Konu: Don Kişot - Flix

[mit]

Don Kişot - Flix

Marmara Çizgi'den çıkan Don Kişot'un arka kapağında doyurucu bir tanıtım metni yok, çoğu Amerikan çizgi-romanının aksine renkli değil, kuşe kağıda basılmamış, cafcaflı değil de siyah ve sade bir kapağa sahip... ama kesinlikle ve kesinlikle bu yıl okuduğum en iyi, en güzel, en değişik, en eğlenceli çizgi-romandı kendisi.

Neden? Çünkü hayal gücünün çizgiyle birleştiğinde nelere kadir olduğunun güzel bir örneği. Çünkü klasik bir eseri hem modernize edip hem de mizahi bir havaya oldukça başarılı bir şekilde sokabilmiş. Bu sayfaların arasındaki Don Kişot'umuz Rosinante adlı bir bisiklete ve kılıç niyetine kullandığı bir şemsiyeye sahip. Tıpkı kitaptaki gibi hayali düşmanlara karşı savaşıyor, nereye baksa zihni ona gördüklerini farklı gösteriyor ve yeldeğirmenlerinin modern haliyle, yani rüzgar türbini parklarıyla mücadele ediyor.

Bir de torunu var, Robin. O da en az dedesi kadar hayalperest biri. Ama bir farkla, o kendini Batman sanıyor. Evet, adı Robin ama o Batman... O da nereye baksa hayal görüyor ama Kara Şövalye'nin dünyasına uygun bir şekilde. Hal böyle olunca ve ikili bir araya gelince hayal dünyaları muazzam bir şekilde çakışıyor ve her karede apayrı bir keyif yaşamaya başlıyorsunuz.

Çizgiler de her ne kadar siyah beyaz olsalar da Asteriks ve Tentet tadı verdiler bana. Oldukça temiz, ayrıntılı, minik detaylarla dolu ve dozunda mizahi... Tam sevdiğim gibi.

Daha fazlasını öğrenmek isterseniz (ki bence isteyin) portalda yayınlanan incelememi okumanızı tavsiye ederim. Son olarak bu çizgi-romanı herkes okur umarım, çünkü daha çok tanınmayı, sevilmeyi ve okunmayı sonuna kadar hak ediyor.

[Elendil_XX]

Kesinlikle benimde uzun zamandır okuduğum en iyi çizgi romandı.

Flix, Don Kişot efsanesini o kadar güzel o kadar eğlenceli bir şekilde modernize etmiş ki hayran kalıyorsunuz. Siyah-beyaz olması çok daha güzel olmuş ayrıca, renkli olsaydı aynı tadı alamayabilirdim. Çizimler gerçekten şahane, her bir kareye aşık oldum açıkçası, o kadar sade, o kadar güzel ki...Ufaklık Robin ise ayrı bir güzellik. Bu çizgi romanı harika ötesi yapan da o bence, onun her yerini mıncıklamak istiyorum bu kadar şeker olabilir.

Kısaca çizgi roman seven sevmeyen herkese rahatlıkla tavsiye edebileceğim muhteşem bir eser. Alın okuyun, pişman olmazsınız.

[Fırtınakıran]

Sadece bir çizgi roman deyip geçmemek gerek. Bence edebi değere de sahip .

Tatlı mı tatlı, fakat sonlara doğru bir o kadar da boğazda bir düğüm bırakan bir çizgi roman Don Kişot. Bir dede ve torunun maceralarını anlatırken, Cervantes'in Don Kişot'u kurguya öyle bir yedirilmiş ki, Flix'e şapka çıkartmaktan başka yapacak şey yok. Göndermeler, isimler... Don Kişot'un bu şekilde yorumlanabileceğini ölsem düşünemezdim, ama harika olmuş.

Olayları bir kendisinin Batman olduğunu iddia eden Robin'in (bu iki ismin çelişkisine de ayrı bittim) gözünden, bir de giderek Don Kişot'a dönüşen dedemiz Alonso'nun bakış açısından görmek harikaydı. Bir anda Batman'e dönüşüp pelerinini yüzüne çeken, dedesini Korkuluk ilan etmiş ya da annesini AnneWoman (bu da ayrı bir güzellik kadsjlfdf) olarak çağıran çocuk var. Diğer yandan çizgi romanlara düşman, yıllardır takip ettiği gazetede çıkan çizgi romanlar için her şikayet mektubu yazan ve aynı zamanda kasabasına Rüzgar tribünlerinin dikilecek olmasına karşı çıkan dede.

İkisi de öyle tatlı ve doğal ki, her karede yüzünüzde bir tebessüm bırakıyorlar. Yorumlayış ve kurgu şahane. Ancak dediğim gibi, sonlarda artık bazı acı gerçeklerle yüzleşiyoruz ve bu da insanın içinde bir burukluk oluşturuyor.

Herkes okusun bu çizgi romanı. Kötü bir gününüze okuyun özellikle. Okuyun ki bir anda Robin, bir sonraki karede Batman'e dönüşüp türlü çılgınlıklar yapsın; okuyun ki dede Alonso çizgi romanlar ve ondan da büyük düşmanları olan Rüzgar tribünlerine karşı savaş açsın.

Keyifle okuyacağınızı ve bol bol gülümseyeceğinizi garanti ediyorum. Göndermeler de bu keyfin tepesine bir kiraz tanesi bırakarak portreyi tamamlayacak.