Kayıt Ol

Laughing Madcap - Daniel Costello

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Laughing Madcap - Daniel Costello
« : 12 Mart 2012, 16:45:01 »
KARAKTER KAĞIDI


Ad ve Soyad: Daniel Costello
Cinsiyet: Erkek
Kökeni: İrlandalı
Yaş: 26
Fiziksel Görünüş: 1.87 boyunda, 85 kilo, kahverengi gözler, kirli sakal, 3 numara kesilmiş saçlar. Siyah, üst düğmeleri açık bir gömlek, kumaş pantolon ve uzun siyah paltosuyla bir bar fedaisini andırsa da barlarla ya da alkolle alakası yok. Karıştığı bir kavgadan hatıra olan "Glasgow Smile" yara izi, ağzının iki yanında, belli belirsiz bir şekilde durmakta.
Bulunduğu Şehir: Londra


Sağlık Durumu: 4/5
İçgüdü: 3
Seviye: 1 (10/20)


Özellikler

Güç: 6
Çeviklik: 3
Zeka: 3
İrade: 6
Karizma: 2
6. His: 4

Yetiler: Bağışıklık, Çelikten Zihin

Para: 240$ (2000$)

Envanter:
Şanslı Para
Amblemli Bir Yüzük (annesinden kalma)
Cep Telefonu



DM Notu: Oyun ilerledikçe karakter kağıdına yapılacak değişiklikler benim tarafımdan bu mesaja eklenecektir.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #1 : 12 Mart 2012, 16:57:47 »

Şarkı: Nine Inch Nails - Everyday Is Exactly The Same

12 Mart Pazartesi. Londra. Gece

Daniel Costello'nun Londra'yla ilgili sevdiği şeylerin yarısı geceyle ilgiliydi. Gündüzleri şehrin Viktoryan zamanla gelecek arasında kalmış gri tonları, gece muhteşem bir elektrik mavisi, ve göz kamaştırıcı derecede parlak bir siyaha dönüşür, insana dünya üzerinde yaşamak için daha güzel bir şehir bulamayacağının ipucunu verirdi. Tabii o sırada üç metrelik dev ve hantal bir iblis tarafından pataklanmıyorsanız...

"Hadi aslanım! Pes etme hemen! Hahaha!" Simon "BigMac" MacBiggen oldukça eğleniyor gibiydi bu kavga karşısında. Daniel'ı oğlu gibi severdi; ama adam dayak yemeyi o kadar iyi beceriyordu ki; o vücuduna darbe üstüne darbe alırken onun adına endişelenmek yerine zevkten kahkahalar patlatıyordu. Bu yüzden dev şişko iblis Daniel'ın göbeğini boynuzları üstüne alıp da havada birkaç metre ilerleyerek BigMac'in önüne düşmesine neden olduğunda "Vuhuuuu!" diye bir çığlık koyverdi.

Boynuz Daniel'ın belini sıyırmıştı; ama BigMac onu yerden kaldırırken o da sırıtıyordu. Gerçi bunun bir kısmı ağzının iki yanından açık "Glasgow Smile" yarası olabilirdi; ama bunca yıldır dövüşler boyunca bir kere bile Daniel'ın söylendiğini duymamıştı.

Hala yarı sırıtan bir ağızla sordu Daniel'a:

"İyi misin?"
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #2 : 12 Mart 2012, 17:39:12 »
Londra. Güneş batmayan imparatorluğun kalbi. Geceleri ise, envai çeşit pisliğin merkezi.

İşte bu pisliklerden birisi, şişman bir iblis, karşısında dikilmiş, uzun ve iğrenç diliyle dudaklarını yalıyordu. Az önce bu iğrenç yaratık tarafından fırlatılmış olmasaydı, komik durduğunu düşünebilirdi. Ama Daniel şu anda tek bir şeye odaklanmıştı; şişman iblisin suratını dağıtmak. Tabi, daha ne kadar dağılabilirse.

"İyi misin?"

Simon MacBiggen ya da bilinen adıyla "BigMac" soruyu öylesine sormuştu. Tüm bunlardan zevk alıyor, dövüşün sonunun ne olacağını biliyordu.

