Ben sonsuzdan gidiyorum sessizliğe... Önümde birçok koku ve tat var. Çok kadın ve çok erkek. Büyük sevişme partileri hepsini aştım. Girdim çıktım ama bulamadım sessizliği. Hep o kadar çok gürültü var ki, kendimi bile duyamıyorum artık. Ergenlikten mi? Sanmıyorum. Çünkü bu farklı bu hep içimde olan ama yeni farkettiğim bir hastalık gibi. Sorup da cevap alamadığın denklemler. Ya da boş küme hiçlik. Gerçekten kötü bir dönemdeyim sanırım. Ama hazırım. Yaşamaya yaşamak içinde ölmeye! :Artık mastürbasyon bile zevk vermiyor ki bu kötü bir şey olsa gerek. Belki de iyidir. bilemiyorum.Paylaşılması gerek değil tabii ama durumum bu. Müziğim dışında bana zevk veren hiçbirşey yok. Benim tanrım yok. Taptığım yok. Güvendiğim yok. o kadar boşum ki. Benim gözlerime bak ve söyle neyi göremiyorsun?
2 Yanıt
3121 Gösterim