Latin Amerika Edebiyatı'nın bol ödüllü yazarlarından birisi Carlos Fuentes ve benim kendisinden okuduğum ilk kitap. 1978'de Matio Vargas Llosa ve Gabriel Garcia Marquez'in ardından ünlü Romulo Gallagos Ödülü'ne değer görülen üçüncü yazar olan Fuentes, 1984'te Meksika'nın en önemli edebiyat ödülü olan Ulusal Edebiyat Ödülü'nü ve 1988'de de İspanyolca yazan yazarlara verilen en saygın ödül konumundaki Cervantes Ödülü'nü kazanmış.
Can Yayınları'nın mini kitaplar dizisinde yayımlanan bu eser, Fuentes'in uzun öykülerinden birini, Aura'yı bizimle buluşturuyor. Daha önce bu diziden Huxley'nin,
Mona Lisa Tebessübü'nü okumuştum. Kısa ve ince olan bu kitapların taşınması da, okunması da bir hayli kolay. Zaman zaman bu diziden kısa okumalıklarıma devam edeceğim ancak şimdi Aura hakkında bir şeyler söylemek istiyorum.
Entellektüel bir adam Felipe Montero ve aynı zamanda da işsiz. Gazetede gördüğü bir ilan, ona iş imkanı sağlayacaktır. Yaşlı bir dul tarafından verilen iş ilanında, artık yaşamayan kocasının günlüğündeki yazıların temize çekilmesi ve yayına hazır hale getirilmesi gerektiği söylenmektedir.
Montero, sevdiği işi yapacak ve bunun karşılığında da yüksek bir para alacaktır. Yaşlı kadının evine gittikten sonra orada bir genç kızla (Aura) tanışacak ve kısa sürede bu genç kadın ile yaşlı kadın arasında çok kuvvetli bir bağ olduğunu fark edecektir...
Aura adlı bu öykü, kelimenin tam anlamıyla büyülü gerçekliğe hizmet ediyor. Fuentes'in, okurda hoş bir tat bırakan ve "keşke uzun bir roman olsaydı" dedirten ilk dönem eserlerinden biri. Ayrıca, anlatım tarzı da bugüne dek okuduğum kitaplar içinde hiç şüphesiz en ilginç olanıydı. Fuentes'in "2. tekil şahıs" ile ördüğü hikaye, kurduğu cümleler, sizi bulunduğunuz ortamdan alıyor ve hikayenin geçtiği sahnelere fırlatıyor. Yaşıyorsunuz o sahneleri bire bir. İlk defa 2. tekil şahısla anlatılan bir hikaye okudum ve etkilendim.
Fuentes'in bu öyküsü bir klasik ve okunmayı hak ediyor. Bir yerlerden elinize geçerse mutlaka okuyun.
0 Yanıt
2579 Gösterim