Ailemin bana sık sık sorduğu bir soru bu aslında, " Ne anlıyorsun şu hayal dünyasından ?" zira sonunda düşünmeye başladım. Bundan önce bunun saçma bir soru olduğunu düşünüp, kendimi sorgulamaktan hep alıkoyardım. Ama şimdi sanırım belki bu fantastik edebiyat hayranlığım doruktayken, bunu düşünüp tartışmanın en uygun yeri, zamanı ve şartı burası,şimdi ve bu şekildedir diye düşünüyorum. Umarım benim gibi düşünenler vardır diye de eklemeden edemiyorum (=
Cevap şu sanırım benim için: Her şey ders, her şey para, her şey iş ya da her şey bir amaç uğruna seferber olmak değildir benim gözümde. İnsanların üç kuruş için birbirlerini katletmesinden, bir kişiyle sadece işin olduğu zaman iyi anlaşılmasından, herkesin sadece kendini düşünmesinden bıkıyoruz hepimiz, bazen hepimize olmuyor mu ? İşte ben bu zamanlarımda mutlu olabileceğim, kendimi kurtarabileceğim bir yer buldum: Narnia olabilir ya da bir dolabın içi diyelim , Shire olabilir, Orta Dünya olabilir, Hogwarts olabilir, Hogsmeade olabilir, Gondor olabilir, Kuyutorman olabilir, Mordor bile olabilir ... İnsanın kendini güvende,rahat,mutlu,huzurlu hissettiği ne kadar yer varsa bunların yanında bir hiç kalır. Ben, ne hissedersem hissedeyim, kankilerim (kardeşlerim onlar benim hatta), onlardan bile yakın olduğum elf,hobit,cüce,büyücü,cadı,animagus,cinlerle vakit geçirebilirim. Ve bu benim kim ne derse desin hoşuma gidiyor. Fantastik Edebiyatı bu yüzden sevdim, seviyorum, seveceğim...