’’
-        ‘’San Francisco’dan efendim.’’
-        ‘’Normal insanların dünyasından mı?’’
-        ‘’Evet.Şeyy ben Dorin Poolbringer’ı arıyorum.Siz tanıyor musunuz?’’
-        ‘’E-Evet.Yoksa Magicians için mi geldin?’’
-        ‘’Evet yani galiba.’’
-        ‘’Adın nedir peki?’’
-        ‘’Joel Robert''
-        ‘’Aman Tanrım! Evlat hemen beni takip et! Çabuk ol.’’             

Joel hemen kısa boylu büyücüyü takip etmeye başladı.Daire şeklinde meydandan karşıya doğru geçtiler.Joel’in O sırada dükkanların birinin camının üzerindeki yazı dikkatini çekti.Camda şöyle yazıyordu; ‘’Rexion Alooffire ve Prancing Ghost düellosunu tekrar görmek istemez misiniz?’’
Uzun ve dar bir yoldan aşağıya doğru inmeye başladılar.Sağda ve solda kapılar vardı,her kapının üstünde altın renginde yazılar yazılıydı.Sonunda bir kapının önüne geldiler,kapının üstünde büyük harflerle ‘’BAY VE BAYAN POOLBRİNGER’’yazıyordu.Joel kısa boylu büyücüye tam kapıyı çalarken isminiz neydi? diye sordu.Kısa boylu büyücü ‘’Leonard Ranger’’ dedi ve gözleri ile sağ tarafını işaret ederek ‘’Arkamda durma evlat!sağıma geç,sağıma.’’Joel bunun üzerine hemen Leonard’ın yanına geçti.
Kapıyı çaldıkları sırada Leonard bağırdı.‘’Hey Dorin çabuk aç şu kapıyı.’’Sonra Joel’e dönüp ‘’Bu günlerde kulakları çok ağır işitiyor’’diyerek sırıttı.
Kapının arkasından kilit sesi geldi sonra yavaş,yavaş açılmaya başladı.Joel kapı tamamen açıldığında karşısında saçları aklanmış,elinde baston olan bir ihtiyar gördü.Joel birden soluna dönerek Leonard’a baktı.Leonard göz ucuyla ihtiyarı işaret ederek işte Dorin dedi.İhtiyar Dorin,içeri girin kimse sizi görmesin diye sessizce seslendi.Dorin,Joel ve Leonard içeri girdikten sonra dışarı bir göz atıp kapıyı kapattı ve yanan şömineye doğru yaklaşırken sordu;

-        ‘’Yanındaki genç’te kim Leonard?’’
-        ‘’Sence kim olabilir Dorin? Bir fikrin varmı?’’
-        ‘’Tanrı bilir!’’
-        ‘’Joel Robert!’’
-        ‘’Jo-Joel Robert mı? Hani şu Rexion….’’
-        ‘’Evet ta kendisi.Öyle değil mi Joel ?’’
-        ‘’Evet efendim öyle.’’
-        ‘’Nasıl geldin buraya? Senin normallerin dünyasında olman gerekiyordu.’’
-        ‘’Açıkcası uzun hikaye efendim ama bir kitap sayesinde geldim diyebilirim.’’
-        ‘’Jurnmax’in olduğu kitap mı?
-        ‘’Evet efendim.’’
-        ‘’O zaman benden bir iksir isteyeceksin sanırsam.’’
-        ‘’Evet, bir iksir varmış sizde mümkünse alabilir miyim?’’
-        ‘’Ahh! Tabiki. Üst katta olması lazım siz oturun ben hemen geliyorum.’’

Dorin ahşap merdivenlerden yukarıya çıkarken,Joel tekrar Leonard’a döndü.Leonard,Joel’e ‘’Viwiel’da buralardadır, seni kesinlikle görmek ister’’dedi.Joel hemen karşılık verdi.Viwiel’da kim?

-        ‘’Dorin’in eşi,oldukça neşeli birisidir.’’
-        ‘’Anladım. Bu arada ev gerçekten müthiş efendim.’’
-        ‘’Büyücü evleri her zaman müthiş olmuştur Joel.’’

