Yoğun sis tüm Ayrıkvadi`yi çepeçevre sararken Orta Dünya`da kalmış en yaşlı elf olan Glorfindel ak zırhlarının içinde eski ihtişamını aratmıyordu. Mağrur yüzü ona bakanların ışığını sönük bırakırken o bunların hiç birisiyle ilgilenmiyordu. Tek umurunda olan Divan`dı şimdi, o dönmüştü. Bunu hissediyordu. Toprak bile onun dönüşünün verdiği acıyla çınlarken bunu fark eden sayılı elf olması ne kadar da acıydı. Elrond haklıydı, elfler git gide soluyordu, bu kadere Orta Dünya`da kaldıkça mahkumdular.
Glorfindel hafifçe yanağını kaşıdı, ahşap süslemeli bir sandalyede oturuyor ve önünde ki masanın üzerinde duran parşömenleri inceliyordu. Karanlık eskiden olduğu gibi eline alabildiği her yerde yeniden güç kazanıyordu. Gundabad ve Angmar dağlarının üzerine is ve duman bir kez daha yayılmıştı. Artık tüm ırkların alın yazısının tayin edileceği o gün yaklaşıyordu. Git gide düşmana ve kehanetlerde de belirtildiği gibi kaçınılmaz son savaşa doğru sürükleniyorlardı. Bu divan tuttukları yolu belirleyecek olandı, yani kaderlerini çizecek olan...
1 Yanıt
2209 Gösterim