Konu: Mezarlık Kitabı | Neil Gaiman

[DarLy OpuS]

Mezarlık Kitabı

Spoiler: Göster

Arkadaşlarının Bod diye hitap ettiği Nobody Owens normal bir çocuktur.
Eğer bir mezarlıkta yaşamasaydı, hayaletler tarafından büyütülüp yetiştirilmeseydi ve yanında ne canlıların ne de ölülerin dünyasına ait olan sadık bir koruyucusu olmasaydı, Bod tamamıyla normal olurdu.
Bir çocuk için mezarlıkta tehlikeler ve maceralar vardır –tepenin altındaki çok yaşlı Çivit Renkli Adam, gulyabanilerin terk edilmiş şehrinin bulunduğu çöle açılan bir geçit, korkunç bir tehdit saçan tuhaf Bekçi...
Ama Bod mezarlıktan ayrılırsa, ailesini de öldürmüş olan Jack denen adamın saldırısına uğrayacaktır...

“Sınırlar her zaman vardır –mezarlık ile onun ötesindeki dünya arasında, hayat ile ölüm arasında ve onların kesiştiği yerde.”
Neil Gaiman

“Bir çocuğu büyütmek için koca bir mezarlık gerekir. Bu kitapta en keyif aldığım şey, Bod’un kendi güzel ve harap mezarlığında ölü ve canlı arkadaşlarıyla büyümesini görmekti. Mezarlık Kitabı Neil Gaiman’ın bir başka şaşırtıcı ve harika eseri...”
- Audrey Niffenegger, Zaman Yolcusunun Karısı’nın yazarı.

“Açıkçası, Mezarlık Kitabı Neil Gaiman’ın şimdiye kadar yazdığı en iyi kitap. Kendisinin, büyüleyiciliği, cana yakınlığı, korkutuculuğu ve dehşeti tek bir fantezide toplamayı nasıl başardığını asla öğrenemeyeceğim, ama ihtişam dolu bir iş çıkardığı kesin...”
- Diana Wynne Jones, Howl’s Moving Castle’ın yazarı.

2009 Newberry Medal Ödülü
2009 Hugo Ödülü – En İyi Roman Adayı

Yazarın forumumuzdaki diğer kitapları:

-Yokyer
-Yıldız Tozu
-Koralin ve Gizli Dünya

[Fırtınakıran]

Sandman'İn yazarı da değilmiydi bu Neil Gaiman? Yoksa yanlış hatırlayarak çok büyük bir pot mu kırıyorum?
Eğer oysa saygıyla eğilirim. Konu muhteşem. Oldukça orjinal. Okunası derim ve sahneden çekilirim

[DarLy OpuS]

Evet abla. Kendisi "Sandman" çizgi romanlarının da yazarı.

Bu arada Bod sanki Tarzan'ın mezarlık versiyonuymuş gibi geldi bana. Ben de artık yavaş yavaş Gaiman kitapları okumaya başlasam iyi olacak.

[Nihbrin]

Gaiman'ın çocukları ele alarak yetişkinler için masallar yazma konusunda usta olduğunu bilmem kaçıncı kez kanıtladığı  ve piyasadaki pek çok kitaptan üstün nitelikte orijinal konusu ile öne çıkan gotik bir kitap. Buna rağmen Stardust bence halen Gaiman'ın en iyi kitabı.

[DarLy OpuS]

Dün gece bitirdim kitabı. Hayatımda ilk defa Gaiman okudum ve tarzına resmen aşık oldum. Nobody Owens'ın büyümesi, öyle sıcak anlatılmış ki... İnsan ölüp, hayalet olarak çocuğa yardım etmek istiyor. Kurgu fantazyayla çok iyi bütünleşmiş. Hayalet tanımı tam olması gerektiği gibi. Ve bunun dışında yazara özgü bazı sınıflar da var... Ki benim en çok hoşuma gidenler Cehennem Tazıları oldu. Odak noktası Bod olmasına rağmen, öyküdeki diğer karakterler de çok iyi düşünülmüş. Hele ki Silas çok farklı. Ve kitap boyunca fark ettiğim bir diğer nokta ise, hiçbir cümlenin boşu boşuna kurulmamış olması. Olanlar öyle ya da böyle bir şekilde yeniden karşımıza çıkıyor. Ki bu da okumayı keyifli hale getiren öğelerin en önemlilerinden birisi bence.

