Korktum senden yine hayat.
Yine yeni bir anlam yükledim senin için.
Korktum işte senden.
Ne kadar acı olduğunu gördüm bugün
Biraz gerçek,
Birazda hayal olduğunu...
Mükemmelliğini gördüm,
O mükemmelliğin içindeki sıradanlığı...
Teşekkür ediyorum sana hayat.
Sen, mucizelerin olabileceğini gösterdin bana.
Umutların her zaman tükenmesi gerekmediğini,
Acılarla nasıl başa çıkılacağını gösterdin.
Beni o tanıştırdığın güzellikler için teşekkür ederim.
Masumiyetin o güzel hissini,
Mutluluğu tattırdın sen bana.
Umut etmemi sağladın yeniden.
Hayallerin ve hedeflerin bir amacı olduğunu hatırlattın.
Aklımdan hiç çıkmayan ilk ve sonları,
Sonların başlangıcını, başlangıçların sonlarını yaşattın bana.
Kızmak istiyorum sana, ama yapamıyorum...
Sadece...
Korkuyorum...
Benim ve sevdiklerimin yüzlerindeki gülümsemeler var ya,
Hiç soldurma onları, olur mu?
Mutluluğun verdiği hissi yok etme,
Gözyaşlarını artırma lütfen.
Bunları yapmasanda olur mu?
Neşe dolu renkleri öldürme,
Çiçekleri karartma hiçbir zaman.
Güneş doğsun her zaman.
Bunları istememe izin verdiğin için,
Acı tatlı her türlü duyguyu hissetmemi sağladığın için,
Teşekkür ederim sana hayat...
Teşekkür ederim...