
Postnatal depresyon u anlatıyor. Bir tarafta müthiş kutsallaştırılmış bir annelik anlayışı var, öbür tarafta da biraz kadın dergilerinin pompaladığı başka bir şey: Süper dişi, süper anne imajı... Kariyer de yaparım, çocuk da, her şeyi mükemmel yaparım diyen ikinci bir söylem. Ne bu söylem, ne de öbürü bize anneliğin zaman zaman gölgeli başka yanları da olabileceğini gösteriyor. Sürekli cilalanmış, romantikleştirilmiş bir annelik mefhumu var. Yanlış anlamayın, annelik çok güzel bir şey, ben bunu sorgulamıyorum ama şunu söylüyorum, kadınları zaman zaman sarsabilen bir şey!(Dikkat çekiyorum annenin güzelliklerini biliyor ama bazı anneler okurken sarsılabilir diyor)
''Siyah Süt, cesur, şaşırtıcı, tılsımlı bir roman:
Bunca kötülüğün ortasında, bize umut veriyor Elif Şafak, dayanabilmek, direnebilmek ve sonra hayata, bir mucize gibi, yeniden başlayabilmek için.''
alıntı yapıverdim =P