Elfen Lied | Tanıtım

Adilin ağzı bilgeliğini göstermeli
Ve dili hakkaniyeti söylemeli
Kutsanmış olan cezbedici günahlara kanmayan insandır
Bir kerelik denemek için ile olsa
Yaşamın tacını alacaktır
Oh, Tanrım, Kutsal Ateş, Merhamet et
Oh, ne kadar huzurlu, ne kadar sevimli
Ne kadar yardım sever, ne kadar kutsal
Ey, saflığın zambağı
– (Lilium)

Lilium adlı bu şarkıyla başlıyor Elfen Lied isimli derin duygular taşıyan anime. Başlarken, müzik ile yaşanacakları önceden hissediyorsunuz adeta… Ritim öylesine büyüleyici ki anlatılmaz, ancak dinlemelisiniz.

Elfen Lied, 2004 yapımlı 13 bölümden oluşan, mangasıyla kıyaslandığı zaman-ki 12 cilt, 107 bölümden oluşan bir mangadır kendileri- oldukça kısa bir anime. İlk bölümü açıp izlediğiniz zaman şoka girme ihtimaliniz var, öyle ki kollar bacaklar deli gibi havada uçuşurken benim aklıma gelen ilk şey ‘Şimdi ana karakter uykudan uyanacak herhalde…” oldu. Fakat öyle olmadı, kollar bacaklar cidden havada uçuyordu.

Kısaca konuyu anlatarak başlayaylım. Dünya üzerinde yeni gelişen bir türün dışlanarak, katledilerek, doğalarında zaten var olan öldürme duyusunu nasıl harekete geçirdikleri anlatılıyor. İnsanlardan farklı olarak kafalarında iki adet boynuzumsu kafatası çıkıntısı taşıyan ve bedenlerinin arkasında gözle görülemeyen dört adet -genel olarak dört oluyor- vektör(vector) isimli 6 metre uzunluğunda kollar taşıyan bu yaratıklar, insan ırkının bir üst modeli olan Diclonius isimli yaratıklar olmakla beraber, insan ırkının kendi alt ırklarına yaptığı şeyi onlar da insan ırkına yapıyorlar. Katliam…

Nasıl insanoğlu kendi dışında –kimi zaman kendi ırkına da- vahşet yaşatıyor, katliam yapıyor ve onları hiç umursamıyorsa, Diclonius isimli bu yaratıklar da insanoğlunu hiç umursamıyorlar ve yerli yersiz her yerde saniyeler içinde kitleler halinde katlediyorlar.

İnsanlar, Dicloniuslar ortaya çıkar çıkmaz onları yok etmeye başlıyorlar, fakat hepsini yok etmemeyi tercih ediyorlar, üzerlerinde araştırma yapmak ve gerektiğinde kullanmak için. Klasik insanoğlu, en tehlikeli durumda bile menfaat gözetecek ya!

İşte serimiz de böyle başlıyor, Lucy isimli bir Diclonius sözü geçen araştırma merkezinden kaçarken. Hem de ne kaçış! İlk başta, vektörlerden haberimiz olmadığı için bir anlam veremiyoruz, bu adamlar nasıl havada uçuşuyor, kan gövdeyi götürüyor, baş üstünde baş kalmıyor, bu nasıl oluyor diye merak ediyoruz haliyle ama sonradan öğreniyoruz, kolları var bu yaratıkların.

Lucy tüm güvenliği geçip deniz kenarına geldiği sırada, keskin bir nişancıya kafasının arkasında bulunan tek zayıf noktası öğretiliyor ve tahmin edin bakalım ne oluyor?

Keskin nişancı doğru yerden vuramadığı için Lucy isimli Diclonius’un karakteri ikiye bölünüyor.

Bu sırada sahilde takılan iki kuzen var, Kouta ve Yuka, denizden çıkan ve sadece “Nyuu” diyebilen boynuzlu garip ama olağanüstü güzel –bence yani J- bir kızı alıp evlerine götürüyorlar, bilmiyorlar ki evlerine götürdükleri bu kız aslında bizim Lucy!

Tek söyleyebildiği şey “Nyuu…” olan bu tatlı, çıtı pıtı kızımıza da “Nyuu…” ismini koyuyorlar. Biz de yolları burada kesişiyor zannediyoruz, oysa onlar da farkında değiller ki ortak bir geçmişleri var.

Yer yer Nyuu’nun aklı başına geliyor da Lucy oluyor ama genel olarak onu Nyuu olarak seyrediyoruz. Lucy olduğu zamanlarda da Kouta’ya zarar vermiyor ve hatırladığı sayılı şey arasında ilginç bir şekilde Kouta var. Lucy kızımızı bulmak ve gerekirse -ki gerekiyor- öldürmek üzere başka Dicloniuslar da gönderiliyor, başta olay sadece kaçış ve kovalama gibi görünse de çok daha fazlası var!

Her bölümde mutlaka geçmişe gidiyoruz, Kouta’nın küçüklüğü, Kouta’nın kendisinin de hatırlayamadığı ailesi, hayal meyal hatırladığı kız kardeşi ve sonra da bizi asıl şoke edecek olan Kouta ve Lucy’nin ortak geçmişi bizi “oha, yuh” gibi ifadelere girmeye zorlarken, insanlık, kardeşlik, sevgi gibi konularda da bizi derin düşüncelere sokuyor eserimiz.

Çizimler gayet güzel, yan kurgular da en az ana kurgu kadar ilgi çekici ve insanı düşünmeye zorlayan bir eser. Bana öneren arkadaşım “ağladığım tek anime…” diyerek önermişti, ben ağlamadım o ayrı mesele.

Animede yanlış diyebileceğiniz ufak tefek şeyler var, aşırı çıplaklık, yüksek derecede vahşet, birilerinin her an ölmesi ve acımasız olmalarına karşın duygusal olan Diclonius isimli bu yaratıklar hakkında iyi mi yoksa kötü mü düşüneceğinizi kestirememeniz.

Sanki ikinci bir sezon gelecekmiş gibi bitirseler de, üzerinden yedi yıl geçmiş olması ikinci sezonun gelme ihtimalini zayıf gösteriyor. Müzikleriyle de sizi aşırı duygusal yapabilecek ve ‘insanlık’ kavramına bakış açınızı değiştirecek bu başarılı yapımı herkese öneriyorum…

Yayın Yılı : 2004
Bölüm Sayısı : 13
Tür: Fantastik Korku, Bilim Kurgu, Gerilim
Prodüksyon : GENCO / VAP
Senaryo : Lynn Okamoto