O sırada karşıda sürekli rengi değişen kapı açıldı ve içeri Viwiel girdi.İçeri girer girmez leonard’a döndü ve seslendi.‘’Hey Leonard seni gecenin bu vaktinde burada görmek ne güzel.’’Leonar hayıflanarak elini Joel’in boynuna doladı. ‘’Bak Viwiel kimi getirdim.’’ Viwiel Joel’e bakarak kimi? diye sordu.


-        ‘’Joel Robert! Rexion Alooffire’ın Veliaht’ı!’’
-        ‘’Aman Tanrım! Bu günleri de gördüm ya daha başka bir şey istemiyorum.’’

Viwiel neredeyse ağlamaklı bir sesle. ‘’Nasıl buraya geldi?’’ diye sordu. Leonard hemen cevapladı. ‘’Nasıl geldiği önemli değil, niçin geldiği önemli.’’ Viwiel tekrar sordu. ‘’Peki niçin geldi?’’   


-        ‘’Magicians’ı kurtarmak için.’’
-        ‘’Magicians’mı  ama orası bir kitap içine sıkışmamış mıydı?’’
-        ‘’Evet doğru, şıkışmıştı işte o kitap Joel’de.’’
-        ‘’İnanılmaz! Gerçekten, inanılmaz Magicians’ın kurtulmasını hep görmek istemişimdir.’’

Joel gülerek ‘’İnanın bizde efendim’’ dedi. Biraz sonra ahşap merdivenlerden ayak sesleri gelmeye başladı ve Dorin basamakların başında göründü.Elindeki küçük mavi şişeyi havaya kaldırarak , ‘’Buldum! Tanrılara Şükür!’’ diye bağırdı.Joel, Dorin’in elindeki şişeyi görünce heyecanlanarak ayağa kalktı.Ardından Leonard ayağa kalkarak şişeyi bize ver gidelim Dorin,Joel’in acelesi olmalı dedi.Dorin şişeyi yavaşca Joel’in eline verdi.Joel şişeyi aldığında Leonard’ın arkasından kapıya doğru yürüdü,kapıdan çıktıktan sonra Dorin , Leonard’a doğru seslendi. ‘’Giderken oldukça dikkatli olun , bu günlerde , hele birde bu saatte Blawitler oldukça etkin haldeler!’’ Leonard onaylarcasına kafasını salladı ve arkasını döndü.Karla kaplı dar yoldan yukarı doğru çıkarlarken Dorin son bir kez seslendi. ‘’Unutma Joel bir büyücünün doğduğu gün özgürlüğün son günüdür.Bu normaller içinde geçerlidir.’’

_____________________________Büyü Artık Çok Yakın______________________________

[mimoza]

6.Bölüm ‘’Sesli Bir Geri Dönüş’’

Beş dakika sonra Joel’in düştüğü noktaya gelmişlerdi.Yoğun kar yağışına rağmen Joel’in yerdeki vücut izi kapanmamıştı.Hala orada duruyordu.Joel hiç beklemeden elinde mavi şişe ile karın üzerindeki kendi vücut izinin içine adım attı.
Joel’in burnu akmaya başlamıştı.Sağ cebinden beyaz mendil çıkararak burnunu çekti.Bu mendil yüzünden üvey annesinden azar işitmişti.Mendili yere attı ve kirlenmeyi hak ediyorsun diyerek üstüne bastı.Sonra tekrar beş dakikadır konuşmayan leonard’a döndü.
Leonard Joel’e ‘’Nasıl geri gidileceğini biliyorsundur herhalde.’’dedi.Joel sitemli bir şekilde cevabı yapıştırdı. ‘’Tabi ki de biliyorum’’
      -   ‘’Peki o zaman hadi git, sizi bekleyeceğiz.’’
      -   ‘’Tamam, kendinize iyi bakın, sonra görüşürüz.’’

