Konu: Beğendiğiniz Film Sahneleri

[Quid Rides]

Boydan boya bütün Constantine (2005)

Keanu abimizin sigaradan aldığı her bir nefes mesela efsanedir. Bütün filmi 20 kere izledim desem yalan değil.

Bonus: https://www.youtube.com/watch?v=avq9qJmGJ-4
Eccük gülek değil mi?

Not: Bonus videosu acayip derecede spoiler içerir. Haberiniz ola.

Karayip korsanlarındaki çoğu sahne. Mesela
https://www.youtube.com/watch?v=bSPBKt-x2Cw

[emuk]

Hala tüylerim diken diken oluyor,
https://www.youtube.com/watch?v=sMCXrlxkhx0

Hala ezberden söylerim
https://www.youtube.com/watch?v=ukH9PikLkn8

Animasyonun devamını bilip de bu sahneyi izlerken gözleri dolmayan var mı?
https://www.youtube.com/watch?v=7nQ8lQ0yG84

[Bay_Karamsar]

Son savaşınızı verecekseniz, son duanızı da etmeniz için en uygun andır (Dikkat Spoiler):

Conan The Barbarian

13the Warrior

Ablanın kılıçtaki ustalığına hayranım:

Conan the Barbarian

[azizhayri]

Açeydim kollarımı da gitme diyeydim... Babam ve Oğlum

[Kitap Adam]

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford

https://www.youtube.com/watch?v=v67d7wHMk-8


No Country for Old Men

https://www.youtube.com/watch?v=OLCL6OYbSTw


Pulp Fiction

https://www.youtube.com/watch?v=5D_QKY0_Bxk

https://www.youtube.com/watch?v=3PeyiU3uWJ8

[Rosemary]

Kemt, harbiden o nasıl bir sahnedir. Burada görünce filmi tekrar izleyesim geldi.

Bay_Karamsar, Conan nasıl epik bir filmdir aklım almıyor. Tekniğin zırva olduğunu ispatlıyor resmen. Filmi bu kadar mükemmelleştiren yanı müzikleri, en büyük eksiği ise Arnold'un yetersiz oyunculuğu bence. İkinci filmi daha çok severim bu arada. Zula forever.

Mondo (1995): Tony Gatlif çok özel bir yönetmendir ve filmleri her daim çeşitli yöresel tatlar taşımaktadır. Bu filmin genel olarak sahip olduğu en hoş yanı ise naifliği. Uyarlamadır. Hikâyesi az da olsa Momo’yla benzerlik gösterir.

Şu sahneyi özellikle izleyin

Pencerede söylenen şarkıya fırlatılan hayranlık dolu bakışlar

Curfew (2012): Hayatımda en çok kez izlediğim kısa film olmasından dolayı her karesini bildiğim ve çok sevdiğim bir film. Özellikle dans sahnesini ne zaman kendimi iyi hissetmek istesem açar ve izlerim. Bir de küfürlü tuvalet sahnesi var ki orası da çok başka efsanedir, onu da bulup izleyin bence.

Sophia, So Far

Serseri (1967): Sadri Alışık güldürmekten öte düşündürmeyi daha iyi yapıyor bence. Serseri filmi de gerek felsefi sorgulamaları gerekse hayata dair hoppaca söylemleriyle bohem yaşamı ölümüne dek savunan bir çizgi taşıyor. Zaten bir serseriden de bu beklenir haha. Aşağıdaki sahne ise filmin en can alıcı kısmı. Bu sahneyi izleyince birçok kişi kendi tutumlarını sorgulayacaktır eminim.

Hayat demek ölümü beklemek demektir

Death Proof (2007): Bu çarpışma sahnesini bilmeyen belki yoktur, şahane, efsane, Kurt Russell, üf ki üf, muazzam. Bazı ortamlarda derim ki, ben Tarantino sevmiyorum Death Proof seviyorum, o derece.

And hold tight we will fly

[azizhayri]

Bu da mı gol değil Hakim Bey! Bu da mı gol değil...

Gelmiş geçmiş en büyük aktörlerimizden olan Sadri Alışık'ın Şaka İle Karışık filminin final sahnesi.

