Konu: Gece Perisi - I -

[Wanderer]

Not : Elerki'nin "Bu daha çok manzum bir hikaye olmuş" demesinden sonra aklıma bu fikir geldi. Gece Perisi isimli şiirimi masal olarak yazayım dedim. 3 bölümde toparlamayı düşünüyorum... Saol Elerki, belki farkında değilsin ama güzel bi öneri oldu =)




                                                             Gece Perisi
 
Gecenin en karanlık anında, yıldızların parıldayışlarının dorukta olduğu, ağustos böceklerinin dedikodularının tavanda olduğu bir anda Taş – Baş tepesinde kamp yapan, kıvırcık saçlı bir oğlan varmış. Uykusunun en tatlı anında, gece serinliğiyle birlikte üşüdüğünü fark ederek uyanmış ve bir kitap yığının üzerine koyduğu kare gözlüklerini takmış net görebilmek için.

Çam ağaçlarının arasında bir yürüyüş için montunu üzerine almış, botlarını giymiş ve karanlığa doğru ilerlemiş. Ay, hiç olmadığı kadar parlak gözüküyormuş gökyüzünde.  “Aahh” diye iç geçirerek yürümüş ormanın içinde amaçsızca.

  Ay ışığı sayesinde önünü görebiliyormuş. Yapraklar huzurlu bir şekilde hışırdarken yanlarından geçmiş ve nihayet bir açıklığa gelince sırtını bir ağaca vererek oturmuş. Ay tam karşısındaymış. Hatta ona o kadar yakınmış ki elini uzatsa dokunabileceğini sanmış bir an.

Sonra birden, ne olduğunu anlamadan mavi bir ışık çaktı Ay’ın tam da altında mavi bir sis bulutu yavaşça yukarıya doğru süzüldü. Ay ile aynı hizaya gelince narince durdu. Beyaz, tül gibi kanatlarının altında, Ay’dan daha parlak simasıyla ve birer hilal şeklinde siyah gözlerini süsleyen kaşlarıyla geceyi aydınlatan bir kız belirdi mavi ışığın ortasında.

  Tüm güzelliğiyle gece perisi karşısında belirince, genç adam korkup bağırsın mı, kaçsın mı yoksa kalıp bu güzelliği seyretsin mi bilememiş. Fakat kız, sanki onun seçimini yapmasını bekliyormuş gibi mavi-hatta turkuvaz- ışığın altında tül elbisesiyle beraber rüzgârın eşliğinde süzülüyormuş.

    Genç, gitmemeye ve kalmaya karar vermiş. Kız, öylesine güzelmiş ki ondan ayrılmak istememiş ve kalbini dinleyerek beklemiş ay ışığının karşısında. Kıza sessizce sormuş “Kimsin sen?”diye. Sesi, korkulu değil, âşık birinin aşkına sevgisini haykırdığı gibi çıkmış.

    Kızın sesi de en az gencin sesi kadar romantik çıkmış. “Ben Gece Perisi, geceleri uyumayan, rüyalar yerine yıldızların gizemiyle uğraşan kişilere görünürüm.”

   Genç şaşırmış “Ama, ama ben yıldızların gizemiyle filan uğraşmıyordum ki...” diye hayretini belirtmiş.

   “Biliyorum Özgür, sen farklısın… Doğduğun günden beri, her Dolunay’da gelmeni bekliyorum. İşte buradasın..! Bir gün, bir gün gerçekten geleceğini biliyordum… “ derken gözyaşlarına boğulmuş gece perisi.

  Sonra yaklaşmaya başlamış Özgür’e doğru, Gece Perisi. Yaklaştıkça yaklaşmış, yaklaşmış ve yaklaşmış… Hatta o kadar yaklaşmış ki, bir an Özgür, Gece perisinin saçlarının, yanaklarına değdiğini hissetmiş. Gözlerini kapatmış…

   Gece perisi fısıldarcasına konuşmuş. “Geceleri sever misin? “ Özgür, gözlerini açmadan konuşmuş. “Evet.”demiş. “Evet, içinde sen olduğun sürece severim geceleri. “

  Sonra, birkaç saniye hiç konuşmamışlar. Ardından, Gece Perisi ürkek bir buse kondurmuş Özgür’ün dudaklarına. Sonra tekrar eğilmiş gece perisi, bu sefer ufak bir buseden daha uzun süre birleşmiş dudakları…

   Özgür o kadar mutluymuş ki, henüz 5 dakika önce tanıştıklarının farkında bile değilmiş Gece Perisi ile. Fark ettiği anda, sanki Gece Perisi onun içinden geçenleri duyabiliyormuş gibi ürkmüş… Geriye doğru çekilmiş, mavi toz bulutu yoğunlaşmış ve Gece Perisi görünmeyecek duruma gelene kadar yoğunlaşmaya devam etmiş.

