İletileri Göster

1

Çizgi / Modelleme + Ilustrasyon -> Oyun Gelistirme

« : 22 Kasım 2013, 14:13:33 »

Selamlar modelleme ilustrasyon bump mapping uv mapping gibi seylerden az bucuk hazzedenler varsa ufak tefek oyunlar yapmakta bana yardim edebilirler, ben programlama kismiyla ugrasiyorum ancak gorsel konusunda gimpte bi kac cizgi cekmek disinda islevsizim.

2

Düşler Limanı / Gudubet

« : 01 Şubat 2011, 06:15:36 »

Gudubet
Acı, dostlar, evet, acı. Büyük bir karanlığın ortalarında sallandırılırken, paslı nedamet zincirleri kol ve bacaklarınızı esir edip gersin. Gerilin, sünün ve aciz bir bedenin bozuluşundaki acı ile kesinlikle baş başa kalın. Gerilin ki sünmüş varoluşunuzun genişliğine tanık olun, boşluğun büyüyüşüne tanık olun. Acı ile çevrelenen bir hiçlik olun. Çerçevemsi etiniz oradan koyu bir havuza çakılsın. İnip çıkan minik lacivert dalgaların keskin birer kristal olduğunu fark edin dostlar. Çarptığınız sevecen suyun kemikleşmiş hali kalıntılarınızı biçsin. Yekpare ve yalnız acıyı hissedin dostlar, varlığınız nihayetinde acıdan mürekkep bir şey olarak kalsın. Tanımsızlığın mutlak acısı egemen olduğunda son gayretler ile alev alın dostlar, ne de olsa alev ıstırabın zirvelerine gebedir.
Alev canlıdır, alevin acısı sizi yok etse de aynı zamanda var eder. Alev sizindir, o parçanızdır, onun yok edişinden doğan acı kucaklayıcıdır. Lakin soğuğun acısı ruhunuza işlemeye başladığı zaman titreyişlerin arasında kaybolmaya başlayan pişmanlık ve ürkü bile donacaktır, acıyı bile hissedememenin ta varlığı, benliğinizin ıstırabı tarifsiz bir tür kahrını tanıtacaktır.
Acı belki de güzeldir ey gudubet dostlar, eriyiş güzeldir. İçin dostlar, sarhoş ediciliğine inandığınız acıyı hayali kadehleriniz ve zarafet ile dudaklarınıza bulaştırın. İçin, bitirin ve tüketin, benimseyin. İçin dostlar, yanılgının o katran gibi üstünüze çöken çığları boynunuza dolmaya başladığı zaman ise sindiremeyişinizin zavallı beceriksizliğini tadın dostlar, tadın ve kusun. İçin dostlar, için ki neden sonra beyinsiz kusmuklarınızda boğulasınız.

3

Unutulmuş Diyarlar / Yıldızışığı ve Gölgeler Üçlemesi - Elaine Cunningham

« : 09 Ocak 2011, 16:00:45 »

Arka Kapak Yazıları:
1. Drow Kızı
Ölümcül olduğu kadar güzelliğiyle de göze çarpan, Menzoberranzan'ın ayrıcalklara sahip asil ailelerinden birinin kızı olan, Liriel Baenre, kara elflerin şehri Menzoberranzan'ın gölgelerinden sıyrılarak, drowların gündelik uğraşılarından ihanet ve cinayetlerin arasından, kendisine seslenen başka bir şeyyin farkına varır...güneşten uzak karanlık dünyanın ötesinden gelen bir şeyin.Ve ardından, Rüzgaryolcusu'na, ancak güç merkezlerinden rastlanabilecek büyünün, istenilen her yere taşınmasını sağlayan büyülü bir nesneye rastlar. Bu Rüzgaryolcusu adı verilen tılsım, drowlara özgü büyülerini, bsüyülü nesnelerini ve kara elf güçlerini zarar görmeden yüzeye taşıyarak, kalbindeki keşif duygusunu tatmin etmesine yardımcı olacaktır.Ancak bu nesnenin peşindeki tek kişi Liriel değildir. Genç bir savaşçı olan Fyodor, gittikçe kontrolünden çıkarak daha şiddetli hale dönüşen savaş öfkesini dize getirmenin tek çaresinin Rüzgaryolcusu'nun güçleri olduğunu öğrenmiştir.