Joel, Bay Diams’ın dediği gibi yapıp gözlerini kapatarak odasını düşünmeye başladı.Düşündü, düşündü, düşündü ama hiçbir şey olmadı. ‘’Neden olmadı anlamadım’’ dedi kendi kendine.Sonra dikkatini bir şey çekti, Leonard ortalıkta yoktu, gözlerini kapattığı sırada gitmişti. ‘’Ne büyük bir hız’’diye düşündü. Sonra tekrar kendi kendine konuştu. ‘’Belki de ışınlanmıştır, nede olsa bir büyücü, ben de ışınlanabilir miyim? Belki daha sonra, şimdilik işimize bakalım.’’
Tekrar gözlerini kapadı, bu sefer kendini kitaba dokunurken düşündü.Galiba başarmıştı. ‘’Buda bir ışınlanma sayılmaz mıydı? Belki.’’ Bacaklarını hissetmiyordu.Gözlerini açtığında, tavandan aşağıya yüz üstü odanın ortasına kapaklandı.Çok ses çıkmıştı.Yavaşça ayağa kalktı, daha önceki düşüşünün aksine sağ kolunu tutuyordu.Elindeki mavi şişeyi fark etti.İyi ki yere düşüp de kırılmadı diye derin bir oh çekti.
Aniden merdivenlerden gelen ayak seslerini duydu.Yatağın üstünde duran kitabı tek bir hamle ile aldı, elindeki mavi şişe ile beraber yatağın altına koydu, montunu çıkararak, kapının arkasındaki askılıklara astı, botlarını çıkarıp dolabın içindeki kutuya yerleştirdi ve ışıkları kapatıp yatağa atladı.Yorganı üstüne çekti, sadece kafası gözüküyordu, gözlerini kapatıp uyur numarası yaptı.
Kapı açıldı, Joel gözlerini hafif aralayarak kim olduğuna baktı.Üvey annesi julia idi.İçinden ‘’Lanet Olsun! Şimdi her şeyi kurcalar.’’dedi.
Julia odaya girdikten sonra, her tarafa uzun bir göz attı.Tam Joel’i uyandırmaya karar vermişti ki vazgeçti, çünkü uykusu vardı, fazla uğraşmayı istemedi.Yaktığı lambayı kapatarak, dışarı çıkıp, kapıyı üstüne örttü.
Joel tekrar derin bir oh çekti, içinden ‘’Galiba atlattık’’ dedi ve karanlıkta gözlerini açtı.Sessiz olarak ‘’Asıl macera bundan sonra başlıyor’’dedi ve sinsice kıkırdamaya başladı.Şimdi gerçekten uyumaya ihtiyacı vardı…

[Elerki]

mimoza,

Öncelikle tekrar bir hoş geldiniz diyeyim. Hikayenizle ilgili daha çok genel şeyler söylemek istiyorum izninizle.

İlk üç bölümde, devamlı büyük harf ile başlayan sözcükler gözümü yormadı desem yalan olur fakat sonradan bu durumdan vaz geçmişsiniz gördüğüm kadarıyla ve sevindim.

Hikayenizin hayal gücünüzün işlekliğini gösterdiğini düşünüyorum fakat bunu okuyucuya aktarırken cümle sonlarını devamlı fiille bitirirseniz bu bir yerden sonra -en azından benim için- bir tekerleme halini alıyor ve bana katılan okuyucularınızın da olacağını düşünüyorum.

Bir de bir paragraf içerisinde isim zamirleri yerine daima o zamirin kişisi olan ismi kullandığınız zaman da isim kalabalığı olur o aynı paragraf içerisinde, bu da hikayenizin okunurluğunu düşürür ister istemez... Buna son iki bölümde daha çok dikkat etmişsiniz ve bu sizin devamlı gelişme gösterdiğiniz anlamına geliyor bence.

Düşündüğünüz öykü bence çok daha geniş anlatabileceğiniz bir öykü... Karakterlerin düşüncelerini aktarabilirsiniz, betimlemelerinizi artırabilir ve karakterlerinizin bulunduğu mekandan nasıl etkilendiği konusunda da yazabilirsiniz. Bunlar hikayeyi geliştirecek şeylerdir. Özellikle bu şekilde bölüm bölüm yazdığınız bir hikaye için bunun gerekli olabileceğini düşünüyorum.