Bod'un büyüyüp sorular sorması, arkadaş edinmeye çalışması ve okula gitmesinden ibaret değil öykü. Kitap boyunca nasıl musallat olunur, nasıl rüya yürüyüşüne çıkılır, nasıl gulyabani geçidi açılır ve nasıl görünmez olunur gibi birçok şey öğreniyor kahramanımız. Ve tabii son 50-60 sayfada, aksiyon gitgide tırmanıyor. Finali de bambaşka bir şey. Olmasını tahmin ettiğiniz şey -ya da en azından ben tahmin ettiydim- olmasına rağmen, bir buruklukla kapatıyorsunuz kitabı.

Uzun bir süre kapağa baktığımı hatırlıyorum. Ayrıca kitapta imgeler de çok yoğun olarak kullanışmış. Mesela Jack Denen Adamlar ve Kır Atlı Hanım tanımları, günümüz hayatında pek çok şeyle özdeştirilebilir. Ki yazar bunlara tam bir tanımlama getirmeyerek bizi iyice hayal etmeye itmiş.

Bir kitabın, "iyi" olması için daha ne gerekebilir ki?

[funda]

Olağanüstü bir kitap. Sürükleyici gayet akıcı ve hayal gücünüzü kullanmanıza çok yardımcı olan bir kitap. Yazar çok sade ama çok akıcı bir dille yazmış romanı. Hayran kaldım. Kapaktaki parlaklıkta mezar taşına yaslanmış, onunla bütünleşmiş küçük bir çocuk figürü var. Bu beni en çok etkileyen şeylerden birisi oldu. Bod'un her yanlışı ona bir şey kattı ve büyümesine yardımcı oldu. Güzel bir serüvendi.

~Tüm metni büyük harfle yazmamaya dikkat edin lütfen.

[Fırtınakıran]

Fuardan bu kitabı aldığımda mutluydum.Çünkü uzun zamandır merak ettiğim ve aldığı ödüllerle En iyi Roman Adayı olmasıyla kalbimi feth eden bir romandı.

Kitabı okumaya başladığımda beklentim çok yüksek olduğundan biraz telaşla"acaba beni sarmayacak mı?" dedim ama beklentilerim boşa çıkmadı. Kitap henüz bitmedi ama çoktan yarıyı geçtim . O kadar akıcı ki vizelerim çok yakın olmasına rağmen elimden düşüremyiroum.

Okduğum ilk Gaiman kitabı ve kesinlikle çok beğendim! Daha önce Sandman'i okumayı çok istediysem de fiyatları yüzünden alammaıştım. Fuardan bir diğer almak istediğim kitap olan YılzdızTozu'nu bu kitabı okuduktan sorna mutlaka almam gerektiğine karar verdim.

Ben de Darly gibi en çok Cehennem Tazıları'nı ya da diğer adlarıyla Tanrı'nın Tazıları'nı çok beğendim . Adlarına aldanmayın öyle kötü değiller

Spoiler: Göster

ama kötülük yapan birini Cehennem'e kadar kovalıyabiliyorlar xD.

. Spoilera girer diye önlem aldım ^^.

Bod'un bebekliği, büyümesi, mezarlıktaki ailesi ve hayatı hem şeker hem de maceralı . Bod büyüyen ve büyürken merakıyla yeni şeyler öğrenen bir çocuk. Bod'un çocuk yanları gayet güzel anlatılmış ve sanırım bunu Gaiman kendi çocuklarını gözlemleyerek yapmış.

