Konu: Benden Dökülenler

Dayak/n

Yağız bir delikanlı gibi
yumrukluyor acı ciğerlerimi.
Ben:
Sevmeye cahil,
sevilmeye aç.
Kara,
kapkara bir hüzün gözlerimdeki.

Bak bana!
Ne çok bir bilsen,
ne çok istiyorum görülmeyi.

Şiirbaz

Ne zaman bir şiire yeltensem
üçten geriye sayıyorum.
Ve birden
kayboluyor şiir.

Üç,
iki,

Can Yücel'e Öykünmece
                        kendime

Şiir düzüyormuşsun.

Toprağa değmemiş ellerin.
Aşkı tende,
şehveti hiç bilmemişsin.
Tükürüp önyargılarını hepten
ağız dolusu “insan” diyememişsin.
Özlemi kemiğinde hissetmemiş,
tutup başını,
acının hasını
çekmemişsin.
Doğru bildiğini
çığırmaya sinmişsin.
Nefret edilmeye dayanmamış yüreğin.

Şiir düzüyormuşsun.

Hadi oradan
dümbelek!
Halt etmişsin.

[Bars Elsa]

Dayak/n ve Can Yücel'e Öykünmece'yi çok beğendim. Hatta 3. şiiri bir kez daha okudum. Sözcük seçiminde çok başarılısın, anlamlarına hakimsin anlaşılan. Güzel..

Kürtaj

Doğmadan öldürdüğüm oluyor
bazı sözlerimi,
ne de olsa rahim bende,
diyerek.