Daniel ayağa kalkıp da üstünü silkelerken BigMac'e göz kırpmakla yetindi ve yumruklarını kaldırarak şişman iblise döndü. Yıllar önce Simon kendisini keşfettiğinde de - ki o sırada Daniel, ellerinde çivili sopalar bulunan iki tane iblis tarafından dövülmekle meşguldü - suratında aynı sırıtış vardı. Bu Simon'ın seninle gurur duyuyorum/senin için endişeleniyorum demesinin bir şekliydi. Daniel'ın bu "sırıtış"ı boşa çıkartmaya hiç niyeti yoktu.

Daniel kendi kendine hırlayan, belki de kahkaha atan, iblise kısa bir bakış attıktan sonra yaratığa doğru hızla koşturdu ve ayakkabısının topuğunu yaratığın yağlı göbeğinin üstüne, tam göğsünün ortasına oturttu.

Böyle büyük ve hantal bir yaratık yere devrilirse sonu daha çabuk gelirdi.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #3 : 12 Mart 2012, 17:53:04 »
+1 Deneyim (Başlangıç)

Şarkı: Skrillex - Right In


Daniel iblise doğru koştu ve kalabalığın tezahüratları arasında sıçradı, sağ ayağının topuğunu şişko yaratığın yağlı göğsüne oturttu, tüm gücünü verdi... ve kalakaldı. İblis o kadar cüsseliydi ki Daniel'ın topuğuna verdiği kuvvet onu iblisin göğsünden tekrar geri sıçratmak dışında bir işe yaramamıştı. Kalabalık oldukça eğlenmişti bu durumdan.

BigMac "Kafa at! Kafa at!" diye bağırıp duruyordu.

İblis gıdısından zar zor belli olan ağzını şapırta şapırta açarak bağırdı. "Kollarını bedeninden ayırmaya geliyorum!" dedi ve hantal hantal koşmaya başladı Daniel'a doğru.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #4 : 12 Mart 2012, 18:29:11 »
Daniel için zaman, havaya yükselip de yaratığın yağlı göğsüne vurana kadar yavaşlamış ve etraftaki her şey sessizleşmişti. İblisin şişman bedeninden sekip tekrar yere indiğinde ise her şey eskisi kadar gürültülü ve canlı bir haldeydi. Seyircilerin tezahüratları salonu dolduruyor, bu tezahüratlar arasından kalın bir ses "Kafa at!" diye bağırıyordu. Bağıran BigMac'ti ama Daniel'a mı yoksa iblise mi bağırıyordu, belli değildi.

Yaratık az önce aldığı darbeden kolayca silkinip harekete geçmeye hazırlanırken Daniel elini arka cebine attı. Daniel her dövüşünden önce tüm eşyalarını BigMac'e emanet ederdi, şanslı parası ve annesinden kalan yüzüğü hariç.

Yaratık bağırışlar atarak üstüne doğru koşmaya başladığında Daniel cebinden yüzüğü çıkartıp sağ elinin küçük parmağına(yüzük parmağı, kalınlığından dolayı henüz kendisine uygun bir yüzük bulamamıştı) takmıştı. Yaratık hantal hantal ona doğru ilerlerken Daniel da yaratığa doğru koşturmaya başladı ve iblis menzile girdiğinde sağ yumruğunu yaratığın düz burnuna geçirdi. Daniel yaratığın sarsılıp sarsılmadığına dikkat etmeyi hiç düşünmüyordu; ilk yumruğu indirdiği andan itibaren tek yapacağı şey, yumrukların devam etmesini sağlamak olacaktı.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #5 : 12 Mart 2012, 18:54:32 »
Spoiler: Göster

Fiddler sallar 1d20 ve alır 16.
Fiddler sallar 6d20 ve alır 20,20,6,1,1,6.
İlk üç zardan sonra zaten gerisi teferruat oluyor.



+1 Deneyim

Şarkı: Muse - New Born

Ngenhalhulzalâk sosyal statü bakımından oldukça yüksek mertebede bir ailenin en küçük çocuğuydu. Babası Zuyhalhunbanhûl Cehennem'in Doğu Yakası'nda yaklaşık 1000 iblislik bir azap bölüğünü komuta eden güçlü bir askerdi. Annesi Tezahûlburunzarrok ise pek çok derneğin yönetim kurulu üyeliğini yapan, bu garip dünyada insanların arasında bile kendine (o zar zor sığdığı insan formunda) sağlam bir konum elde edebilmiş ender iblislerdendi.

