1
Duyurular / Ynt: Forum Girişinde Hata
« : 01 Nisan 2015, 15:18:52 »
İlginç 
İletileri Göster
Bu özellik size üyenin attığı tüm iletileri gösterme olanağı sağlayacaktır . Not sadece size izin verilen bölümlerdeki iletilerini görebilirsiniz
Sayfa: [1] 2
2
Tartışma Platformu / Ynt: Hangi Kitap Size Ne Hissettirdi?
« : 24 Haziran 2013, 20:18:40 »
Yoklar Serisi adında 5 ciltlik bir bilim-kurgu serisi. Kütüphaneden, tek kitap olduğunu düşünerek aldım.
İlk 150 sayfa geçmek bilmedi açıkçası. Ama olaylar başladıktan sonra bir daha kopamadım seriden. Sonraki 2 kitabı 3 günde okuyup bitirdim. Hissettikleri ise, kim olursan, ne yaşamışsan yaşa her azman güçlü kalabilirsin.
İlk 150 sayfa geçmek bilmedi açıkçası. Ama olaylar başladıktan sonra bir daha kopamadım seriden. Sonraki 2 kitabı 3 günde okuyup bitirdim. Hissettikleri ise, kim olursan, ne yaşamışsan yaşa her azman güçlü kalabilirsin.
3
Kurgu İskelesi / Ynt: Çift Bıçak Zaroc
« : 23 Haziran 2013, 19:25:36 »
Olay örgüsüyle öykü beni içine çekti adeta. Karaktere hayran kaldım. Tek dikkatimi dağıtan şey özellikle 1.bölümde çok yoğum olan kısa cümlelerdi. Tam öyküye dalıyorsun ama sıralanmış kısa cümlelerle dağılıyorsun.
Kaos ve Yasa Lordları tasfirin gerçekten çok güzeldi.
Devamını bekliyoruz efem ^^
Kaos ve Yasa Lordları tasfirin gerçekten çok güzeldi.
Devamını bekliyoruz efem ^^
4
Kurgu İskelesi / Ynt: Poseidon'un Görevi | Kızıl Çöl
« : 23 Haziran 2013, 19:12:58 »Değil tek bir ağacın, tek bir insan ya da Tanrı vergisi yapının bulunmadığı çöl ortamında, dizlerime kadar kızgın kuma batmış şekilde ilerlemeye çalışıyordum.
Değil kalıbı kullanıldığında karşısında sadece bir şeyin gelmesi gerektiğine dair bir inancım var. Ne kadar doğru bilmiyorum lakin iki kere okumama sebeb oldu.
Bunun dışında bir kaç kere gözden geçirerek ayıklanmayacak hatanız yok. Bazı akıcılığı yavaşlatan parçalar mesela buna bir örnek(İlk paragrafta çok fazla -dı eki kullanımı)
Ancak Kurgu güzele benziyor. Özellikle Poseidon'un çölde aranmasına bayıldım. Bir rüya için mükemmel bir seçim.
Devamını bekliyorum.
Baştan okuyunca dı ile ilgili söylediklerine dikkat ettim, çok can sıkı görünüyor. Yorum için teşekkür ederim, diğer bölümlerde daha çok dikkat ederim
Değil tek bir ağacın, tek bir insan ya da Tanrı vergisi yapının bulunmadığı çöl ortamında, dizlerime kadar kızgın kuma batmış şekilde ilerlemeye çalışıyordum.
Değil kalıbı kullanıldığında karşısında sadece bir şeyin gelmesi gerektiğine dair bir inancım var. Ne kadar doğru bilmiyorum lakin iki kere okumama sebeb oldu.
Bunun dışında bir kaç kere gözden geçirerek ayıklanmayacak hatanız yok. Bazı akıcılığı yavaşlatan parçalar mesela buna bir örnek(İlk paragrafta çok fazla -dı eki kullanımı)
Ancak Kurgu güzele benziyor. Özellikle Poseidon'un çölde aranmasına bayıldım. Bir rüya için mükemmel bir seçim.
Devamını bekliyorum.
grikunduz ilk bölüm için söylenebilecek çoğu şeyi söylemiş. Bize de onun değinmediği konulara yönelmek kalıyor.
