Birçoğunu daha önce görmüştüm ama hep alakasız zamanlarda, şimdi hepsini başdan sonra tekrar bir arada görünce tüm bu kötü zamanların ve acıların kitabesi olan resimleri...kabullendim sanırım iyice. Birilerinin mutlu olması için ötekilerinin mutsuz olması lazım. Felaketler ise işin tuzu biberi. Ama bu yemek acı ve içi geçmiş tadı ile yenmeye değer mi? Keşke bu resimleri eskide kalan lisemdeki edebiyat hocama gösterebilseydim, "dünyada aslında o kadar az kötülük vardır ki yüreğimizdeki korku onu büyütüp hayatımıza değer verme gereği görür" demişti. Gözüne sokmak isterdim en büyütülmüşünden.