Konu: Darius

[Baal Adramelech]

Güzel... dedi ses. Doğru olanı yaptın Darius. En doğru olanı yaptın. Kanını akıttılar, sende öyle. İçinden geleni yapmaya devam et böyle dostum.

Darius ailesinin uzun zaman önce terk ettiği evin üst katındaki kütüphane olan oda da oturuyor ve yaptığı şeyi düşünüyordu. Bir yandan önündeki kitapları kurcalıyordu. Aradığı şeyi nihayet buldu.

"...Luskan'da ki büyücülük kulesi, kurulduğundan beridir büyücüler tarafından ziyaret edilmekte ve yüzlerce dilden çevirisi yapılmış kitaplarla pek çok Kılıç Sahili şehrinden daha korkunç bir Büyücülük kütüphanesine ev sahipliği yapmaktadır..."

[Laughing Madcap]

"Yapmaktaydı..." diye düzeltti kitabı. "Luskan yıkılmadan önce..."

Büyücü ayağa kalkıp kütüphanenin rafları arasında turlamaya başladı. Madem Abdur onu bulacaktı, hazırlanmalıydı. Her ne kadar Abdur'un uşaklarını kolaylıkla alt etse de, liderleri çetin ceviz çıkabilirdi.

"Hiç bir düşmanı küçümseme, hiç bir zaferi büyütme" derdi eski komşuları Fiddle Bingleborth. O da öyle yapacaktı. Bunun için de öncelikle Luskan'a gidip hazırlanacaktı. Luskan yıkıntılarının arasında işine yarar birşeyler çıkar mıydı, o ayrı bir soruydu.

Büyücü az önce okuduğu kitabı yerine kaldırıp eşylarını toplamaya başladı. Büyücülük malzemelerini kemerine astı. Parşömenleri ve büyü kitabını çantasına tıktı. Yolculuk için gerekli eşyaları da yanına alan büyücü, masanın üzerinde uslu uslu duran hançerin yanına gitti.

Hançeri kavrayan büyücü az önce şehirde olanların sorumlusunun o mu yoksa hançer mi olduğundan emin değildi. Ama şundan emindi ki, bu hançerde bir gariplik vardı.

"Nesin sen?" diye mırıldandı hançere ama en çok da kendi kendine.

[Baal Adramelech]

Senin aradığın şey, içindeki cesaret ve inanmaya korktuğun doğrular, dedi hançer. Fısıltı gibiydi, sanki rüzgarın sesiydi. Ancak yine de anlaşılırdı ve hükmediciydi.

[Laughing Madcap]

Hançeri evin bodrumundaki eski bir sunağın üstündeki büyülü bir kutudan almıştı. Hançeri almak için sunağa kendi kanını dökmüştü. Tüm bunlardan sonra hançerin lanetli olması onu şaşırtmamıştı. Üzerindeki semboller ve eline aldığında hissettiği muhteşem hisle beraber, hançerin konuşuyor olmasına pek de şaşmamak gerekti. Yine de konuşan, hatta emreden bir hançer, Darius'u sadece şaşırtmıyordu, onu fazlasıyla korkutuyordu da.

"Seni elde etmek için kanımı verdim. Sen ve ben, bir bütünüz. Senin amacın ne bilmiyorum ama benim amacıma yardımcı olacağını biliyorum."

Büyücü çantasını aldı ve evin kapısını açtı. Luskan'a doğru uzun bir yolculuk onu bekliyordu.

[Baal Adramelech]

Elbette. Kanının koruyucusuyum yüzyıllardır, elbette.

Evden çıktığında, kuzeyden gelen bazı bulutların ortamı karartmaya başladığını fark etti. Gece oluyordu.

[Laughing Madcap]

Gecenin karanlığında Luskan'a yaya bir şekilde yolculuk etmeye hiç niyeti yoktu, hele hele tek başına.

Uygun bir gemi bulmak için limana gitti.

[Baal Adramelech]

Limanda pek çok gemi yoktu, zaten uzun zamandır gezinen gemi sayıları baya azalmıştı. Ancak orta boyda sayılabilecek bir gemi duruyordu. Yasak olsa da, korsan gemisi olduğu belliydi ve Darius biliyordu ki, Korsanlar iyi bir paraya işini yapabilirlerdi.

[Laughing Madcap]

Darius güvertede etrafı temizleyen, ancak öncelikle kendisinin temizlenmesi gereken bir tayfaya doğru seslendi;

"Kaptanınızı görmek istiyorum!"

[Baal Adramelech]

Adamlardan bir tanesi içeriye doğru, anlamadığın bir dilde bağırdı. Bir adam çıktı ve güverteden baktı.

Bir seksen boylarında, çekik gözlü ve sarı tenli, gözünde bir yaraya sahip adamdı. Seni uzun uzun süzdü ve ağzından kelimeler tane tane çıktı. "Gecenin bu ürpertici saatlerinde beni rahatsız ediyorsan, gerçekten önemli olmalı."

[Laughing Madcap]

Büyücü gemiye yaklaşmaya başladı.

"Para senin için önemli olduğuna göre, bir problem yok sanırım?"

Para kesesini kaldırıp gösterdi.

"Beni Luskan'a götürebilecek bir gemiye ihtiyacım var."

Bu kanun kaçaklarıyla beraber yolculuk yapmak pek hoşuna gitmiyordu. Ama bugünlerde, hangi yolculuk güvenliydi ki?

[Baal Adramelech]

"Bir kese altınla seni kuzeye götürebilir miyim sence? Bir kese-" o anda sustu. Gözleri cüppene kenetlendi. Hançerinin, nasıl olduğunu bilmesen de, sapı cüppenin önünden çıkmıştı. Değerli taşlar ve altın kaplamalı hançerine bakakalmıştı. "-altına olmaz ancak, o hançer karşılığında anlaşabiliriz."

[Laughing Madcap]

Darius gülümsedi.

"O zaman hançeri alacaksın. Ama bu hançer bana ailemden son kalan şey. O yüzden izin ver, yolculuk boyunca yanımda taşıyayım. Luskan'a iner inmez, ödemen yapılacak."

Elini hançerin üzerine koydu.

[Baal Adramelech]

Planını beğendim Darius. dedi Hançer, zihnini okumuşcasına.

"Pekala. Dediğin gibi olsun. Yola hemen çıkıyoruz o halde." dedi ve tayfalarına senin anlamadığın bir dilde seslendi. Büyük ihtimalle doğulu dillerden biriydi bu.

[Laughing Madcap]

Büyücü gemiye bindi ve gemiyi hazırlamak için koşuşturan tayfalara ayak bağı olmamaya dikkat etti. Yolculuk boyunca güvertede durmayı düşünmüyordu.

"Dinlenebileceğim ve rahatsız edilmeyeceğim bir kamaranız var mı?"

[Baal Adramelech]

Kaptan kafasını salladı.

"Alta doğru ikinci kata in. Romları sakladığımız oda uygun gibi geliyor. Eh, tabi romları bitirmediğin sürece."