Fantastik kitaplar bence hayatın ta kendisi.Gerçek hayatta orkların,kötü ruhların,ejderanların bir farklı biçimiyle;kötü olaylarla ve kötü insanlarla karşılaşıyoruz.Fantastik eserler bana hiç fantastik gelmiyor bu yüzden hepsi o kadar sahici ki tüm duygular,durumlar,tavırlar bu kadar aynıyıyken sadece özneler,nesneler değişiyor.Seviyorum sanki başka tarz romanlara göre daha büyük bir emeğin daha büyük bir yeteneğin ürünüymüş gibi geliyor.Huzur buluyorum,mutlu oluyorum,o karakterlere inandıkça kendime inanıyorum.Örnek alıyorum,nası bir insan olmam gerektiğini görüyorum.Dostun dostu için yapabileceklerini görüyorum.Kendi hayatımdaki kriterlerimi oluşturuyor.Fantastik edebiyata çok şey borçluyum kısaca.