2. Karmaşık Ağlar
Yurdundan sürgün edilen drow Liriel Baenre, yoldaşı Fyodor ile birlikte yüzey dünyasında zorlu bir rün yolculuğuna çıkmıştır. Fyodor'un başıbozuk nöbetlerinin giderek şiddetlenmesi ve Liriel'in düşmanlarının dünyanın dört bir yanında ördükleri ağlar, yolculuklarının vahametini arttırırken, Liriel yaradılışına rağmen sevgiyi, dostluğu ve güveni öğrenmek için mücadele vermektedir. Ancak güzel drow prensesi, sevginin bazen büyük fedakarlıklar gerektirdiğini, güç sahibi olmanın bedelini ve bir rünün her çizgisinin onulmaz acılarla şekillendiğini de öğrenecek; yaban diyarlarda bir yabancıyken, gönlünün Menzoberranzan'ın karanlığında yatmadığını anlayacaktır.

3. Rüzgar Yolcusu
Macera peşinde Faerun'u baştan başa kat eden Liriel ile Fyodor nihayet menzile, Fyodor'un anayurdu Rashemen topraklarına varır. Diyarın hakimi olan cadıların ve kara elflere nefret besleyen halkın arasına karışmak isteyen Liriel, bunu ancak başka birinin kimliğine bürünerek başarabilecektir. İstenmeden söylenen yalanlar ile yarı gerçekler dallanıp budaklandıkça, yoldaşlar kendilerini bir çıkmazın içinde, birbirine bağlanmış yazgılarına doğru sürüklenirken bulur. Artık Liriel'in kendi doğasını ve vazifesini keşfetme; Karanlıkaltı'nın dehlizlerinden yıldızların altına çıkalı beri bir an bile peşini bırakmayan düşmanlarıyla yüzleşme zamanı gelmiştir. Elaine Cunnigham, başka göklere kanat açan kuzgunun öyküsünü yüreklere işleyen bir romanla sona erdiriyor.

Yorum:
Şu zamana kadar başlığının açılmamış olması ilginç. Ben de okuyalı çok oldu bu seriyi. Zamanında benim dikkatimi çeken noktaları şöyleydi.
Kitap bildiğimiz Menzoberranzan tasviri konusunda en az diğerleri kadar başarılıydı, gerçi olayların ufak bir kısmı orada geçiyordu. Bununla beraber, anlatım diğer UD kitaplarına göre bir miktar daha duyguluydu denebilir, bayan yazar rulez. Kendine has bir tınısı vardı. Kuzgun Liriel'in macerasının gayet ilgi uyandırıcı ilerlediğini de söyleyebilirim. UD okuyanların gözardı etmemesi gereken bir seri.

---

4

Radyo Kulesi / Aksayan Yayınlar

« : 15 Haziran 2010, 17:55:35 »

Haftalık yayın akışına yayıncıların pek uymadığını fark ettim, lütfen ya düzenli yayın yapın ya da yayın saati belirlemeyin. En azından benim kafam karışıyor, dinleyeyim diyorum ve ölü sayfaya rastlıyorum.

5

Tartışma Platformu / Fantastik Edebiyat Budur.

« : 09 Mayıs 2010, 21:39:28 »

Fantastik edebiyat aklıma iki şey getirir. Birincisi, doğaüstü diye tanımladığımız şeyleri barındıran ya da kurgusu bunlar etrafında gelişen özgün yapılı eserler. Masallar gibi...
İkinci olarak da, Karanlık - aydınlık, büyü - kılıç, elf cüce içerikli müthiş eğlence ürünleri.

Bence Budur.
Ama mudur?
Sizce nedir?

