Konu: Hariçten Gazel ya da Dembedem Sürç-ü Lisan Eylemek

[Erymnys]

Index
Cennetsel Uyuşturucu
Fısıltı
___________________________________________________________

CENNETSEL UYUŞTURUCU

Dönüyor, siliniyor yıldızlar ve gecede
Bir buhurdanlıktan çıkan Tanrı ve
Melekleri dans ediyor sağ bileğimde
Ah çekiliyor damarlarım kalbimde

Son nefesim bu ciğerlerime çektiğim
Biliyorum beynimdeki sancılar birer iğne
Her şeyden arınmış sakin dipsizliğim
Korku, hep korku götürecek bizi cennete

Ne de hoş bir suskunluk yine sesimde
Kanım değil duyuşum da çekiliyor işte
Bir melek dans ediyor beynimdeki iğnede
Turuncu bir dünyaya dalıyorum yine bir seste

Birden, tam da alışmışken ruhsuzluğun
Kayıp bir ateş içindeki cennetine
Sönüveriyor ışıltı tam da ağlarken
Gözyaşlarım karışıyor göklerin nehirlerine

Gidiyor Tanrı, melekleri, başka diyara süzülüyor
Gözlerim karardı ama hayali hep bende
Cennetsel uyuşturucum damarlarımda yok oluyor
Geride, yalnızca küçücük bir iz kalıyor geride

Erymnys

[Gilderoy]

Vay! Güzel bir şiir olmuş Erymnys. Anlatımın çok hoşuma gitti. Uyaklarda yeri yerine oturmuş. Devamını dilerim.

[Bars Elsa]

Güzel.. Duygu yoğunluğu yerinde, hoş bir şiir olmuş.. Bir nefeste okuyuverdim. Ellerinize sağlık

[Erymnys]

Vay! Güzel bir şiir olmuş Erymnys. Anlatımın çok hoşuma gitti. Uyaklarda yeri yerine oturmuş. Devamını dilerim.

çok teşekkürler. ayrıca uyakları beğenmenize de sevindim, zira pek başarılı bulmam kendimi kafiye konusunda.

Güzel.. Duygu yoğunluğu yerinde, hoş bir şiir olmuş.. Bir nefeste okuyuverdim. Ellerinize sağlık

teşekkür ederim.

[Madam Vio]

Bir buhurdanlıktan çıkan Tanrı ve
Melekleri dans ediyor sağ bileğimde

Buradaki gibi somut ve soyut şeylerin iç içe geçtiği, hafiften havada kalan düşünceleri bu kadar güzel betimleme yapabilmen büyük başarı doğrusu. Bu söyleyiş şiirin bütünündeki duygu yoğunluğunu da gölgede bırakmıyor üstelik...

Ellerine sağlık, oldukça hoş bir şiirdi...

Şiirlerinin devamını bekliyoruz.

[Erymnys]

teşekkür ederim efendim...

[Erymnys]

FISILTI

Zaman geçtikçe azalıyor
Her şeyin üstündeki o kutsallık
Zaman geçtikçe yok oluyor
Ufukta her dam parlayan o ışık

Hiçbir şey değil göründüğü gibi
Her şey büyüyle, gizemle kaplı
Görünenler asılında hep düşündürdükleri
Henüz çıkmadı ama hesaplayabilen zamanı

Karanlık korkudan fazlası değil
Yoruyor, öldürüyor denemek dahi
Yankılanıyor hep aynı şekil
Perdede, gözler ardındaki

Gündüzleri korkutmuyor karanlık
Her şey yalnız gündüzleri güvenli
Ne de olsa aydınlık, daimi bir aydınlık
Öyleyse inanmalı, inanmalı ve sevmeli

Geceler, kuytular, karanlıklar tehlikeli
Değer mi hiç hayat pahasına
Öyleyse uykuya teslim etmeli kendini
Güvenli, sıcak ve koruyucu uykuya

Uyku da karanlık ama sıcak
Uyku da karanlık ama güvenli
Zaten akarsa ancak uykuda akacak
Oluk oluk boşalacak kan, ruhlardaki

Uykuda ama yalnızca uykuda
Korkulacak ne olur eğer bilinirse
Olanlar yalnızca bir rüya
Korkulacak ne var, eğer inanılabilirse

Herkes böyle demiyor mu
Sonuna dek sözünün arkasında
Herkes uykuya dalmıyor mu
Kısacık iki an arasında

Herkes sanki bilmiyor mu
Biliyor elbet, herkes farkında
Herkes rüya görmüyor mu
Bir gözbebeği kıpırtısında

Tam da gece, tam da karanlık
Sarkar ya, çöker ya şehirler üzerine
Tam da uyku vakti artık
Yaşayan ve ölen tüm şehirler üzerinde

Yine rüya görürken herkes, her geceki gibi
Bir kıpırtı başlar yavaşça karanlıkta
Kıvrılır, bükülür havada, bir esinti sanki
Ve fısıldar insanlara, ne göreceklerini rüyada

Erymnys