Bundan yaklaşık 65 yıl önce Londra'ya göç eden onlarca iblis ailesinden biriydi onlar. Son yüzyılda Cehennem'de dengeler çok değişmiş, buna ayak uyduramayan, değişen yönetimin karşısında yer alan pek çok aile - onlar gibi - dünyaya taşınmıştı. Basitçe insanlar arasında yaşamanın daha kolay olduğunu düşünüyorlardı. Farklı değerlere sahiptiler evet, ve çoğu insan çiğ insan eti yemenin yanlış olduğunu düşünüyordu; ama yine de 65 yıl boyunca rahat yaşayabildiler.

Ngenhalhulzalâk en eğitimli, en gözde iblis hocalardan dersler aldı; ama çoğu dersinde başarılı değildi. Anne ve babası pek toz konduramıyorlardı; ama çok kafası almıyordu. Onun sevdiği şey yemekti. Özellikle coğrafya öğretmenlerinin tadına bayılırdı. bir de küçük kız çocukları tabii ki. Saçları uzun olmasın yeterdi. Uzun saçlar midesinde topaklanıyor ve geceleri onu öğürtüyordu.

Her ne kadar okumayı sevmese de, dünyada olmaktan mutluydu Ngenhalhulzalâk. Özellikle geceleri, arkadaşlarıyla yeraltı kulüplerine inip de dövüşleri izlemek kadar keyiflisi yoktu onun için. Yıllarca haftanın üç gecesi Knightsbridge Metro İstasyonu'nun katlarca altında bir dövüş salonunda maçları izledi ve en sonunda o da dövüşmeye karar verdi. İnsanları yemeden önce onlarla dövüşmeyi seviyordu. Etlerini yumuşatıyor ve daha lezzetli hale getiriyordu bu dövüş.

O gece çok açtı. Dövüşe çıkmadan önce yaşlı ve evsiz bir adam yemişti; ama tatsız tuzsuz bir şeydi. Üstelik o gece karşısına gelecek olan çirkin adamın İrlandalı olduğunu söylemişlerdi ve İrlandalı'ların çok güzel bir tadı olurdu. Maç başladığı zaman gördüğü adamın heybeti iyice ağzının sulanmasına neden oldu. Muhteşem bir ziyafet yapacaktı bu gece!

İşte tam da bu yüzden adamın işine bitirmek için üzerine doğru koşarken burnuna yediği o yumruk birkaç saniyeliğini onu aptallaştırdığı zaman bu olanlara anlam veremedi. Aşağıdan çenesine gelen, çenesini kıran ve alt çene kemiğiyle büyük bir et parçasını yanındaki seyircilere doğru uçuran ikinci yumruk da kesinlikle şok ediciydi. Hele ki üçüncü yumruk sağ gözüne dümdüz girip de gözünü, göz yuvasını, kaşını ve elmacık kemiklerini beyninin içine gömdüğü zaman artık bir şeyden emindi... Bu gece ölecekti.

Ngenhalhulzalâk'ın şaşkın ve ölü bedeni yere yığılırken küçük bir sarsıntı oldu. Öyle ki birkaç kat yukarıda geçmekte olan bir metro treninde anons yaparak panikleyen yolcuları bir deprem olmadığına ikna etmek zorunda kaldılar. Kalabalık çıldırmış bir şekilde tezahürat ediyordu Daniel'a. BigMac yanına koşup ona sarıldı.

"Kaplan! Yürü be! Sana bir içki ısmarlayayım mı?"
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #6 : 13 Mart 2012, 14:10:07 »
Daniel kaldığı yetimhanelerden, karıştığı kavgalardan ve yediği dayaklardan şunu öğrenmişti; denemeye devam et. Yaratığın karnına vurduğunda havaya uçmuştu, göğsüne tekme attığında ise duvara toslamış gibi olmuştu. Geriye bir tek yaratığın yüzü kalmıştı, Daniel da orayı denedi. Sonuç mükemmeldi.

