Merhabalar,
Solkar, şimdiye kadar keyif alarak okuduğum romanlar arasına girdi diyebilirim. Şunu çok samimi söylüyorum ki; şu sıralarda çıkan bir çok romana gerek edebi yönden gerekse kurgusal yönden on basar. Yaprak Diyarı’nda olanlar daha ilk sayfada merak ve heyecan uyandırdı. Roman kahramanlarının davranışları, konuşmaları, esprileri, korkmaları o kadar sıcak ve bizden ki…Ben hiçbir özenti göremedim (özellikle buna çok dikkat etmiştim). Heyecanlı tempo hiç düşmüyor. Her bölüme geçerken merak daha da artıyor. Krezus’un “Bazı karakterlerin çabucak iyi yönlerinin ortaya çıkması” cümlesine katılmıyorum. Gizem o kadar iyi işlenmiş ki sonun da klişe beklemek abes olurdu. Ve şöyle düşünüyorum; bu kitabın 2. si kesin gelecek. Bu, kahramanları tanıştırma safhasıydı. O kadar çok karakter var ki (hepsi de güçlü karakterler)…Şimdiden merakla neler olacak diye beklemeye başladım bile. Ektom’ un mutfağından miss gibi kokular geliyor…acıktım mı ne?