Bunun dışında mezarlık atmosferi ve Bod'a tanınan bir ayrıcalık(adını vermiyim ), hikayeyi güzel bağlamış.

Silas kesinlikle karizmatik ve kitabın en ilgi çekici karakterlerinden biri. Olaylara yaklaşımı ve Bod'la olan bağlantısı kitapta her geçtiği yerde su gibi akıp giden bir okuma sağlıyor sizlere. O bölümleri iple çetim ben. Bana biraz Sirius Black'i anımsattı. Aslında doğrudan bir bağlantıları hiç mi hiç yok ama anımsattı işte .

Ayrıca, Mezarlık'a dair bilgi ve kuralları yazar kendi anlatmak yerine, Bod'un Silas'a sorduğu sorularla öğrenmemiz de benim hoşuma giden bir başka yöndür. Meraklı bir çocuk oluyoruz sanki o an ve Silas gelip sorularımızı yanıtlıyor .
Soruları yanıtlamaktan bahsetmişken başta pek hoşlanmasam da sonrada (tam da tahmin ettiğim gibi) çok sevdiğim bir karater var: Bayan Lupescu. Onun durumu bana biraz klişe gibi geldi fakat bu hiç can sıkıcı değil aksine karakteri sevdiren hoş bir unsur.

Kitap hem orjinal fkirlere sahip hem de bazı klişeleri kullanmış ama bu hiç de can sıkıcı değil. Güzel bir iş çıkarmış Gaiman. Bu kitaptan sonra diğer kitaplarını da okumak isterim.

[magicalbronze]

Ups! Buraya bir şeyler yazmamışım. Kitabı bitireli çok oldu ama Nobody Owens'ın yaşadıkları ve hayaletler ile bir mezarlıkta kalması, Silas'ın karizmatik durumu Fırtınakıran'ın da belirtmiş olduğu gibi anılar hala tazeliğini korkuyor.

Ölüler tarafından yetiştirilen bir çocuktan daha ilginç ne olabilir ki diye düşünüyor insan? Neil Gaiman'ı sanırım sevmemizin ve kitaplarından haz almamızı sağlayan en güzel özelliği bu tür gerçekdışı olayları çok güzel yazması ve hayatımıza sokması oluyor...

"he looks like nobody but himself," said mrs. owens, firmly. "he looks like nobody."
"then nobody it is," said silas. nobody owens."

[LegalMc]

Yokyer'i okuduğumda Gaiman' a hayran kalmıştım, haksız değilmişim. Kitabın bu kadar mükemmel olabileceği hiç aklıma gelmemişti. Sonu ne kadar beklediğim gibi olsa da, bitmesiyle beraber boşluk hissettim.

Öncelikle ismin orjinalliğine değinmek istiyorum; Nobody Owens. Gerek yaptığı gönderme olsun, gerek kitabın can alıcı bölümlerinde isminin söylendiği zaman olsun. "Adın ne senin?" "Nobody."

Silas'a büyük bir hayranlık duydum, tam bir koruyucu havası vardı gerçekten. Bilgece konuşmaları ve gizemli tavırları çok ilgi çekiciydi. "Ölü mü yoksa yaşıyor mu?", "Ona da mı Mezarlık Özgürlüğü verilmiş?", "Ne lan bu böyle?" soruları kafamı kurcalayıp durdu, ta ki kitabın sonuna kadar. Ama ben yine de tam olarak tatmin olamadım.

Bod, gözlerimizin önünde, her bölüm git gide büyüdü. Arada 1 yıl-2 yıl geçmesine rağmen hiç kopukluk hissetmedim. Git gide etrafı sorgulaması ve gerçek dünyaya dönmek için arayışları özgürlükçü ruhu temsil etti gözümün önünde. Tek şikayetim ise şu: Çocuğu berbat çizmişler yahu!

Sonuç olarak kitap mükemmeldi, Gaiman'a hayranlığım tekrar arttı, okuyun-okutun.

