Not : Sabahın köründe yazmış olduğum bir bölümdür... Yanlışlıklar olabilir lütfen beni uyarınız...
Kafamın içinde karmakarışık sesler vardı... Bir an, "Nasıl bir şey vazgeçilememek ? " diyordum Elif'e, Sonra bir an "Aşkım seni seviyorum ! " diyordu Elif. Mustafa sürekli etrafımızda dolanıyor, Elif'in olmadığı zamanlarda yanıma geliyor yakama yapışıyor bağırıyordu... "Nasıl oldu bu ha nasıl NASIL ! "
Cevap vermiyordum, sadece terliyordum. Sıcak... Her yer ısınmaya başlıyordu hava fokurduyordu adeta... Sonra bir çığlık duydum... "KADERİ DEĞİŞTİRDİN VE BENİMLE ASLA KARŞILAŞAMADIN... Neden beni kaderime terk ettin ha neden ? " diye bağırıyordu bir kız sesi...
Görüntüler karmakarışıktı, her yer kaynıyordu adeta bir ocağın üzerinde yürüyor gibiydim. Yüzüme buharlar çarpıyordu... Sıcak... Hayır, hayır daha fazlasına dayanamazdım... Sonra bir ses duymaya başladım. "Burdayım korkma burdayım..." Sesin nerden geldiğini anlayamadım... Sonra birden sıcaklık tavan yaptı ve ben çığlıklar atarak uyandım...
Hepsi bir rüyaydı... Annem baş ucumda beni bekliyordu. "Kabus görüyordun." dedi. "Elif salonda seni bekliyor. "
Kafam karıştı, Elif'i annemle mi tanıştırmıştım ? Ve o bizim evdeydi ha... Lavaboya gittim ve yüzümü yıkarken rüyanın etkisi hala devam ediyordu. Anlaşılan, yaptı(rdı)ğım değişiklik bana pek de ucuza mal olmayacaktı... Hayat mükemmeldi fakat geceleri vicdanımla baş başa kaldığım saatler pek de öyle olmayacak gibiydi....
Devam Edecek...
179 Yanıt
112903 Gösterim