5
« : 05 Haziran 2016, 20:28:23 »
Perde II
I. Sahne
(Nadet Kral Siurimpe'nin huzuruna gelir.)
Nadet: Buyrun haşmetlilerin en yücesi,
Altından daha kıymetli sözlerinizi,
Can kulağıyla dinlemekteyim.
Kral: Ah Nadet, sadıkların en sadığı,
Yaklaş yanıma ve kulak ver sözlerime.
Dolaşmakta kara bulutlar,
Güzel yurdumuzun üstünde.
Kuzeyin rüzgarları sadece soğuk getirmiyor artık,
Getirmekte en habis varlıkları !
Gecelerimi uykusuz bırakanlar.
Bilmek zorundasın kim olduklarını.
Nadet: Dinlemekteyim sevgili kralım.
Kral: Gölgeler, gölgeler.
Yakalanmaz, tutsak edilmez, yenilmez.
Ne yapılabilir onlara karşı,
Ne yapmalıyım ?
Nadet: Anlayamıyorum ne demek istediğinizi,
Kelimeleri söylemenizin önünde bir engel var sanki.
Kral: Nadet;
Yurdumuz tehdit altında.
Kuzeyden gelenler önüne çıkan her şeyi yok ediyor,
Sislerin içinde daha da yaklaşıyor bize.
Onları durdurmazsak şen kahkahaların olduğu bu yer,
Çok kısa zamanda bırakacak yerini;
Adına "acının yurdu" dedikleri bir harabeye.
Nadet: Kuzeyden gelenler,
Zamanında yaptığım yolculuklarda duymuştum isimlerini.
Kekelemeden söyleyen zordur,
Korkarak anarlar kendilerini.
Kral: İşte bu yüzden diyorum sana;
Topla orduyu ve çık yola !
Saon ırmağından öteye git,
Klanet dağlarını aş,
Gitmeye devam et.
Şu anda konakladıkları yeri bulacaksın,
Buraya doğru gelmekteler.
Çünkü gülümsemelerin olduğu tek yer burası artık,
Son kale, düşmemiş olan.
Nadet: Emirleriniz getirilecek yerine.
Şimdi izninizle yücelerin en yücesi,
Dikkat kesilmekteyim söylediklerinize,
Kaybedecek vaktim yoktur öyleyse.
Kral: Git Nadet ve zaferle geri gel !
Nadet: Zafer Kralımındır !
(Nadet ve Kral sahneden çıkar.)
II.Sahne
(Perde Nadet'in sahneye girmesiyle başlar.)
Nadet: Gecenin bir vakti yok bana huzur.
Gideceğim uzaklara buradan.
Ama dönebilecek miyim?
Kalbimi burada bırakmak zor gelecek sanki.
Peki neden, neden bırakamıyorum ki?
Hiç ayrılmamıştım şehrimden.
Sanırım en çok bu üzüyor beni,
Bilmediğim yerlere gitmek,
İsmini bilmediğim kişilerle savaşmak...
Ama kralımın emri...
Kralımın...
(Meridah sahneye girer.)
Meridah: Kaçmaya çalışsam da uzaklara,
Yine yapamadım ben.
Hep zavallılığımdan yapamamak bir şeyleri.
Sadece seyretmek ve beklemek öylece, olacak mucizeleri.
Gerçekleşemeyecek mucizeleri belki de...
(Nadet Meridah'ı görür.)
Nadet: Sevgili bayan sizi tekrar görmek ne kadar güzel!
Hatırladınız mı beni?
Son konuşmamız pek kısa sürmüştü sanki.
Keşke şimdi daha fazla konuşsaydık.
Gitmeden önce sizi tekrar gördüğüme sevindiğimi söylemek isterdim.
Nasılsınız görüşmeyeli?
Olmanız gerektiği gibi misiniz,
Yoksa hala içinize mi ağlıyorsunuz?
Meridah: Karanlık sokaklarda birlikte yürümüştük,
Dinlemiştiniz beni.
Nasıl unuturum sizi?