[mit]

Gaiman hayranlarına ve kitaplarını okumak isteyip de alamayanlara güzel bir haberim var. Idefix sadece bu haftaya özel bir kampanya başlatmış.

İçinde Mezarlık Kitabı, Koralin ve Gizli Dünya, Yokyer, Amerikan Tanrıları ve Yıldız Tozu'nu barındıran beş kitaplık bir set şu anda %50 indirimle satışta. 110 TL yerine 50,50 TL ödeyerek bu muhteşem kitapların hepsine tek bir seferde sahip olabilirsiniz.

Kampanyaya ulaşmak için buraya tıklayın.

[elroy]

Bu kitabı ve yazarı ilk burda gördüm,merak ettim.İyi ki de merak etmişim.

Naif,kitaba yakışacak en güzel sözcük sanırım.O kadar naif bir şekilde yazılmış ki kitaba hayran kalmamak elde değil.

Nobody'nin mezarlıktaki dünyasını tahmin edebileceğimden daha büyük ve güzel.Kitapta orjinal birçok şey var.Son bölümlerde artan gerilimde cabası.

Neil Gaiman'nın okuduğum ilk kitabı ama son olmayacağı kesin.

NOT:
Kitabı okuduktan sonra mezarlıklara ilgi duyabiirsiniz:D.

[SiradanDusunceler]

Bu gaiman gerçekten sağlam adam. Saygıyla eğiliyorum karşısında.

Şimdilerde bu kitabı okuyorum bir 40 sayfa kadar oldu. Uzun zamandır okul işlerinden dolayı kitap okumaya ara vermiş ama okumak için kendini hep zorlayan bana yardımcı olacağını umuyorum.

Darly, kitap tanıtımın iyiydi ana sayfada ona göre başladım haberin olsun. Bir ara Sandman'ı okumak gerek.

[Demigod]

Rıhtımda tavsiye etmişlerdi, okudum. Çok güzeldi. Gerçekten de mezarlıklara ayrı bir gözle bakıyorum artık. Çok akıcıydı.

[metallica]

Değişik bir konuya sahip, sürükleyici bir fantastik kitap. Benim için bu kitapta farklı olan şey okurken aşırı zevk almadığım halde kitap bittikten sonra kitabı daha çok sevmiş olmam. Düşününce çok mükemmel bir kitap olduğunu hissetmem

Neil Gaiman - Mezarlık Kitabı

Gerçekten de eğlenceli bir kitaptı. Gaiman o eşsiz hayal gücünü yine başarıyla yansıtmış sayfalara. Baş karakterimiz Bod'dan tutun da koruyucusu Silas'a, mezarlık sakinlerinden Scarlett'a kadar pek çok keyifli ve ilginç karakter barındırıyor içerisinde. Herkes gibi benim de favorim Silas elbette...

Açıkçası ilk bölümü hariç tutarsak dördüncü bölüme kadar gelişen olaylar çok da açmamıştı beni. Ama dördüncü bölümle birlikte kitap adeta kimlik değiştiriyor ve olaylar daha heyecanlı hale geliyor. Özellikle son bölüm kesinlikle nefes kesici. Zaten Gaiman da kitaba dördüncü bölümü yazarak başlamış aslen.

Eleştirmem gereken tek yanı duyguları tam olarak yansıtamayaşı. Bod çok uzun zamandır görmediği bir arkadaşıyla karşılaştığında hiç bir sevinme belirtisi göstermiyor ya da duygusal bir anda olmadık bir soru soruveriyor. Bu karakterinden dolayı kaynaklanabilir diye düşündüm ama kitap içerisinde sık sık öfkelendiğine, üzüldüğüne de rastlıyoruz. Bu yüzen bu nokta benim gözümde bir eksi...

Değişik bir şeyler arayan herkese tavsiye olunur.

Yüksek Koruyucular'a selam olsun...

Notu: 8/10