İÇTEN YANSIYAN TANIDIK YABANCILAR
Haplo’yum ben.
Var mı sakladıklarımı fark eden?
Bandajlarla sarılı olan vücudum mu,
Yoksa ruhum mu içten?
Lancelot’um ben.
Yetemiyor derinlerime bu beden.
Düşünüyorum da neden,
Kutsal ilan edilmişken…
Dagnarus’um ben.
İstemezsem olmayacak hiçbir şey
Toprağa eren.
Ölüm mü, ölüyü seven midir sevilen?
Nils Holgersson’um ben.
Bir kazın sırtında uçarken
Büyüdüm fark etmeden fakat
Küçüklüğümdür ısrarla kendisini özleten.
Gollum’um ben.
Zavallı bir ucube değilken
Adlandırıldım, yüklendirildim istemeden.
Neden ufacık bir adamdım, neden?
Ulduz’um ben,
Güzel kargaları seven;
Onları beslerken
Gözümü asla oymayacaklarını bilen.
Rand al’Thor’um ben.
Kapanmayan yaraları uyuşmuşken
Yapması gerekeni yapabilen,
En azından yapabileceğini umabilen.
Pukah’ım ben.
Saçma sapan nitelikleri
Çok terslikler celp eden ve
Yine de çalışıp ters teptiren.
Zifnab’ım ben.
Bilinmiyor neyin, kimin karışımıyım ama
Değiştiririm büyük tasarıyı minik minik,
‘Deyyus Eksi Makine’lerle, geldiğince elimden.
Rincewind’im ben.
Ölüme briç öğretebilen yoldaşlara şaşan
Ve kaçmaktan vazgeçmeye sürüklenirken
Nasıl da vicdanını hisseden!
Guy Montag’ım ben.
Ateşin içindeki semender,
Kendisinin yanmayacağını bilirken
Korkar bazı şeylerle alevi beslerken.
Heathcliff’im ben.
'Kötü'yüm birçok zaman.
Dışa vurabildiklerim ise hiç tutmuyor
Tutkularımın elinden.
Elerki TAŞKIN