[Rosemary]

azizhayri, hakikaten o da çok özel bir filmdir. Ofsayt Osman hiç unutulur mu? Ama Şaka ile Karışık denilince aklıma direkt Müdavim Akşamcılardan Çift Uskur Hulusi Reis geliyor. Hey gidi hey.

Bir de Ah Güzel İstanbul'dan Haşmet İbriktaroğlu vardır ki o da üstün bir karakterdir. Hani demişti ya, nalesiz var harem-i yâre ki ey dilnale men-i âsâyişi gül bister-i hâb eylemesin*, diye ne de güzel söylemiştir.

*Ey gönül, sevgilinin odasına inlemeden git ki iniltin onun uykuya vardığı gülden yatağın rahatını, sükûnunu bozmasın.

Trilogia I: To Livadi pou dakryzei (2004): Yunan sineması denilince aklıma hemen Theodoros Angelopoulos ve onun en sevdiğim filmi Türkçesiyle Ağlayan Çayır geliyor. Eserlerinde çoğunlukla küçük insanların hüznü, sabırlı ve hayat dolu mücadelesine yer verir. Aslında en sevdiğim, en yürek parçalayıcı kısım filmin finali olduğu için yine aklımda yer eden başka bir kısmı paylaşıyorum. Film adeta müzikal bir yolculuktur da, müzik dolu unutulmaz anlara sahiptir.

Şu müziği dinleyin ve yükselin

[Ozymandias]

Star Wars III

- Darth Vader can you here me ?
- Yes Master. Where is Padme ? Is she allright ? Is she okay ?
- It seems in your anger you killed her.
- No. It couldnt be. I felt her. She was alive. NOOOOOOOOOOOOOO !

https://www.youtube.com/watch?v=0KYxYOo2RnA

John Wick

Red Circle Club baskını

https://www.youtube.com/watch?v=tr_6doXL0zk

[Bay_Karamsar]

@Rosemary: Conan the Barbarian, türünün akla gelen tek örneği olması kaderin cilvesi olmalı. Devam filmini ve 3. film olacakken 2. nin mali başarısızlığı gerekçesiyle Red Sonja filmine dönüşen yapımı da sevmişimdir. 2. de daha çok büyü ve canavar görmek hoşuma gitmişti .

@azizhayri: Babam ve Oğlum'daki o sözler o kadar komedi malzemesi yapıldı ki, filmi sonradan izleyenler için o sahne duygusal etkisini yitiriyor .

The Grinch Stole Christmas:

Sadece bu sahne aklımda kalmış

Automata (Spoiler): Az öz bir filmdi. Beğenmiştim.

Sadece bir robot mu?

[JCDenton]

Aksiyon sahnesi olarak Oldeuboi'nin tek çekim dövüş sahnesi. Sonrasında bir çok filme ve diziye bu konuda esin kaynağı oldu ama hala hiçbiri daha iyisini yapamadı.
En etkileyici final dövüşü olarak gördüğüm Warrior filminin sonu.
Doğallığıyla beni çok etkilemiş Shichinin no Samurai filmindeki köyü savunma sahnesi.
Epiklik olarak Yüzüklerin Efendisi'nin 3.filminde Aragorn'un "for Frodo," dediği sahne.
Polisiye filmlerindeki klişeliği ezip geçmesiyle Sarinui Chueok'ın sonu.
Mihály Vig'nin en iyi bestelerinden biriyle başlayan ve en iyi film girişi olarak gördüğüm Werckeister Harmonies'in ilk sahnesi.
Gerilim olarak İyi, Kötü ve Çirkin'in son sahnesi. Kalbimin güm güm attığını hiç unutmam.
Dram olarak yine Hans Zimmer'ın muzzam bestesinin büyük önem taşıdığı Gladiator filminin sonu.
Bu şekilde bolca sayabilirim aslında.

[Rosemary]

Bay_Karamsar, Red Sonja'yı hiç duymamıştım ve adını anmasaydınız belki de hiç haberim olmayacaktı. Hemen indirdim de ancak bugün izleyebildim.

Filmin başlarında Conan'ın göründüğü ilk yerde, atını sürüp ilerlerken çalan müzikle bir an, neler oluyor, bu müzik, yoksa, derken girip bilgilerine baktım ki Morricone imiş. Ana müzik güzel ama filmin içerisinde öyle can alıcı kısımlar yok maalesef.