İlk yumruk iğrenç yaratığın düz burnuna indiğinde yaratık sersemlemişti. Bu Daniel'ı durdurmamış, sol yumruğunu yaratığın çenesine indirmişti. Suratı zaten iğrenç olan yaratık, alt çene kemiği olmadan daha da iğrenç duruyordu. Yaratığın işini bitiren son yumruk ise Daniel'ın duymaktan çok hoşlandığı kemik kırılma sesiyle birlikte iblisin gözüne oturmuştu.

İblisin cansız bedeni ağır ağır yere yığılırken kalabalıktan bir tezahürat yükseldi. Daniel kalabalığı elini kaldırarak selamladı ve ona doğru koşan BigMac'e döndü.

"Kaplan! Yürü be! Sana bir içki ısmarlayayım mı?"

BigMac'in elindeki havluyu alıp az önce yaratığın boynuzuyla açtığı karnındaki yarayı temizledi ve havluyu yere attı.

"İçmediğimi biliyorsun. Yemeğe hayır demem."

Daniel bu dövüşten ne kadar kazandı bilmiyordu. Hiç bir zaman paraya önem veren birisi olmamıştı. Bu yüzden mekanın sahibi ödeme için yanlarına yaklaşırken, Daniel giyinmek üzere eşyalarının bulunduğu dolaba ilerledi ve para işini, yıllardır olduğu gibi BigMac'e bıraktı.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #7 : 13 Mart 2012, 19:06:46 »
Üstünü değiştirmiş, BigMac'le birlikte mekandan çıkarken BigMac eline bir avuç para tutuşturdu. Çok keyifli görünüyordu.

"Bu sefer bahisler tavan yapmış. Anlaşılan bizim şişko oğlanı bayağı tutmuşlar. Tam 400 kağıt! 300'ü sana, 100'ü bana. Eğer kol, bacak bir şey kaybetseydin yarısını da verirdim ama gözüme sağlam duruyorsun? Belin nasıl?"

Eliyle yaratığın boynuzunun sıyırdığı yeri gösterdi. Cevabı dinlemeden devam etti:

"Yeni bir iş var bu arada. Daha doğrusu iki iş. Hangisini seçersen. Biri temiz iş. İçine şeytan girdiğini düşündükleri bir kadını kurtarmanı istiyorlar. Ucunda da iyi para var... Şey, diğeri de iyi paralı ama... benim gözüm tutmadı. Yeni bir rakip bulmuşlar sana... Ne çeşit bir iblis diye sordum. Pis pis sırıttılar. İnsanmış... Diyorlar ki özel bir maç istiyormuş. Yere düşen kaybeder. Kazanırsan 2000 kağıt nakit vereceğini söylediler."

Bu kadar büyük paradan bahsederken bile sırıtmıyordu:

"Ama dedim ya. Burnuma pis kokular geliyor. Bunca yıldan sonra kesin emin olduğum bir şey varsa, o da tüm bu mahluklar arasında en çok insanlardan korkmam gerektiğidir."

Söylediği cümlenin şiirselliğinden rahatsız olmuş bir şekilde kafasını salladı.

"Aman. Yaran nasıl diyordum? Bir de ne yemek istersin? Falafel?"
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #8 : 13 Mart 2012, 19:29:31 »
"Bu sefer bahisler tavan yapmış. Anlaşılan bizim şişko oğlanı bayağı tutmuşlar. Tam 400 kağıt! 300'ü sana, 100'ü bana. Eğer kol, bacak bir şey kaybetseydin yarısını da verirdim ama gözüme sağlam duruyorsun? Belin nasıl? Yeni bir iş var bu arada. Daha doğrusu iki iş. Hangisini seçersen. Biri temiz iş. İçine şeytan girdiğini düşündükleri bir kadını kurtarmanı istiyorlar. Ucunda da iyi para var... Şey, diğeri de iyi paralı ama... benim gözüm tutmadı. Yeni bir rakip bulmuşlar sana... Ne çeşit bir iblis diye sordum. Pis pis sırıttılar. İnsanmış... Diyorlar ki özel bir maç istiyormuş. Yere düşen kaybeder. Kazanırsan 2000 kağıt nakit vereceğini söylediler. Ama dedim ya. Burnuma pis kokular geliyor. Bunca yıldan sonra kesin emin olduğum bir şey varsa, o da tüm bu mahluklar arasında en çok insanlardan korkmam gerektiğidir... Amaaan. Yaran nasıl diyordum? Bir de ne yemek istersin? Falafel?"

