birkaç söz var sadece
varlığı belirsiz
söylenemez
bir iki söz
bizler ya da ben
ölümden korkmuyoruz
çünkü var olan
acılarımız
aşk ile
çikolatayı karıştırışımız ile
kendi benliğimizi öldürmüşüz
insanlar anladıklarında
aslında basitliği
aslında güzelliği
aslında hiçliği
ve aslında beni
bencilliğimi müziğimi
ya da insanlar sarıldığında
kendileri dışındaki güvenli kollara
ki hoş kendi kollarımız ne kadar
güvenli isteksiz gereksiz
iyi hoş güzel herşey
mutlu bir hayat
mutlu bir eş
baba
çocuk
karı
ve mutlu bir sen
gerçekten inanıyor musunuz
mutluluğa
anlık olan değil o
sadece kafanda biten bir istek
başında istek varmış herşeyin
peki ölüm arzusunun başında da istek mi var?
yok sa yaşamın istenilemez hale gelmesi mi
kalbur zaman içinde
ben doğdum
zaman zamanın içinde
halen varım
sadece zaman kaldı bir tek o
bir kuşku
o da öldü geriye ben kaldım
hala ölemedim ölemeyeceğim
sadece gidiyorum
zamanın içindeki zamana kalburu bulmaya