6

Kurgu İskelesi / Varlığa Dair

« : 29 Mart 2010, 01:41:14 »

   Varlığa Dair
   Birtakım dostlarım maddenin kaynağını keşfettiler. Aynı zamanda da evreninkini. Elbette bu keşfin kaynağı bilim değil, şans.
   Bu bilgiye niçin güveneceğinizi sorgulamak isteyeceksiniz. Dünyamızda doğaüstü şeylerin sadece hayal ürünü olduğunu, birazcık sağduyusu olan herkes sezmiştir; ya da yukarıda bahsettiğim şeyler hakkında yargıda bulunan eski insan eserlerinin sadece eser olduğunu da sezmiştir. İşte bu, o keşfin gerçekliğinden şüphe duymamamızın çıkış noktası oldu. Gerçekten de doğaüstü diye nitelendirebilecek bir şeye rastladık.
   Keşif şöyle olmuş; kimi tekdüze filmlerde, arka bahçesinde bir şeyler keşfeden çocuklar olur ya hani, işte bizimkilerin de düştüğü konum olayın gerçekte olması dışında tam olarak buydu. Şehir dışındaki sakin evlerinin bahçesinde kazı yapmayı heves edinmiş o iki kardeş, çok da derine kazmalarına gerek kalmadan derin bir çukura rastlarlar. Çukurun derinlerindeki küçük mağarada da o şeye rastlarlar.
   Meteorite benzeyen, çocuk boylarında, pütürlü, siyah, metalik bir kaya parçası. Üstünde de kırmızı kırmızı parlayan yılankavi bir şekil vardır.
   Anlattıklarına inanmayınca ben de oraya gittim. Bu taşın yanında bir süre bekleyince sersemlemeye başlıyorsunuz. Görüşünüz bulanıyor ve o garip hayaller ortaya çıkıyor. Devamında ise o hayalleri bilinçli bir biçimde takip ediyorsunuz.
   İşte, gördüklerim şunlar idi: Birtakım varlıklar, ki onları pek tasvir edemesem de biçimsiz ve daha çok siyah kaherengi, sert hatlı şeylerdiler. -Gördüklerim bizim dünyadan hiçbir tanıdıklık taşımasa da o görüntüler kafamda belirdiği esnada sanki birileri olanları bana anlatıyordu, yoksa bir yargıya varabilmiş olabileceğimi pek sanmıyorum.- Bu şeyler, küçük bir kürenin etrafında süzülüyorlar. Bu kürenin en iyi benzetilebileceği şey yeni üflenen bir cam parçasıdır; çünkü ona benzemekle kalmıyor, aynı zamanda onun gibi yavaş yavaş büyüyordu. Küre belli bir boyuta ulaşınca, bana göre komik olan şu olay gerçekleşiyor: Şu söz ettiğimiz yaratıklar küreye doğru çekiliyorlar ve onun içine gömülüveriyorlar. Kürenin çeperinden geçerken tek parça olarak kalmıyorlar tabii ki, anında çok küçük parçalara ayrılıyorlar. O kadar küçük parçalar ki, abartarak anlatmaya çalışam bile yersizdir.
   Kürenin içine düşüp tuzla buz olan şeylerin başlarına gelenden bahsedelim. O küremsi şeyin evrenimiz olduğunu zaten tahmin etmişsinizdir. Biçimsiz varlıklarımız ki siz isterseniz onlara tanrı sıfatı takın, kendi ürettikleri o küreye ahmakça kapılıp tozlarına ayrılınca bizim bildiğimiz anlamda bir ölme yaşamadılar, sadece parçalandılar. Sonrasında, bir araya gelmek isteyen karmakarışık tozları boşlukta rastgele deviniyor, uygun parçalar arıyor. Böylelikle yavaş yavaş birleşen parçacıklarlar yeni parçaları oluşturuyor ve bu işlem ‘uzun’ bir süre devam ediyor. Ta ki bizim tanıyabileceğimiz büyüklükte parçalara: atomlara ulaşana kadar. Bu noktaya dek doğru yanlış birleşmekte sıkıntı çekmeyen parçacıklar artık daha büyük yapılara bürünmek zorunda kalıyorlar. Bulutsu adı verilen toplulukara şimdi daha farklı bir biçimde bakabilirsiniz. Büyük parçaların oluşma hikayesi zaten bize çok yabancı değil, atomlarımızın arayışlarıyla yavaş yavaş bildiğimiz uzay cisimleri meydana gelmeye başlar: göktaşları, güneşler, gezegenler...
   Bu noktaya kadar gelmeyi başaran “yaratıcı”larımızın parçacıkları fena çıkmazlara girmeye başladılar. Uzayda boş boş salınan maddeler birbirleriyle bundan böyle birliktelik kuramıyorlardı. Güneşler patlıyor, gezegenler yarılıyor, yenileri peyda oluyordu. Neyse ki organik oluşumlar belirmeye başladı ve bir çıkış yolu görünür gibi oldu. Ama malesef, yapbozumuz daha çetrefil bir hal almaktaydı. -Ah, unutmadan, organik şeyler sadece bizim gezegenimizde yok-muş.- Organik oluşumlar az çok gelişse de, hiçbir canlı üstün gelemeyince büyük birleşme umutları daha da köreldi. Yani bir canlı, ne kadar çok enerji bulursa o kadar büyük olur, bünyasinde o kadar madde barındırır. Ortak bir bilinçle hareket edemeyen şu yaratıcılarımızın parçacıkları kafasına göre birleştiği için, var olan her canlı büyümeyi amaçlıyor. Sonuç olarak da birbirlerini tüketiyorlar ve enerji etrafa dağılınca da hepsi küçük kalıyorlar. Dahası, güç bela, organik tasarının başarılı olur gibi olduğu durumlar ironikçe heba oluyor. Örneğin, dinozorlar. Evet, onlar büyüktüler. Büyük ve daha başarılı. Ama olan şey, yaratıcılarımızın başıboş bir parça bütününün, bir göktaşının dünyaya çakılıp yeni oluşumları yok etmesi. Kaos! Gök cisimleri aslında canlılardan daha büyük, neden küçüklerle uğraşılıyor diye soracak olursanız, cevap basit. İnorganik gök cisimleri daha fazla birleşemiyorlar, hatalılar. Önceden de söylediğim gibi, bu berbat bir yapboz.
   Kısaca, her şey bir birleşme çabasıdır. Uzay zaman olayının temelinde bile, büyük parçaların küçükleri kendinde toplaması mantığı yatıyor. Canlıların davranışlarnda ya da. Bilinçsiz de olsalar onları oluşturan parçacıkların yönetimindeler, ve birleşmeye, büyümeye çalışıyorlar. Malesef her canlı kendini güçlendirmeye uğraşınca da ilerleme sağlanamamış oluyor. İnsanların açgözlülük gibi dürtülerinin nereden kaynaklandığını sanıyordunuz? Ya da tapınma ihtiyacının?