İlk öykün olmasına rağmen güzel ve zevkle okunabilir bir öyküye benziyor bence. Kurgularda en çok sevdiğim şeyi yapmışsınız temayla konuyu zıt tutup okuyucunun "Bununla bunun ne alakası var ki.." demesine izin vermemişsin ki bence bu çok güzel bir özelliktir.
Öykünün ve öykülerinin devamı gelmesi ümidiyle.
Çok teşekkür ederim ^^
5
Televizyon / Ynt: Shameless
« : 22 Haziran 2013, 22:04:25 »
En sevdiğim dizi!
Elimden geldiğince herkese izlemesi gerektiğini söyleyip duruyorum. Karakterlerin içtenliği, olağanüstü oyunculukları ve sıcak set ortamıyla her bölümüyle büyülüyor beni. İngiliz versiyonunu hala izlemedim. Eminim ki Amerikan Versiyonu çok daha iyi
Elimden geldiğince herkese izlemesi gerektiğini söyleyip duruyorum. Karakterlerin içtenliği, olağanüstü oyunculukları ve sıcak set ortamıyla her bölümüyle büyülüyor beni. İngiliz versiyonunu hala izlemedim. Eminim ki Amerikan Versiyonu çok daha iyi
6
Televizyon / Ynt: Da Vinci's Demons
« : 22 Haziran 2013, 21:57:51 »
Her yerde ismini duyunca bir göz atmaktan kendimi alıkoyamadım. Sınavların arasında zaman ayırıp izlediğime değdi doğrusu. Şu an 5. bölümde olmama koyu hayranıyım diyebilirim kendime. izlemenizi kesinlikle öneririm. Senaryodan tutun da, dekora kadar her şey dört dörtlük.
7
Çizgi Roman & Manga / Ynt: “Taht Oyunları” Çizgi Romanı Raflarda
« : 22 Haziran 2013, 21:45:26 »D&R larda olması lazım, hiç bulamazsanız www.arkadas.com.tr orada da bulamazsanız( ki imkansız) diğer web mağazaları yayınevinden sipariş edebilir.
İlk baktığım yer D&R oldu ama yoktu. Gelmedi dediler. Önümüzdeki ay gelirmiş ama ben yokum o süre zarfından. Adana'ya gideceğim. Orada alırım artık. Şimdi aradım D&R'ı adana şubesinde varmış. ^^
8
Çizgi Roman & Manga / Ynt: “Taht Oyunları” Çizgi Romanı Raflarda
« : 22 Haziran 2013, 21:00:21 »
Sayfa Sayısı : 240'i görünce ne kadar sevindim anlatamam. Tam bana göre olmuş. İlk cildi aramaya koyuldum ama ne yazık ki bulamadım, internetten isteyeceğim artık.
9
Kurgu İskelesi / Poseidon'un Görevi | Kızıl Çöl
« : 22 Haziran 2013, 20:53:23 »
Merhabalar!
İlk öyküm uzun soluklu öyküm Poseidon'un Görevi ile karşınızdayım. Bu öyküden daha önce yazdığım ama nice sebeplerden dolayı yarım kalan birçok öyküm var. Bunun özel yanı ise daha önce hiçbir yerde yayınlamamış olmam, ve Okyanus Gözlü Poseidon'a olan sevgim. O adama aşığım
Aslında bu öykünün aşkla pek alakası yok ama olsun. Sonuçta Poseidon benim parmaklarımın ucunda Neyse daha fazla saçmalamadan sizi öykümle başbaşa bırakayım ^^
Sessizliğin hakimiyet sürdüğü topraklardaydım. O'nu aramak tam bir çaresizlikti. Sarı güneş tam tepede, alnımdan düşen ter damlalarını aydınlatmakla meşguldü. Değil tek bir ağacın, tek bir insan ya da Tanrı vergisi yapının bulunmadığı çöl ortamında, dizlerime kadar kızgın kuma batmış şekilde ilerlemeye çalışıyordum. Gökyüzü kızgın kumların ona bahşettiği özel kahverengi, turuncu bir renkteydi. Gökyüzü öyle berraktı ki tek bir bulut dahi yoktu. İlerledikçe gücümün tükendiğine şahitlik ediyordum ama lanet olası inançlarım ve kısa süre önce verdiğim geri dönülmez yeminim yüzünden devam etmeye zorlanıyordum. Şayet olur da bulamazsam nasıl O'nun karşısına dikileceğimi düşünemiyordum bile. Anlaşılan beni zorlayan şey, inançlarım ve yeminim dışında asıl etken korkularımdı. O ki, yıkıntıların ve sonsuz suların tek Tanrısı ve bana deniz kabuğundan can veren Tanrı; O ki tek başına koca bir medeniyeti yok etmiş bir ilah! Nasıl olur da karşısına dikilip benim zayıf anımı bağışlamasını isteyebilirim ki... Ama yolun sonuna geldiğimi hissediyordum. Burada öleceğimi ve naif bedenimin kızgın kumların altında çürüyeceğini, ruhumun ise hakkettiği yere; Cehenneme gideceğini görür gibiydim. Güneş derimin her santimetre karesini acıyla isyana teşvik ederken, duyduğum korku da içimi eritiyordu.