Daniel, BigMac'in konuşmasını sabırla dinlerken, adamın ona uzatmış olduğu 300 doların 200 dolarını cüzdanına yerleştirdi ve kalan 100 doları BigMac'in eline tutuşturdu.

"Sonuçta yemeği sen ısmarlayacaksın."

Genetik sebeplerden olsa gerek, Daniel fazla şanslı birisiydi. Öyle iş bulamadığı, parasız kaldığı pek olmuyordu. İşte, para kazandığı bir gecenin hemen sonrasında yeni işler ortaya çıkmıştı bile. İşlerden birincisi gerçekten de temizdi. Şeytan çıkarma işi çirkindi belki ama basitti. Ritüeli yap, şeytanı çıkart, evine yolla. Sorun çıkarsa da yumruklar konuşur. İkinci iş teklifi ise ilginçti. Kendisiyle dövüşmek isteyen bir çok yaratık duymuştu ama daha önce bir insanın hiç böyle özel bir isteği olmamıştı. İşin parası umrunda değildi; Daniel aldığı zevke bakardı. Her ne kadar bu insan konusunun altından başka bir şey çıkacakmış gibi duruyorsa da, Daniel yaratık pataklamaktan daha çok zevk alıyordu.

"Belim iyi, küçük bir sıyrık sadece. İş konusuna gelince, detayları falafel yerken konuşsak?"
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #9 : 14 Mart 2012, 18:07:18 »
+1 Deneyim
+1 RP Bonus


Akhmed dünyanın en iyi falafellerini yapmıyor olabilirdi; ama küçük dükkanına pek uğrayan olmazdı ve dövüşler sonrasında rahat bir nefes alıp dinlenmek için o sessizlikten iyisi olmazdı.

"Dediğim gibi" diyerek başladı söze BigMac. "Adam seni bir dövüşte görmüş, beğenmiş... Böyle kız ister gibi de dövüş olmaz ya... Neyse... Sordum soruşturdum, adamı ne daha önce gören var... Ne adını bilen. Koleksiyoncuymuş ama onu öğrendim. Herhalde paradan feleğine şaşırmış bir herif..

Diğer iş de dediğim gibi. Bizim çocukların kulağına gitmiş. Birileri Faye mi Laye mi öyle bir kadını bulmaya çalışıyormuş. Bulana da iyi para vereceklermiş."

Falafelinden koca bir ısırık daha aldı.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #10 : 15 Mart 2012, 00:04:14 »
Daniel ağzına attığı koca lokmayı çiğnerken bir taraftan da BigMac'i dinliyordu. Kayıp kadın mevzusu şaşırtıcı değildi, sonuçta hergün birileri kayboluyordu ve söz konusu olay Londra'da geçiyorsa altından doğa üstü bir şey çıkması olasıydı.

Diğer konu ise, ilginçti. Adam hakkında hiç bir bilgi olmaması can sıkıcıydı, koleksiyoncu olması ise ayrı konuydu.

Sonunda ağzındaki lokmayı bitirdiğinde konuşmaya başladı.

"Koleksiyoncu mu? Hakkında pek bir bilgi yok, insan ve benimle dövüşmeyi istiyor. Londra da yeterince pislik gördüm, bu yüzden adam ruh kolleksiyoncusu çıkarsa hiç şaşırmam."

Biraz durup düşündü ve suyundan büyükçe bir yudum aldı.

"Kadına gelince, hakkında bu kadar mı bilgi var? Londra'da ise, bir şekilde bulabiliriz. Senin bağlantılarınla benim şansımın açamayacağı kapı yok."

Duraksayıp konuşmaya devam etti.

"Olmadı, kapıyı kırıyoruz zaten."

Daniel öyle pek şakacı birisi değildi aslında ama falafel hoşuna gitmişti. Bugün keyfi yerindeydi.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #11 : 16 Mart 2012, 20:01:21 »
BigMac falafelinin kalan parçasını da koca bir lokma olarak ağzına attı. "Eski zamanları özlüyorum Daniel." diye hayıflandı bir anda. "Eskiden bu işin içinde hepi topu beş, bilemedin on adam vardı zaten. O yüzden kime sorsan birbirini tanırdı. Ne sır, ne gizem, ne hiçbir şey. Ama şimdi bu bir tarafına koyduğumun yaratıkları bir yanda kol gezer, diğer yanda ne idüğü belirsiz adamlar... Yoruldum artık. Emekli olmam lazım..."