Kimisi, bir hikayede hemen aksiyona girilmesini sever kimisi ise biraz daha altyapının olgunlaşmasını ister. Benim kişisel görüşüm, hikayedeki aksiyon ve tansiyon çok çabuk ortaya çıkınca bir acele havasının oluştuğu. Sizin bölümlerinizde de zaman zaman bunu hissettim fakat daha önce de belirttiğim gibi son iki bölümünüz -yine bence- daha kararında olmuş gibi.

Zaten yaratıcı olan hayal gücünüzün aktarımını geliştirdikçe hem siz hem de okuyucu çok zevk alacaktır yazdıklarınızdan.

Takip edeceğim. Elinize sağlık.  

[mimoza]

Elerki,

Öncelikle yorumlarınız ve tavsiyeleriniz için teşekkürler.Yorumlar ve tavsiyeler içinde bütün yazdıklarınızı dikkate alacağıma emin olabilirsiniz, elimden geleni yapmaya çalışacağım,iyiki bu yorumu yaptınız yoksa hatalarımı anlamayabilirdim.
Aksiyon konusuna gelince aksiyonu severim ama yazarken kendimi kaptırıyorum ve aksiyonu tam ayarlayamıyorum , belki daha dikkatli yazarsam ki bende dikkat dağınıklığı var bunu biliyorum en iyisi gündüz yazılarımı yazmak son iki bölümü gündüz, diğerlerinide gece yazdığımı bildirmek isterim.Siz son iki bölüm diğerlerine göre daha iyi deyince birden aklıma geldi.

Saygılar... Tekrar Teşekkürler...

[mimoza]

7.Bölüm ‘’Gri Pelerinli Adam’’

Penceredeki panjurların arasından sızan güneş ışınları, oda’nın mavi renkteki duvarına vurmaya başladı. Güneş dışarıdaki kar’ı alıp götürmüştü, artık ilkbahar belirtileri kendini göstermeye başlamıştı. Dışarıdaki hava her zamankinden farklıydı.
Her sabah On’da otomatik olarak çalışan radyo’nun sesi uyuyan genç’i uyandırdı. Radyo’daki ince sesli kız, hava durumunu sunmaktaydı. ‘’Doğu’dan gelen soğuk hava dalgası bugün’den itibaren yurdu terk ediyor.’’
Joel huysuzca radyo’ya elini uzattı ve radyo’yu kapatırken ‘’Bir hafta sonra okullar başlar, al başına belayı’’ diye mırıldandı. Tembelce üstündeki yorgan’ı atıp ayağa kalktı. Ayağa kalkar, kalkmaz ilk işi cam’ı açmak oldu. Dışarıdaki farklı havayı o’da hissedebiliyordu.
Cam’ı kapattığında, üstündekileri ancak fark edebildi. Kazağını ve pantolonunu çıkartmayı unutmuştu, şaşkın bir şekilde ‘’ Ucuz atlattık’’ dedi. ‘’Üstümdekilerle uyurken biri beni görseydi, nasıl açıklardım’’ diye düşündü ve sessiz bir kahkaha attı. Hemen üstünü değişti. Günlük kıyafetlerini giyindi ve mutfağa indi.
Kahvaltıda herkes çok sessizdi, kimse konuşmuyordu. Joel ilk defa kahvaltıda azar işitmemişti ve bunun farkında değildi, farkında olsa bu anın bozulmasını asla istemezdi. Dakikalar süren sessizliği Barnie bozdu.
        -   ‘’Joel biz bugün annen ile alışverişe çıkacağız.’’
        -   ‘’Güzel.’’
        -   ‘’Anlamadım, neresi güzelmiş bunun?’’
        -   ‘’Evin ihtiyaçları için, bilirsin işte.’’
        -   ‘’Peki o zaman, biz gelene kadar uslu bir çocuk ol ve etrafı dağıtma.’’
        -   ‘’Tamam. Zaten ne zaman etrafı dağıttım ki?’’
Joel en son söylediği lafı bilerek söylemişti, dikkat çekmemek için ve başarılıda oldu. Barnie gülerek, Julia ile beraber yukarı çıktı.
Yarım saat sonra evde tek başına kaldı ve hemen odasına çıktı. Gece yatağın altına koyduğu, kitap ve şişeyi dikkatlice çıkardı. Kitabı açtığında karşısına uyuyan bir yüz çıkmıştı. Joel, yüz’ün uyuduğunu görünce, uyandırmamaya karar verdi, fakat zaman yoktu, hemen vazgeçti.
Yüz uyandığında, kısık gözlerle Joel’e bakarak ‘’Sonunda gelebildin, bir an başaramadın sanmıştım’’ dedi ve sonra ekledi ‘’Dorin’in sana verdiği şişe nerede, hadi Joel göster onu bana.’’ Joel şişeyi havaya kaldırarak gülümsedi ve ‘’Şimdi ne yapıyoruz’’ dedi.
        -   ‘’ilk önce şişedeki sıvıyı bana içir Joel hadi.’’
        -   ‘’Sahiden onu içecek misin?’’
        -   ‘’Tabi ki, eğer onu içersem bu lanet kitap dan kurtulabilirim’’
        -   ‘’Peki o zaman çürükleri görelim’’
        -   ‘’Hiç komik değil Joel.’’
        -   ‘’Tamam, tamam.’’
Bay Diams ağzını açtı ve mavi şişenin içindekini içti. Odadaki hava birden değişti, etraf karanlığa büründü, Joel kitap tan çıkan hortumu bir an için fark edebildi, biraz geriledi ve kitap tan uzaklaştı.
Etraf aydınlandığında Joel karşında, Gri pelerinli, siyah pantolonlu bir adam gördü, hayretler içerisinde birbirlerine bakıyorlardı. Bay Diams’ın siyah gözleri, kumral saçlarının ardında kaybolmuşlardı. Joel ‘’İlk aşama başarılı sonuçlandı’’ diyerek gülerken, kitap sert bir şekilde kapandı.
Joel ve Bay Diams birbirlerine sarılırken Joel ‘’Senelerdir berarber kaldığım üvey annem Julia’dan nefret ederken, tanımadığım bir adama severek sarılıyorum, çok tuhaf’’ diye düşündü ve odayı birden mutluluk boğdu.
Artık sıra Magicians’ı kurtarmaya gelmişti…

