ABD'li kapitalistler sosyalizm eleştirisinden dolayı bu kitabı çok sevse de, sadece sosyalizm veya Stalin eleştirisinden öte bir şey olduğu çok bariz. Orwell'in yalın fakat vurucu üslubu bu "masala" oldukça uygun şekilde oturmuş durumda. Türkçe basımının önsözünde açıklamaları da ayrı güzel buldum. Konuya gelirsek, bir zümrenin nasıl da "sizin iyiliğiniz için" diyerek toplumu kullandığı ve bu şekilde yükseldiği çok güzel şekilde anlatılmış. Aynı şekilde, Orwell'in "yiğidi öldür ama hakkını yeme" mantığıyla, bu zümrenin toplumu koruduğu veya ona önderlik ettiği kısımlar -çiftlik havaya uçurulduğunda, Napolyon'un kaçmaması gibi- da gösterilmiş. Zaten Orwell'in denemeleri okunacak olursa, yer yer, çok sert bir pragmatizmin etkileri görülebilir. Kendi ülkesi İngiltere'deki entelektüel sınıfın savaş sırasında yaptığı kimi eleştirilerin düşmanların işine yaradığını savunması -doğru olsalar bile- buna bir örnektir. Gerçi, kendisi de Hayvan Çiftliği'ni savaşa sırasında basmaya çalışmış bir insan. Bu konuda nasıl bir düşünce içerisindeydi bilemiyorum. Sözün özü, her şeyi olduğu gibi yansıtmaya çalışmış ve bu konuda da bayağı başarılmış olmuş durumda. Totalitarizm eleştirileri ve tarihsel gelişimi hakkında karşı çıkabileceğim bir nokta olduğunu zannetmiyorum.