  Şaşkınlıktan ne yapacağını bilememiş, Özgür. Tam, mavi bulut uzaklaşırken bağırmayı akıl edebilmiş… “Dur Gece Perisi, Dur!” diye feryat etmiş. Ağustos Böceklerinden başka kimse karşılık vermemiş ama pes etmeden tekrar seslenmiş Özgür.

   “Gece Perisi, N’olur sadece bir kere daha bak gözlerime… Gitme..!” bu kez feryadına karşılık bulmuş. Biraz öncekinden kat kat daha küçk bir mavi toz bulutu yanına doğru yaklaşmış ve içinden Gece Perisi’nin sesi geliyormuş. “Tekrar görüşeceğiz, Özgür, o zamana kadar beni bekle… Her dolunayda, gecenin en karanlık anında, Yıldızlar ve Ay’dan başka hiçbir ışığın olmadığı bir yerde beni bekle… “ diye fısıldamış küçük mavi bulut ve karanlığın içinde yok olmuş içine doğru küçülerek…

[Angels.Of.Darkness]

Vayy çookk etkilendimm ben bundann.
Duyguları çok iyi yansıtmışsın.
Neden bilmiyorum, okurken bir anda huzurlu hissettim kendimi.
Tebrik ederim, çok başarılı olmuş.
Devamını bekliyorum.

[Wanderer]

Vayy çookk etkilendimm ben bundann.
Duyguları çok iyi yansıtmışsın.
Neden bilmiyorum, okurken bir anda huzurlu hissettim kendimi.
Tebrik ederim, çok başarılı olmuş.
Devamını bekliyorum.

Teşekkür ederim.
Ben, yazarken huzurluydum... Belki de sebebi budur
Ne yalan söyleyeyim ben de devamını bekliyorum... x)
Teşekkürler... Beğenmenize sevindim =)

[Elerki]

aNTiSePTiK,

Bu hikayenin orijinalini, yani benim size "Manzum hikaye olmuş," dediğim halini daha çok beğendiğimi söylemeliyim.

Hikayeyi çok güzel anlatmışsınız, evet. Ama benim için o ilk hali daha bir gizemliydi... Daha çok ruha dokunuyordu bence. Benim görüşüm bu tabi ki. Bu hissi uyandırmasının sebebi de şiirsel yazılmış olması olabilir diğerinin.

Bu hikayeniz de anlatım bakımından yine kendi üslubunuzla, güzel bir hikaye fakat yaklaşık her gizemi açığa çıkarması, daha somut bir hale getirmesi belki de beni çekmeyen şey.

Diyeceğim şu ki, bence gayet güzel bir hikaye fakat manzum halini tercih ederim.

Elinize sağlık.

[Elerki]

aNTiSePTiK,

He, bir de... Devamını bekliyorum. Belki o zaman fikrim değişir...

[Wanderer]

Elerki,
Uzun uzun düşündüm, şiir olarak devam mı etsem yoksa aynısına bir masal-deneme tarzı bir şey yazıp devam mı etsem diye. Sonunda buna karar verdim ve güzel olduğunu düşünüyordum. Haklı olabilirsiniz. Belki de her ikisine birden devam ederek farklı bir şey deneyebilirim

Okuduğunuz için teşekkür ederim...

[Berre]

Okurken gözüme takılan ve beni gerçekten rahatsız eden bir şeyin farkına vardım. Hikâyenin 4. paragrafında kullandığınız ''-di'li geçmiş zaman'' diğer paragraflarda kullandığınız ''-miş'li geçmiş zamanın'' yanında çok göze batıyor.
Bunun haricinde devamı olsa güzel olurdu.
Güzel bir yazı tebrikler...

[Wanderer]

Okurken gözüme takılan ve beni gerçekten rahatsız eden bir şeyin farkına vardım. Hikâyenin 4. paragrafında kullandığınız ''-di'li geçmiş zaman'' diğer paragraflarda kullandığınız ''-miş'li geçmiş zamanın'' yanında çok göze batıyor.
Bunun haricinde devamı olsa güzel olurdu.
Güzel bir yazı tebrikler...

Evet, yazarken fark etmedim ama okuyunca fark ettim. Tamamını miş yapınca da güzel gözükmedi... Ben de orjinal haliyle bıraktım...

Zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler

[laklak luna]

Ellerin dert görmesin, mükemmel. *-*
Kendimi hikayede gibi hissettim, sonunda üzüldümsü gibi oldum.
Yine de dediğim gibi, mükemmel. 

[Roselyn]

önceki hali hakkında bir fikrim yok, zira okumadım. Ancak gerçekten güzel =) Öncekilerin de belirttiği gibi 4. paragraftaki bir anda -di'li geçmiş zamana geçiş rahatsız edici olmuş.

Zihnimde sahneler tüm güzelliğiyle canlandı. Niyeyse aklıma biraz Merlin'deki Lady of the Lady canlandı (film olan, dizi olan değil.).

[Wanderer]

Malesef o sahneyi bilmiyorum =) Beğenmene sevindim...

[edi]

Çok güzel olmuş bu.Çok beğendim.