   Beni bu bilgiye ulaştıran kayanın öyküsüne gelelim. Yaratıcılar, onlar da organik idi. Temelde bu var. O yüzden güç de olsa, organik girişim başarıya ulaşabilecek tek yol gibi görünüyor. Taşı yapan ve ona enerjiyi, gücü aktaran yaratık kendi ortamında başarı kazanmış büyük bir oluşumdu. Onca parça organik biçimde bir araya gelmeyi başardığı için, o canlı yaratıcı bilincinin bir kısmına ulaşabilmiş ve evrendeki diğer organizmaları bilinçlendirmek için taşları, bu nesneleri yapıp evrene saçmaya başlamış. Onun sonu ise, gülünç ama bir süpernova yüzünden geldi.

   Artık sizinle sıradan bir çocuk gibi konuşmama gerek yok. Çünkü “biliyorsunuz.” Dünya’ya varabilmiş bu taş sayesinde, insanların birleşim sürecini hemen tamamlayabileceğiz. Yüce bilincimizin bir kısmına ulaşabildim. Bir araya gelme ümitlerimiz arttı. Ama hala uzun ve tehlikeli bir yolumuz var...

P.S. Siz ki bu yazıyla temas kurduğunuza göre, büyük bilincin enerjisi size de akabilecektir. Hissetmeye başladınız mı?