[Silas]

Hmm. Bu hikaye neden bu kadar yorumsuz kaldı anlamadım.fakat yakın dostum olan mimoza'nın bu hikayesinin bütün bölümlerini peşpeşe attığından kaynaklandığını düşünüyorum.bir tek elerki yorum yazmış takip edeceğim demiş son bölümü yorumlamamış senin için şimdi bende yorum yapayım nede olsa hemşeriyiz.
Senin hayalgücünün küçüklükten beri sınırının olmadığını bilirim halada öyle gördüğüm kadarıyla hikayede etkisini oldukça belli ediyor bana göre son 3 bölüm değilde son 4 bölüm diğerlerinden daha iyi anlatım tarzını biraz daha değiştir kelimeleri sürekli fiil ile bitiriyordun ilk bölümlerde son 4 bölümde düzelme var birde senin şu lanet olası el alışkanlığın baş harfleri büyük yazmışsın okurken göz  yoruyor ama diğer bölümlerde düzelmiş. Ben senden daha iyilerini bekliyorum başarılar...
Takip edeceğime emin olabilirsin ...

[mimoza]

Evet ilk öncelikle yorumun benim için çok değerli teşekkür ediyorum. Neden değerli olduğunuda söyleyeyim sen sitelere binde bir üye olursun artı bu saatte uyumuş olman lazım.
Takip edeceğine sevindim dediklerinde dikkate alınacaktır
Benim için ilk 7 bölüm girişti asıl şimdi başlıyor kesinlikle takip et. Birde seninde hayal gücün çok geniş sende yazmayı dene yapabilirsin bence.
Yorum için tekrar teşekkürler...

[mimoza]

Sağol teşekkürler. biraz zaman'a ihtiyaç var kesinlikle devam edecekte ayrıca yeni bir hikayeye başlayabilirim..

[LegalMc]

Burada yorum yapanların hepsine katılıyorum gerçekten çok güzel, çok akıcı gidiyor.İnşallah devam edersin de bizde okuruz

[Elijah]

Bende okuyucuların arasındayım,;D
Oldukça iyi gidiyor