Evet, kaçıyorum. Hepinizden kaçıyorum. Bazen kaçmak en kolay çözümdür.İstesen de, istemesen de…Biliyorum, güçsüzler kaçar. Ama ben güçlü değilim. Hiç olmadım..
İnsanları kırmaktan başka bir işe yaramıyorum. Kocaman bir aptalım ben. İşte bu yüzden, kaçmak en kolayı. Kimseyi daha fazla üzmeden, kimseyi incitmeden. Biliyorum, özür her şeyi –hatta hiçbir şeyi –yerine getirmez. Dünyanın bütün özürlerini toplasam yine bir fayda etmez. Ama ben yine de özür diliyorum. Kırdığım, döktüğüm tüm insanlardan. Özellikle birinden.. Ona paramparça kalbimi bırakıyorum… Almak istemez, ama yine de dursun avuçlarında. Bir gün aklına gelirsem, bakar da anlar belki kalbimi..
Evet, çok şeyler yaşadık biz. Büyüğü, küçüğü güçlüsü güçsüzü eleleydik. Parça parça döküldük.. Sizi çok seviyorum dostlarım. Ayırmadan, hepinizi. Bazılarımız, bazı şeyleri elde atmak için bazı şeyler yapmış olabilir. Ben onları bile ayırmıyorum. Çünkü isteyerek yapmadılar (umarım
), yaptılarsa da bir şey söyleyemiyorum. Herkes kendi yaptığından sorumludur… Tıpkı benim gibi..
İnsana en büyük ceza nedir bilir misiniz? Kendi cehenneminde yanmak... Ve ben kendime kocaman bir cehennem yarattım.. İnanın ki cayır cayır yanıyorum burada.. Öyle bir yer ki burası, insanın gözyaşı bile dökülmeden uçup gidiyor.. Öyle sıcak, öyle dayanılmaz.. Yanıyorum.. Her yerim yanıyor.. Canımı yakıyor alevler ama bir şey yapamıyorum.. Bu alevleri ben yarattım. Bu koskocaman cehennemi ben yarattım. Boğuluyorum,ölüyorum.. Her saniye bir kere daha ölüyorum.. Bunu hak etmiştim. Hem de fazlasıyla. İşte bu yüzden kaçıyorum.
Zamanım tükeniyor..
Korkunç bir şey ben olmak. Kiminiz beni sevdiniz. Kiminiz sadece görmediniz.bense hepinizi seviyorum, hepinizi .. Böyle olsun istemezdim. Hiç istemezdim. Nasıl düşünüyorsunuz, her biriniz çok iyi biliyorum. Bunu okurken hanginiz ‘sallıyor’ diyor onu da çok iyi biliyorum ( Ve bu yazıda hiç, hiç kimseyi iğnelemiyorum bilmiş olun. ). Kırılanlar kimler onları da çok iyi biliyorum. Kiminiz ‘anlamazsın’ diyorsunuz, onu da biliyorum. Dışarı vurduğum kadar küçük değilim ne yazık ki.. Gerçeklerin farkına varacak kadar büyüğüm.. Anlamadığım nokta şu ki, benden bir yaş büyükler nasıl her şeyi anlayabilecek büyükte de ‘ben anlayamam’ ?? Sanırım cevabını da biliyorum. Ama gözünüzde asla bilecek kadar büyümeyeceğim değil mi ?? Asla..
Bundan sonra kesinlikle hiçbir halta bulaşmıyorum. İyi yada kötü, beni nasıl görüyorsunuz buna da karışmıyorum, ki zaten karışamam. İyi izlenim falan bırakmaya falan da çalışmıyorum. Artık bebek değilim. Üzgünüm ki büyüdüm.. Bana karşı söylediğiniz her sözün altındaki anlamı anlayabiliyorum. (Değil mi o kendini bilenler ??) Zahmet edip de yazımı sonuna kadar okuduysanız, teşekkür ederim. Ben artık sadece gariban bir üyeciğim..İlk zamanlardaki gibi..Evet belki yalnız olacağım, ama zaten bu cehennem kapılarını ikinci kişilere açmıyor.
Buradayım. Hoşlanamayanlar var, biliyorum. Ama bazı şeylerin düzelmesi gerek. Düzelmezse gideceğim.. Zaten yokluğum bir şey fark ettirmeyecek, HİÇKİMSEYE !! Sorun var olmamda bunu anladım. Nasıl denir bilmem ki.. Nokta..
10 Yanıt
7458 Gösterim