Birkaç saniye sustu. Sonra yüzünü silkeledi ve kendine gelmiş gibi tekrar canlandı. "Haklısın! Bilgi alamamamız için hiçbir sebep yok. Doğru insanlara doğru şeyleri sormak kafi. Bir bakalım. Şu karı en son annesini öldürmüş değil mi? Oradan başlayabiliriz. Koleksiyoncu adam içinse Fırıldak'a sormak lazım. Buraların en büyük bahisçisiyse, yapılacak, yapılabilecek her türlü dövüşten de haberi olması lazım."

Saçlarını kaşıdı. "Geç oldu. Gidip güzel bir uyku uyumam lazım..." Gözlerini dikip imalı bakışlar attı Daniel'a. "Senin de öyle. Bugünki dövüş seni öldürmemiş olabilir; ama iyi yordu. Yarın sabah ilk iş ben şu kadının annesini araştırmaya başlarım. Belki yaşadığı yeri falan öğrenirsem oradan bir şeyler çıkabilir. Sen de Fırıldak'a gider, şu adam kimin nesiymiş öğrenirsin."

BigMac kapıdan çıkarken son bir kez dönüp Daniel'a el salladı ve Akhmed'in kokuşmuş dükkanını terketti.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #12 : 18 Mart 2012, 23:23:40 »
"Eski zamanları özlüyorum Daniel. Eskiden bu işin içinde hepi topu beş, bilemedin on adam vardı zaten. O yüzden kime sorsan birbirini tanırdı. Ne sır, ne gizem, ne hiçbir şey. Ama şimdi bu bir tarafına koyduğumun yaratıkları bir yanda kol gezer, diğer yanda ne idüğü belirsiz adamlar... Yoruldum artık. Emekli olmam lazım..."

Daniel lokmasını yutup suyunu içtikten sonra gülümsedi. Bu gülümseme, öyle komik bir şeye karşı yapılmış bir gülümseme değildi. Hoş, bu suratla ne kadar komik gülünürdü, o ayrı. Bu gülümsemede bir acı, buruk bir tat vardı. Daniel şunu çok iyi biliyordu; BigMac asla emekli olmayacaktı. Ailesinden geriye bir şey kalmamıştı, elini ayağını çekip de dinlenebileceği bir yuvası yoktu. Hayatta zevk aldığı son şey Daniel'ın dayak yemesini izlemekti. Bu yüzden, böyle bir şey olmayacaktı.

Tam olarak düşündüğü gibi ama beklemediği hızda BigMac kendini toparladı ve iş hakkında, eski günlerdeki gibi heyecanlanmaya başladı.

"Haklısın! Bilgi alamamamız için hiçbir sebep yok. Doğru insanlara doğru şeyleri sormak kafi. Bir bakalım. Şu karı en son annesini öldürmüş değil mi? Oradan başlayabiliriz. Koleksiyoncu adam içinse Fırıldak'a sormak lazım. Buraların en büyük bahisçisiyse, yapılacak, yapılabilecek her türlü dövüşten de haberi olması lazım."

İş dağılımı yapılmıştı bile. BigMac kızı araştıracaktı, Daniel da koleksiyoncuyu. Uyumaya giden BigMac'e el sallayıp son lokmasını da afiyetle midesine indiren Daniel bardağındaki bir yudum suyu fondipledikten sonra ağzını peçeteye sildi ve ayağa kalktı.

"Hesabı ödemeyi unuttuysa BigMac'e yaz. Sözü var."

Akhmed'in dükkanından çıkınca, Londra'ya gece çöken pis hava bile nispeten temiz gelmişti. Taksiye binip eve gitmeden önce bir sigara almayı düşünen Daniel yakınlarda bir yerlerde, halen açık olan bir market aradı. Eğer sigara bulursa eve tüttüre tüttüre, yayan gidecekti.

