Uyandım birden bire...
Hıçkıra hıçkıra ağlayan gözlerime inat gülmek istedim...
Kan ter içinde kalmışım meğer,
Hiç farketmemiştim...
Anımsamaya çalıştım gördüklerimi,
Görüntüler birer birer geçti gözümden,
Tekrar bir yıkılış,bir yokoluş...
Ağladım bilincimi yitirmişken...
Söz vermiştim tüm dostlarıma,
Sen olmayacaktın artık cümlelerimde,
Aklımdan da silecektim bir gün...
Er yada geç en erkence...
Titriyordu bedenim,ellerimi hissetmiyordum,
Nasıl olur bilmiyorum istemsizce ağlıyordum...
Gördüklerim,tüm yaşadıklarımdan sonra o acı his..
O acı burukluk,o bitmişlik...
O tükenmişlik...
Bir arkadaş ve sen...
Anlamlı sevgi sözcüklerini birbirinize yuvarlarken seyrettim sizi ...
Birkaç saniyelikti belki,
Ama hissettim o nefreti damarlarımda...
İkinizdende,ondanda sendende nefret ettim bir an...
Nasıl olur dedim,olamazdı;olmamalıydı...
Dokundum tüm eşyalarına,
Hepsinde bir arkadaş kokusu hakimdi,
Bir arkadaş,bir arkadaşım,belki dostum olacaktı...
Hissettim ama o acı yenilgiyi bir defa...
O ruhu satılmış insanlardan,o beş para etmezlerdenmiydiniz ikinizde?
Oysaki benim sevdiğim sen asla ihanet etmezdi...
Ve sen dostum,sende öyle...
O bambaşka karakterlerde rüyamda sizi tanımlamaktı yaptığım belkide,
Belkide lanetledim kendimi kendi kendime...
Bu aşk bitirdi beni,
Bu nefret...ve bu ihanet...
Evet,hepsi bir rüyaydı belkide
Gerçek değildi,olamazdı;olmazdı !
Tanıyordum ikinizide,
Güveniyordum ikinize de ...
Selamınız bile yokken birbirinizle nereden,nasıl çıkmıştı bu rüya...
Korkunçtu,nefret doluydu...
Uyandığımda herşey sönmüştü hayatımda...
Ağlıyordum sadece,hıçkıra hıçkıra..
Bağıra bağıra ağlıyordum...
Nefret ediyordum herşeyden o dakikalarda..
Yorgunum,inan yorgunum hale...
Hissetmiyorum kalbimi,kalbimde dolması gerekeni değilde seni hissetmek...
Yazık oluyor bana,
Nereden çıktın karşıma?
Neden geldin,nedne girdin hayatıma?
Ne yaptım ben sana söylermisin,ne yaptım
Bu kadar acı çok fazla bana...
Çok fazla..