Daha ileriye gidemezdim... durdum. Ve içimden geçen o ilahi kelimeyi söyledim, ''Poseidon...'' gözlerimi kapattım ve dipsiz bir kuyuya düşerken ki kendimi izledim. Karşımda ki ben bitmesi için bana yalvarıyordu. Bitir diyordu bitir... Ama bitiremezdim. Çünkü kuyu dipsiz değildi. Sonunda alevden bir dağ vardı. Vezüv gibi yok etmeye planlanmıştı. Bu seferki ise bendim, bir imparatorluk değildi. Bitemez dedim. Ama anlatamıyordum. İçimi boşluk duygusu kapladı ve karnımdan başlayarak tüm vücudum içe çekilmeye başladı.
''Uyan, uyan kızım'' ... Ama olamazdı. Burada yalnızdım. Bu ses kendi içimdeydi galiba. Ama tanımadığım bir sesti. Kadife gibiydi, yumuşaktı ve şefkatle söylenmişti. Yaşlı bir erkeğin sesini andırıyordu. Kuyu bulanıklaşıyor ve sesler daha da berraklaşıyordu. Bu sefer ki sesler karışıktı. Ve bilmediğim bir dildi. Tekrar aynı ses kulağıma geldi, '' Rüyaydı, sadece rüya hadi uyan. ''. Dediğini yapmaktan başka çarem yoktu, gözlerimi açtım. Evimdeydim. Turuncu duvarlar en sevdiğim insanların resimleriyle doluydu. Karşımda duranlar ise tanımadığım dilde konuşan insanlar değildi. Ailemdi; abim, kardeşlerim, annem ve dedem. Konuşan kişinin dedem olduğunu anlayınca içimi bir ferahlık kapladı. Hiçbiri gerçek değildi. Bir rüyaydı ve anlaşılan son okuduğum kitabında etkisinde ki bir rüyaydı. Keşke gerçek olsaydı diye geçirdim içinden, ama sonra Poseidon'u düşündüm... Onun öfkesini ve benden istediği şeyi... Kaybolmuş ruhunu istiyordu ve onsuz gelmememi istiyordu. Beni bilmediğim bir çöle göndermişti. Sonsuz bir çöldü. Ve tam ortasında O'nun ruhu vardı...
Tekrar odaya döndüm. Hepsinin yüzünde aynı endişe vardı, dedem hariç. Hala bana şefkatle bakıyordu. ''Hadi biraz rahat bırakın onu. Dışarı, dışarı!'' dedi içeridekilere. Hepsini dışarıya çıkarıp kapıyı kapattık sonra bana baktı, yüzündeki şefkat ifadesi gitmiş, yerini korku ve en- dişe dolu bir ifade almıştı. '' Neredeydin.'', '' Ne?'' gerçekten anlamamıştım. Az önce rüya olduğunu söylememiş miydi? '' Poseidon. Seni nereye gönderdi. Neyi araman için söyle çabuk.'' dedi. Sesi çatladı çatlayacak gibiydi. Yüzündeki her kırışıklıktan korku gölleri taşıyordu. Neye uğradığımı şaşırmış bir sesle '' Rüya değil miydi? Gerçek miydi!'' dedim. Cevap vermedi sadece yüzünü daha önce hiç onu görmediğim şekilde kastı...