Yine hüzünlüyüm,
Ağlıyorum her şeye.
En çok da çaresizliğime ağlıyorum.
Gözyaşları tek dost bana,
En sahici dost...
Ama anlamıyorum ben,
Nereye gidiyorsunuz?
Nadet: Kralımız için yapmam gereken bir görevim var.
Ama ağlamak sorunlara çare olmaz hanımefendi.
Neden sorunlarınızın kaynağını hayatınızdan çıkarmak yerine sadece ağlıyorsunuz?
Eğer onlar çıkmazsa hayatınızdan,
Siz en büyük hatayı yaparsınız,
Hayatınızı bir hata olarak görerek...
Leydim, kendinizi üzmeyin!
Sizi üzenleri çıkarın hayatınızdan
Ve herkes kendi yoluna gitsin...
Meridah: Sadece kaçmaya çalışmak dertlerden,
Ardına bile bakmadan kaçmak.
En iyi yaptığım şey bu benim, tek yaptığım şey.
Ama haklısınız sözlerinizde,
Keşke söylediklerinizi gerçekleştirecek cesareti bulabilsem kendimde.
Ne çare bana,
Zavallılığımla dövünmem çare olmuyor işte!
Belki de boş vermeli sadece...
Lakin bakın, ben de sevindim sizi gördüğüme.
Gece hiç bitmesin istiyorum.
Nadet: Ben de isterdim bitmesin gece.
Ama bitmeden gitmeliyim sessizce.
Şimdi bırakalım bu düşünceleri bir kenara.
Eğer çıkarmazsanız hayatınızdan zararlıları,
Gün geçtikçe daha çok yok olacak tüm umutlar.
Gidenlere bir çare bulunmaz,
Ama kalanlara umut vermek gerekir.
Siz önemlisiniz sadece hayatta.
Kararlarınızı kişilere göre değil,
Kendi huzurunuza göre alın...
Kendinizin mutluluğunu umursayın...
Meridah: Hemen mi gideceksiniz?
Bir saniye bile daha fazla konuşmak sizinle,
İnanın mutlu ederdi beni.
Bundan sonra cesaretli olma vakti gelmiştir benim için.
Zavallılığıma, acziyetime ağlamak sadece acımı çoğaltıyor.
Kendimi üzmeyi biliyorum besbelli ben.
Mutlu olmalara pek alışamamışım, ondan belki de.
Ama mutluyum şimdi.
Şimdi sahiden mutluyum.
Nadet: Biraz daha zamanımız var leydim...
Sizinle konuşmak için,
Vakit yaratırım elbette...
Cesaretli olun tabii ki...
Karşınızdakiler sizi görsün ve desin ki..
Yıkamayacağız bu saatten sonra seni..
Vazgeçiyoruz zarar vermekten,
Ve çekiliyoruz yolundan..
Kalbin nereye isterse oraya yönel!
Siz cesur olun ki düşmanınız korksun sizden...
Unutmayın leydim,
Sizi devirmek için geliyorsa birisi karşıdan,
Yapmanız gereken beklemek değil,
Ona doğru hızlıca koşmaktır.
Koşun ve ondan önce yıkın kendisini...
Ve siz leydim, her zaman mutlu olun.
(Meridah cevap veremeden Gillard sahneye gelir.)
Gillard: Leydim Meridah,
Bu saatte ne işiniz var sokaklarda?
Hem bu yanınızdaki adam kim?
Sizi arıyordum günlerdir,
Evinizde bulamıyordum.
Meraklandım sizi göremeyince,
Ama siz buradaymışsınız demek ki
Üstelik bir yabancıyla.
Leydim...Tekrar soruyorum..
Yanınızdaki kişinin kim olduğunu
Açıklayacak mısınız bana,
Yoksa ben mi öğrenmeliyim meçhul kişinin kimliğini?.
Meridah: Size ne ki benden lordum?
Merak etmeyin beni.
Hem ben size hiç sordum mu, yanınızdaki leydilerin kim olduğunu?