Bu Daniel'ın az görülen zevklerinden birisiydi ne de olsa.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Fiddler

  • ***
  • 565
  • Rom: 32
  • Bazen Herkes Duysun Diye..
    • Profili Görüntüle
    • A. Orçun CAN
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #13 : 19 Mart 2012, 02:50:13 »
Geç saatlere kadar açık olan off-license bir Türk marketinde bulabildi Daniel Costello. 10$ Sigaranın en pahalı olduğu şehirdi Londra; ama nadir bir zevk için verilmeyecek bir para değildi. Paketten çıkan ilk sigarayı ağzına alıp da ucunu yaktığı zaman, bu gece çenesini, yüzünü, gözünü kırarak öldürdüğü iblisten başlayarak şimdiye kadar dövüşmüş olduğu tüm o yaratıklar birer birer gözünün önünden geçti. Havaya tekrar soluduğu ilk nefesle birlikte de, kolay kolay hatırlanmayacak bir şekilde unutuldular.

Yavaş ve büyük adımlarla evine döndü Daniel. Evi öyle ahım şahım değildi; ama Londra'da ahım şahım ev bulmak da başlı başlına zor bir yetiydi zaten. Wembley Park'ı uzaktan gören, üç katlı, yanlamasına uzayan bir apartmanın en üst katında, yarı çatı - yarı balkon bir bölmesi bulunan bir stüdyo daireydi.

Daniel hiçbir zaman o koca ikiz yatağına yatana kadar ne kadar yorulduğunu farketmezdi; ama bu gece, daha yatmadan, duşunu alırken farkediyordu bunu. Belinde bu geceki iblisin boynuzlarından yadigar yara sandığından biraz daha derin görünüyordu. Kolay kolay tekrar kanamaması için kendince birkaç dikiş attı üzerine. Yaranın onu engellediği falan yoktu aslında; ama yine de eğilip kalkarken dikkat etmesi gerekiyordu sızlamaması için.

Ertesi sabah uyandığında bir an için nerede olduğunu, kim olduğunu, ne yaptığını, bu dünyada neden bulunduğunu unuttu. Kaldı ki severdi sabahları kafasında hiçbir şeyin olmadığı, bu dünyanın üstüne bindirdiği hiçbir yükün henüz ağırlığını vermediği ilk birkaç saniyeyi... Ardından aklına dün BigMac'le olan konuşmaları geldi. Dövüşlerin yapıldığı o eski tünele gidip Fırıldak'ı bulması gerekiyordu.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü okuyalım..

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Laughing Madcap - Daniel Costello
« Yanıtla #14 : 20 Mart 2012, 16:09:22 »
The Chordettes - Mr. Sandman

Daniel uyandığında nerede olduğunu, kim olduğunu ve ne yapıyor olduğunu bilmiyordu. Sanki rüyasında beyaz bir boşluk görmüş ve bu uyandığında da devam ediyormuş gibiydi. Daniel bu hissi seviyordu, onu tüy gibi hafif yapıyordu.

Yataktan kalkıp gerindiğinde, önce acı hissi geriye geldi. Dün karnına aldığı yaranın derinliğini evde farketmiş, beceriksizce yarayı dikmişti. Yara kapanacak gibi duruyordu ama bu acısını hafifletmiyordu. Neyse ki Daniel, bundan çok daha büyük yaralar atlatmıştı, bu yüzden yarayı pek umursamadı.

Mutfağa girip kendisine bir kahve yaptıktan sonra bardağını alıp balkona çıkan Daniel, Wembley Park'ı uzaktan izlerken bir tane sigara içti. Kahve ve sigara, adam gibi kahvaltı yapana kadar Daniel'ı kendisine getiriyor; Wembley Park ise eğer keyfi bozuksa keyfini düzeltiyordu. Bu, Daniel'ın sabah ritüeliydi.

Sigarası bitmeye yakın tekrar içeri girdi Daniel. Aklına dünkü konuşmalar ve bugün yapması gerekenler gelince, oyalanmanın bir anlamı olmadığını düşünmüştü. Daniel hep böyleydi, eğer yapılması gerekilen bir iş varsa onu yapmadan rahatlamazdı.

Bu yüzden beş dakika içerisinde sigarasını söndürmüş, yara yerini temizlemiş ve kıyafetlerini giymişti. Kapısını iki kere kilitledikten ve merdivenlerin yarısında geri dönüp kapıyı tekrar kontrol ettikten sonra, koca adımlarla eski tünele doğru ilerledi.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.