İlk öyküm uzun soluklu öyküm Poseidon'un Görevi ile karşınızdayım. Bu öyküden daha önce yazdığım ama nice sebeplerden dolayı yarım kalan birçok öyküm var. Bunun özel yanı ise daha önce hiçbir yerde yayınlamamış olmam, ve Okyanus Gözlü Poseidon'a olan sevgim. O adama aşığım
Aslında bu öykünün aşkla pek alakası yok ama olsun. Sonuçta Poseidon benim parmaklarımın ucunda Neyse daha fazla saçmalamadan sizi öykümle başbaşa bırakayım ^^Sessizliğin hakimiyet sürdüğü topraklardaydım. O'nu aramak tam bir çaresizlikti. Sarı güneş tam tepede, alnımdan düşen ter damlalarını aydınlatmakla meşguldü. Değil tek bir ağacın, tek bir insan ya da Tanrı vergisi yapının bulunmadığı çöl ortamında, dizlerime kadar kızgın kuma batmış şekilde ilerlemeye çalışıyordum. Gökyüzü kızgın kumların ona bahşettiği özel kahverengi, turuncu bir renkteydi. Gökyüzü öyle berraktı ki tek bir bulut dahi yoktu. İlerledikçe gücümün tükendiğine şahitlik ediyordum ama lanet olası inançlarım ve kısa süre önce verdiğim geri dönülmez yeminim yüzünden devam etmeye zorlanıyordum. Şayet olur da bulamazsam nasıl O'nun karşısına dikileceğimi düşünemiyordum bile. Anlaşılan beni zorlayan şey, inançlarım ve yeminim dışında asıl etken korkularımdı. O ki, yıkıntıların ve sonsuz suların tek Tanrısı ve bana deniz kabuğundan can veren Tanrı; O ki tek başına koca bir medeniyeti yok etmiş bir ilah! Nasıl olur da karşısına dikilip benim zayıf anımı bağışlamasını isteyebilirim ki... Ama yolun sonuna geldiğimi hissediyordum. Burada öleceğimi ve naif bedenimin kızgın kumların altında çürüyeceğini, ruhumun ise hakkettiği yere; Cehenneme gideceğini görür gibiydim. Güneş derimin her santimetre karesini acıyla isyana teşvik ederken, duyduğum korku da içimi eritiyordu.
Daha ileriye gidemezdim... durdum. Ve içimden geçen o ilahi kelimeyi söyledim, ''Poseidon...'' gözlerimi kapattım ve dipsiz bir kuyuya düşerken ki kendimi izledim. Karşımda ki ben bitmesi için bana yalvarıyordu. Bitir diyordu bitir... Ama bitiremezdim. Çünkü kuyu dipsiz değildi. Sonunda alevden bir dağ vardı. Vezüv gibi yok etmeye planlanmıştı. Bu seferki ise bendim, bir imparatorluk değildi. Bitemez dedim. Ama anlatamıyordum. İçimi boşluk duygusu kapladı ve karnımdan başlayarak tüm vücudum içe çekilmeye başladı.
''Uyan, uyan kızım'' ... Ama olamazdı. Burada yalnızdım. Bu ses kendi içimdeydi galiba. Ama tanımadığım bir sesti. Kadife gibiydi, yumuşaktı ve şefkatle söylenmişti. Yaşlı bir erkeğin sesini andırıyordu. Kuyu bulanıklaşıyor ve sesler daha da berraklaşıyordu. Bu sefer ki sesler karışıktı. Ve bilmediğim bir dildi. Tekrar aynı ses kulağıma geldi, '' Rüyaydı, sadece rüya hadi uyan. ''. Dediğini yapmaktan başka çarem yoktu, gözlerimi açtım. Evimdeydim. Turuncu duvarlar en sevdiğim insanların resimleriyle doluydu. Karşımda duranlar ise tanımadığım dilde konuşan insanlar değildi. Ailemdi; abim, kardeşlerim, annem ve dedem. Konuşan kişinin dedem olduğunu anlayınca içimi bir ferahlık kapladı. Hiçbiri gerçek değildi. Bir rüyaydı ve anlaşılan son okuduğum kitabında etkisinde ki bir rüyaydı. Keşke gerçek olsaydı diye geçirdim içinden, ama sonra Poseidon'u düşündüm... Onun öfkesini ve benden istediği şeyi... Kaybolmuş ruhunu istiyordu ve onsuz gelmememi istiyordu. Beni bilmediğim bir çöle göndermişti. Sonsuz bir çöldü. Ve tam ortasında O'nun ruhu vardı...