Besbelli ilgilendirmez sizi, yanımdaki beyefendinin kim olduğu.
O yüzden rahat bırakın beni.
Nadet: Görüyorum ki hanımefendiyi rahatsız ediyorsunuz.
Anladığım kadarıyla onun kalbini kıranlardan biri de sizsiniz, yanılıyor muyum ?
Gillard: Kalp kırmak mı?
Oysa sizi sevdiğimi çok iyi biliyorsunuz leydim.
Anlayamıyorum lakin, kim bu adam?
Sizi nereden tanıyor?
Hiç yakışıyor mu bir leydiye, gecenin bir vaktinde adamlarla buluşmak?
Üstelik nişanlımsınız,
İleride evleneceğim sizinle.
Ben Leydi Meridah'ı böyle bilmezdim.
Hiç belli etmediniz kendinizi.
Yakıştıramadım bunları size.
O yüzden onurlu bir kadın olup evinize gidin hemen.
Meridah: Evlenmek mi diyorsunuz hala?
Hiç anlamıyorsunuz beni.
Sözlerimi hiç almamış aklınız.
Sizin gibi ahmak bir adamla evleneceğime,
Ölmem daha iyidir benim.
Şimdi gitseniz çok iyi olacak.
(Gillard elini uzatıp Meridah'a vuracakken Nadet araya girer.)
Nadet: Siz...bayım...
Nasıl oluyor da bir hanımefendiye el kaldırabiliyorsunuz,
Daha da önemlisi kendinizde bu hakkı nasıl buluyorsunuz?
Şimdi bayım...Normalde sizin gibilerle muhatap bile olmam.
Ama madem ki siz istiyorsunuz,
Ben de karşılık vereyim.
(Nadet, Gillard'a yumruk atıp burnunu kırar.)
Nadet: Biliyorsunuz insan vücudunda çok fazla kemik vardır.
Yaptığınız kabalığa karşı,
Sadece birini kırdığım için dua etmelisiniz.
(Gillard yerinden kalkar ve Nadet'e doğru hamle yapar. Ama bulduğu tek şey yüzüne inen ikinci bir yumruktur.)
Nadet: Sanırım anlamadınız,
Şansınızı zorluyorsunuz.
Ayrıca soylu birine benziyorsunuz, olabilirsiniz de...
Ama karşınızda bizzat kral tarafından görevlendirilmiş biri var.
Sanırım krala karşı gelme cesaretinizi kendinizde buluyorsunuz.
(Gillard düştüğü yerden ayağa kalkmaya çalışır, bir eliyle burnunu tutmaktadır.)
Gillard: Bu yaptığınız genç adam, yanınıza kalmayacak.
Unutacağımı sanmayın sakın.
Size yemin ediyorum ki hesabını vereceksiniz her şeyin tek tek.
Bu dünyayı size dar etmezsem huzur yok artık bana.
Sizinle de görüşeceğiz leydi Meridah,
Aşığınızla da görüşeceğiz...
(Gillard daha fazla konuşmadan sahneden çıkar.)
(Nadet, Meridah'a bakar.)
Nadet: Sizden özür dilerim leydim,
Böyle bir şeye şahit olmanızı istemezdim.
Ama görüyorsunuz ki beyefendinin bir derse ihtiyacı vardı.
Ve korkmayın sakın,
Hiç bir şey yapamaz.
Onun gibiler hiç değişmez.
Sadece söz... Başka hiç bir şey olmaz..
(Retughla sahneye girer.)
Retughla: Nadet...
Dostum...
Nerelerdesin?
Seni bekliyoruz uzun zamandır,
Yola çıkmamız gerek..
(Nadet Meridah'a bakar)
Nadet: Şimdilik hoşçakalın leydim...
Bir başka gecede dertleşinceye kadar..
(Nadet ve Retughla sahneden çıkar.)
Meridah: Bir başka gecede dertleşinceye kadar...
Sizi bekliyor olacağım.
(Meridah sahneden çıkar.)
İletileri Göster