Film yine epik ama. Sonya'nın saç stili çok güzel. Conan da önceki iki filme göre pek bir kibarlaşmış, o kaba kahkahasının eksikliğini hissettim doğrusu. Ama o mekanik deniz canavarı neydi öyle, ne gerek vardı anlamadım.

Ecnebi sitelerde bayağı gezindim de onlar birçok unsur hakkında daha fazla yakınmışlar. Film genel olarak geçer not alamamış onlardan. E haklılar tabii. Ama yine de o vahşi dünyayı görmek gibisi yok. Bu tarz epik film önerilerinize açığım, bol bol adlarını anın.

Filmden bir alıntı yapalım.

Sonya: No man may have me, unless he's beaten me in a fair fight.
Conan: So the only man who can have you is one who's trying to kill you? That's logic.

Bu da alıntının sahnesi

[Bay_Karamsar]

@Rosemary, bildiğim kadarıyla film 3. Conan filmi olacakken ikincinin gişede çuvallaması ile barbarımızın adı değiştirilip yardımcı karaktere dönüştürülmüş.

Mekanik canavar bana da gereksiz bir sahne gibi gelse de izlemesi eğlenceli gelmişti. Tabii TV de yayınladığı zaman izlemiştim. Eski zamanlar. Şimdi izlesem fikrim değişir belki.

Müzik konusu ile filmin kalite oranını karşılaştırınca diyebiliceğim tek şey; filmde müzikleri kadar efsane olabilseymiş keşkesi oluyor. Müzikleri ara ara tekrar dinlenecek kalitede.

Barbar Conan ile karşılaştırınca epiklik konusunda aklıma bir 13. Savaşçı geliyor . Başka da değil.

Sayacaklarımın bir kısmını çoktan izlemişsinizdir muhtemelen:

Pathfinder 2007: 2011 mahsülü Conan filmi faciasının 2007'de geleceğinin habercisi filmdir kendisi. Yönetmek teknik anlamda iyi olabilir. Kendinden bir parça koparıp ruh eklemede ise "o kadar para almadık" mantığında davranmış. İlginç konu, daha iyi bir yönetmenin elinde harika olabilecek senaryo. Kızılderililerin Viking zulmüne karşı tek umudu bir başka Viking.
Outlander 2008: Bütçesinin elverdiğince belli bir başarı eşiğini geçmiş sayılır. Fantastik-bilimkurgumsu. Vikinler, uzaylı canavara karşı.
The Eagle 2011: Channing Tatum ile kayıp Roma Kartalı'nın peşinden şerefini geri alma mücadelesi.

Mesajı başlığın amacına uygun şekilde bitiriyorum efendim :
A Clockwork Orange Açılış Sahnesi
Apocalypse Now Açılış Sahnesi
Mad Max: Fury Road Giriş Bölümü
Alien Açılış
Aliens İkinci Çatışma Sahnesi
Aliens İniş(!)

[Rosemary]

Bay_Karamsar, evet saydığınız filmler fena değil ama bana hep biraz klişe, hatta klişeden öte ruhsuz gelmiştir. Ben genel olarak fantezi ya da bilim kurgu filmlerinde teknikten öte ruh ve oyunculuğa bakıyorum. Mesela Kurt Russell'lı bir Soldier vardır ki hepsini tokatlar bence. Ama 13. Savaşçı'yı izlemedim çünkü ben Banderas'ı görünce iki mahalle öteye kaçan biriyim.

Ayrıca Apocalypse Now'ın girişi hakikaten efsanedir. İlk izlediğimde hatırlıyorum da The End girince nirvanalara falan yükselmiştim.

Babanın Oğlu (1975): Bu filmdeki, acemiymiş ranzadan düştü, sözünü bilmeyen bu toprağın çocuğu değildir, net yani. Yalnız Cüneyt babanın rakibini dayak manyağı yapmasından sonra söylediği ilk şeyin, bi' çay yapın, demesi nasıl bir çılgınlıktır.

Sana hırladım. Hepinize hırladım. Bütün dünyaya hırladım. Artık dişlerimi göstereceğim