Bir fukara var yolumun üzerinde.
Her sabah görüyorum.
Fırının önünde.
Ya para istiyor,
yada ekmek.
Hiç gidip yardım etmedim.
Üzülüyorum böyle insanlara.
Ama acımıyorum.
Biliyorum onun suçu değil
Bu halde olması.
Delirmiş sanırım.
Neler yaşadı adamcağız kim bilir.
Evliydi belki bir zamanlar.
Çocukları vardır belki.
Ekmeği de vardı belki eskiden.
Şimdiyse sarılmış bir battaniyeye
yazın ortasında,
etrafında üç tane çekçekli bavul
tavaf ediyor kadıköyü.
Bir rıhtıma, bir boğaya.