1.
Damağımda bir damla kan kurudu sonra
Sevabıma ortak olmuş her kitap
Bir adım attı ona
Sadıklardı. Kan da damağım da huysuzdu oysa
Onları anlamak zordu
Onlar yaptıkları her işi
Bol keseden sevap dağıtan Tanrı’ya sordu.
Bir altın kurudu damağımda sonra
Kitaplar oldu bin bir parça
Her hecenin dağılışını, her sayfanın yırtılışını
Göğün yedi kat altındaki tahtından izledi Tanrı
Zor dedim içimden Tanrı’ya
Korkmak zor iş.
Kitaplardan biri kurtuldu zor da olsa
Adı yoktu, sanı ise kapkara
Kim yazmıştı bilinmiyordu
Belli belirsiz bir gülümseyiş daha yıkıldı sonra
Kimin gülümseyişi bu
Birinin değildi ki bu bundan sonra
Ahlar vahlar içinde izledi bunu Tanrı
Sonra durdu.
Bir telefon çaldı bir evde
Arayan kimdi
Cevap veremedim bunu soran kitaplara
Sessize aldım ruhumu
Emin ellerde yaşayan bir kız çocuğu ağlıyordu
Ama kız çocuğu gülüyordu
Ben emin ellerde yaşamıyordum ama ağlıyordum
Ruhum titreşti anlamsızca
Tanrıydı dedim kendi kendime
Sonra uykuya daldı ruhum
Yıkılmak üzere olan bir gecekondunun altında
2.
Kapıları kim kapatmıştı
Üşüyordum, açın dedim
Açın kapıları içeri biraz sıcaklık gelsin
Bunu duyan soğukluğum kırıldı sonra bana
Yıllar önce ölmüş bir kadından gönlünü aldım
Sonra verdim onu soğukluğuma
Lavlardan korkan bir cehennemdi bundan sonrası
Hiçbir zebani uyumazdı benle birlikte
Onlar çalınmış bir kağıt için kavga ederken
Özür dilerim dedim Tanrı’ma
Özür dilerim dedim üşüdüğüm için Tanrı’ya
Haklıydım halbuki
Kitaplarım yırtılmıştı.
3.
Bitmeye yüz tutmuş mataram için göle indim
Göl beni görünce irkildi
Susamıştı o da
Veremezdi bir damlasını bile bir Adem oğluna
Sözümü tutmamışçasına inledim göl kenarındaki çayırda
Çayırın içinde tek bir yeşillik yoktu oysa
Oysa bu hiç çayır olmamış bir bataklıktı.
Bunları düşünebilmek aptallıktı
Ne de olsa ben Tanrı değildim
Sanrılarından ve sonralarından kurtulamamış biri gibiydim
Söze nerden başlamalı
Söze Tanrıdan başlamalı
Tanrının sözünü ararken grapon kağıtlarında
Ahlar ağacının gölgesinde uyuyakalmış biri gibiydim
Bunlar beni anlamıştı huysuzca
Birden doğduğumu hissettim
Ev ile ağaç arasındaki açıklıkta
Açlıktan uyuyakalmış gibiydim
Zor da olsa adım attım damağımda kurumuş kana
O bile istemedi beni sonra döndüm
Ağaca baktım ve içimden akıp giden
Son kurumuş hüzün yaprağını düşledim
0 Yanıt
2489 Gösterim