Tekrar odaya döndüm. Hepsinin yüzünde aynı endişe vardı, dedem hariç. Hala bana şefkatle bakıyordu. ''Hadi biraz rahat bırakın onu. Dışarı, dışarı!'' dedi içeridekilere. Hepsini dışarıya çıkarıp kapıyı kapattık sonra bana baktı, yüzündeki şefkat ifadesi gitmiş, yerini korku ve en- dişe dolu bir ifade almıştı. '' Neredeydin.'', '' Ne?'' gerçekten anlamamıştım. Az önce rüya olduğunu söylememiş miydi? '' Poseidon. Seni nereye gönderdi. Neyi araman için söyle çabuk.'' dedi. Sesi çatladı çatlayacak gibiydi. Yüzündeki her kırışıklıktan korku gölleri taşıyordu. Neye uğradığımı şaşırmış bir sesle '' Rüya değil miydi? Gerçek miydi!'' dedim. Cevap vermedi sadece yüzünü daha önce hiç onu görmediğim şekilde kastı...
10
Müzik / Ynt: Ezginin Günlüğü
« : 19 Haziran 2013, 21:30:48 »
http://www.youtube.com/watch?v=4-JvDyqKIyA İzlenmeli diyorum.
11
Duyurular / Ynt: Kitap Fuarının Diyarbakır Yolculuğu 4. Kez Başladı
« : 05 Haziran 2013, 11:32:58 »
Geçen senelerde olduğundan çok farklıydı. "Kesin emir var! %30'un üstünde indirim yapamayız", diye tutturanlar oldu. Çok sinir bozucu -,- Neyse 9 kitapla geri eve döndüm. Amacım GoT'u almaktı. 7 kitabı 110'a alacaktım ama babam kolumdan tutup zorla eve götürdü beni. Böylelikle hayallerim mahvoldu :/
12
Müzik / Ynt: Yazarken İlham Veren / Dinlediğiniz Müzikler?
« : 29 Mayıs 2013, 22:47:35 »
Surekli degisiyor ama birkac demirbas elbetki var. Lady Gaga, Marry The Night, Bridget Mendler, Ready or Not, Nirvana, Smells Like Teen Spirit.
13
Eğlence & Mizah / Ynt: Matematik Ve Bir konu sevmek :D
« : 29 Mayıs 2013, 22:25:08 »
Logaritma. Kesinlikle en sevdiğim konu. Aslında sevdiğim tek konu.
14
Eğlence & Mizah / Ynt: Karanlığın Elli Tonu-Özgürlüğün Elli Tonu-Grinin Elli Tonu
« : 29 Mayıs 2013, 22:23:26 »
Bir mesele yüzünden tüm seriyi okumak zorunda kaldım. Hayatımda böyle edebiyat denen varoluşu aşağılayan başka bir şey görmemişimdir. Her kitapçıya gidişimde çok satanlarda en az 3. sırada olduğunu görüp sinir krizlerine girdim. Şimdi de türevleri çıkmaya başladı, İsimlerini hatırlamıyorum ama "Hisset beni, Dokun bana" tarzı şeylerdir. Daha üzücü olansa onların da çok satanlarda olması.
15
Harry Potter / Ynt: En sevdiğin yoldaşlık üyesi kim?
« : 29 Mayıs 2013, 18:55:14 »
Sirius elbette. Her şeyiyle güven abidesi. Bence onun açısı tüm seriyi özetliyor.
Sayfa: [1] 2