Masal Kenti
Bir masal gibi yaşamak hayatı,
Bütün masallardan farklı...
"İyi" zaten yok ya burada,
"Kötü"nün de 'aşk' lakabı!
Korku mudur aşka duyulan,
Endişe mi, bilinmez hiç bir zaman burada.
"Ben"in masal diyarında, kağıtlarda yaşanır sevda
çoğu zaman...
Kimi mektuplar yazar sevgiliye; gönderilmemek üzere,
kimi roman, kimi, günlüklere döker sevgisini, sevgilisini...
"Ben"se, şiir yazmayı tercih etmişimdir hep,
Hani öyle baş yapıtlar çıkaramam, çıkarmam da ya...
Alır kalemi arasına, parmaklarım,
Gerisi vasıfsız cümleler meydanı.
Karamsarlık fışkırır kara kalemimden,
Doğrusu; hiç de istemem ümitsizliği.
"Yürek" cesaretlendirir, okşayıcı sözler fısıldar kulağıma,
Hani var ya, "Seviyorum Seni" gibi cümleler yazmak için,
Parmaklarım, erişemez o kıvrımlara...
Ne parşömen tutabilir bu cümleleri,
Ne kalem, mürekkebini akıtabilir zaten...
Üst üste biriktikçe güneş yanığı sayfalar,
"Kötü" insanlarla dolmaya başladı,
"Ben"in masal diyarının kentleri
"Siyah" gündoğumunun adı burada,
"Gece"nin rengi belli, tarifi; gözyaşı,
Sokaklarda dolaşan her kelime,
Zavallı bir adamı yakaladı kollarından
Ve bir daha azad etmemek üzere, hapsetti,
Yalnızlık duvarlarıyla örülü bu kente…
FreshBlood
Adil Öztürk
2 Yanıt
2936 Gösterim