Kayıt Ol

İlk!

Çevrimdışı Bars Elsa

  • **
  • 318
  • Rom: 4
    • Profili Görüntüle
İlk!
« : 10 Mart 2011, 01:33:42 »
İlk!


Altı, üstü, sağı, solu, önü, arkası... Her yanı aşk bu bedenin!
Hem de ilk aşk...
İlk heyecan... İlk gözyaşı... İlk ağıt… ilk intihar!...


Her şeyin ilkinde sen varsın sevgili.
Her şeyin başında, sonunda...

Köprü altı çirkefliklere sığındığım, ilk korkumsun,
İlk korkumsun, beynimi zapteden o düşüncelerden dolayı,
O düşünceler ki ne bataklıklara sürükledi beni!
O düşünceler ki uykularım intiharlarla bölünürdü
gecenin bir yarısı…
O düşünceler ki, yaşamın tadını damağımdan söküp alırdı…
O düşünceler ki, seni benden alıp atardı en olmadık uzaklara!...

Sevgili! Ağlamak için bir dost omuzu aradığım ilk sebebimsin sen
anlatmak, kusmak için bu tatlı zehri…

Sana söyleyemedikçe seni, başkalarına anlattım,
Bıkmadan, bıktırana kadar söyledim...

'Yeter' dediler, 'yeter ağlama...'
'Basit bir aşk işte bu da, neden ağlıyorsun ki! Ağlama ulan karı gibi...'

Sahi?!.. Neden ağlıyorum ki ben bu ilk aşka?
Neden kan döküyorum göz çukurlarıma?
İliklerime kadar aşığım da... Ondan!
Asit yağmuru altında kalmış kedi gibi...
Petrole bulanık denizde çırpınan martı gibi...
Tankların arasında misket oynamaya çalışan bir çocuk,
Pislikten karaya vuran bir yunus gibi...
Çaresizce aşığım da ondan...

.....

İlk aşık oluşumun üzerinden kaç ilk daha geçti kim bilir!
İlk defa bisiklete binmem... ve dizimi ilk yaralamam...
Sahi, ilk aşk kadar acıttı mı bisikletten ilk düşüşüm?...

İlk yüzdüğüm günü hatırlıyorum şimdi,
Neredeyse boğuluyordum... Oysa babam vardı yanımda ve kolluklarım, can simidim,
bütün bu güvenlik önlemlerine rağmen ölüyordum ilk yüzüşümde...
Şimdi ne babam var yanımda; beni koruyup kollayacak, ne can simidim...
Ölüyorum!...

İlk şiir yazmak duygusu...
Seni kelimelerle anlatmaya çalışmak ne de zordu!
Bulduğum her yere yazardım seni bir kaç aciz kelimeyle,
Sıra üzerine, duvarlara, banklara, defterime...
Kalbime kazırdım seni anlatmaktan yorgun düşen kelimeleri...

İlk defa büyümeye başladım sonra,
Düşüncelerim, yaşantım... Her şeyim değişmeye başladı büyümekle beraber,
ve daha on beş yaşında saçlarımda beyazı gördüm!...
Annem, ağaran saçlarım için, 'üzülme' derdi... Irsi bizde bu...
Irsi olan saçlarımın beyazlaması mıydı, onları ağartan aşk mı?

Büyüdüm artık ve bambaşka ilkler yaşamaya başladım,
İlk sigara, ilk bira içiş...
Öksürten o dumana bir zaman sonra alıştı ciğerlerim
ve daha fazlasını daha fazlasını istedi...
İlk yudum biramda da... kusmuştum o gece, başım öyle ağrıdı ki,
hayatta içmem bir daha bu zıkkımı dedim
ve şimdi bir müptelayım alkole...

Ardından ilk defa uyuşturmak kendini...
Beynini elinden alırlar gibi
Büyük bir huşu içinde göklere doğru yolculuk başlar,
Yavaş yavaş ölüme götüren o uyuşturucudan daha tehlikesi,
Her gün her saat öldüren aşktı...
O bir çift göz, bütün bedenime aş(k)tı!...

Adil "Bars Elsa" Öztürk

Çevrimdışı Bars Elsa

  • **
  • 318
  • Rom: 4
    • Profili Görüntüle
Ynt: İlk!
« Yanıtla #1 : 10 Mart 2011, 01:37:30 »
Şiiri uzun zaman önce, henüz yazmaya yeni başladığım zamanlarda yazdım. Açıkçası yazdıklarıma şiir kendime de şair diyemiyorum ve demiyorum da belki. Sadece yazıyorum. Yazdıktan sonra, bir şeylerin eksik olduğunu hissettiğim şeylerden birisiydi. Belki çok uzun oluşundan, belki sözcüklerin acemiliğinden, belki de yaşadıklarımdan.. bilemiyorum.
Sizlerin de yorum, görüş, öneri ve eleştirilerini umuyorum.
Sağ olun..

Çevrimdışı Ectoras

  • **
  • 167
  • Rom: 1
  • Düşsever...
    • Profili Görüntüle
Ynt: İlk!
« Yanıtla #2 : 10 Mart 2011, 01:40:40 »
Günlük konuşma dili ve maddesel terimler biraz değişik bir hava vermiş,ama duyguları yansıtışın iyi,kalemine sağlık...
İnanma, ceketim inanma
Kuşların söylediklerine;
Benim mahrem-i esrarım sensin.

İnanma, kuşlar bu yalanı
Her bahar söyler.
İnanma ceketim, inanma!