Anlatımı bozmadığı sürece yazar anlatmak istediğini anlatmak istediği gibi anlatır, istediği noktalama işaretiyle istediği cambazlığı yapar ve herkezin kalıplaşmış düzeninden farklı bir düzen yaratabilir.
Ben arkadaşın demek istediğini anladım ama biraz yanlış ifade etmiş sanırım. Öncelikle şunu belirteyim: Tartışması bile saçma, noktalama işaretlerini kullanmak elbette ki önemlidir. Ancak yeni ve farklı bir anlatım şekli yaratmak için noktalama işaretlerinden vazgeçen yazarlar da çoktur. Örneğin
Anayurt Oteli'nde ya da
James Joyce'un kitaplarında karakterin düşüncelerinin verildiği kısımlarda noktalama işaretlerinden vazgeçilmiştir, buna "
bilinç akışı" denir, bu yöntem bilinen bir şey zaten. Ve
Emrah Serbes'in bazı öykülerinde de bazı imla kurallarından vazgeçildiğini görmüşlüğüm var. Ya da bazı şairlerin şiirlerinde noktalama işareti kullanmaması gibi.
Yani yukarıdaki arkadaş böyle büyük yazarların kullandığı türden yeniliklerden bahsetmiş sanırım ama biraz yanlış anlatmış derdini. O bizi görmese de, ben onu hoş görüyorum.

Şunu da belirtmekte yarar var: Böyle büyük edebi oyunlar büyük istidat ister, toy yazarların harcı değildir. 14-16 yaşındaki insanların yapacağı iş değildir, yapan biri sadece komik olur. Ve bir kez daha belirtiyorum: Böyle edebi oyunların haricinde imla kurallarını kullanmak elbette ki önemli ve bence zorunludur.