7

Müzik / Nox Arcana

« : 20 Ağustos 2009, 20:59:58 »

Nox Arcana
Grubun adı Nox Arcana iki Latince kelimeden türetilir. Anlam olarak Gecenin Esrarlarıdır. Joseph Vargo ve William Piotrowski, bu iki besteciyi birleştiren Gotik edebiyatı ve klasik korkudur.Bu ikili, asla bitmeyen, gölgeli ve tehlikeli bir dünyayı araştırır.Nox Arcana’nın müzikleri Gotik filmlerde çoğunluklada bağımsız filmlerde kullanılır.
5 yıldan daha az bir sürede oldukça orijinal 10 albüm yarattılar. “Darklore Manor” Nox Arcana’nın müzik dünyasında sahne aldığı ilk albüm. Darklore Manor,efsaneler ve gece terörünün diğer hikayelerini içerir. (1922 sessiz film klasiği Nosferatu’nun özel bir televizyonda yayınlanan yeniden çevriminde bu albümden parçalara yer verdiler. )

Edgar Allan Poe’ya adanmış -onların kuzguna ödeme haracı- hastalıklı,melankolik ve karanlık şekilde büyüleyici “Grimm Tales” albümü, erkek kardeşler olan Grimm’lerin çocukluk kabuslarını dile getirir birazda.

Grup adi Halloween mevsimiyle kendini sınırlamaz. Onların Gotik-Noel’ine “Winter Knight “ albümü damgasını vurur.

2006 ‘da ise onların Orta Çağ’a özgü muharebe destanı, amazonun yeni yaş haritasında bir çizik, “Blood of the Dragon” oldukça ilgi topladı.

Müziklerinin geniş bir repertuarına ek olarak, onların belkide en büyük albüm özelliği, Joseph Vargo’nun savurgan sanat işi , orjinal hikayeler ve saklanan bilmeceler yaratıp büyülemektir.
Nox Arcana’nın favori yazarları ; Lovecraft and the Cthulhu Mythos, Edgar Allan Poe, Vlad Tepes, Dracula, Düşmüş Melekler,Hayalet Şövalyeler,Uğursuz Karnavallar,Kayıp Korsan Hikayeleri ve Gizemli Malikane Serüvenleridir.

Nox Arcana’nın besteci, kurucu ve üreticisi olan Joseph Vargo, ayrıca uluslararası olarak alkışlanan bir Gotik fantezi sanatçısı ve yazardır. Şimdi Gotik ve karanlık-temalı ürünlerin üreticisini görüyor olan bir dünya, tek parça sütun grafikler ve Gotik-temalı albüm kapaklarını -geceden doğmuş ve gölgelerin krallığı-yapan adamın farkında bile değil. Müziğe ek olarak, Vargo, karanlık Gotik tarotundan hikayeleri kapsıyor olan çeşitli sanatsal ve edebi projeleri yarattı. Onun Artbooğu, geceden doğmuş ,Gotik fantezisi, ve üzerine 100 resim ve resimlemelerin bir toplamasıdır. Vargo’nun en son kitabı, Darklore malikanesinin efsanesi ve gece terörünün diğer 13 uğursuz hikayesi üzerine.

Nox Arcana ‘nın öteki üyesi, besteci ve mühendis olan William Piotrowski, müzikal olarak kendini gösterdiği zaman 15’inden erken yaştaydı.Daha sonra profesyonel müzik kariyerine başladı.Gitar ve klavyeleri kapsıyor olan, ve dijital kayıt teknolojisinde çok ileri olan birkaç aletle oynar. Doğaüstünün krallığında William’ın ilgileri, bir stüdyo mühendisinin, yaşama Nox Arcana’nın sanatsal görüşlerini getirmesi için,onun sağladığı gibi onun karanlığı, senfonik düzenlemeleriyle ve onun ustalığında yansıtılır.

William güncel olarak, “Kent “ üniversitesine katılıyor.

Diskografi :

Darklore Manor
Necronomicon
Transylvania
Winter’s Knight
Blood of the Dragon
Carnival of Lost Souls
Blood of Angels
Shadow of the Raven
Grimm Tales
Phantoms of the High Seas
Blackthorn Asylum

LAstfmden ALıntıdır.

İyi birer Gotik - korku ortam müziği yapımcıları olduklarını söyleyebilirim. Hayli kaliteli besteleri olsa da, nadiren kısır ve sıradan yapımlarına rastlayabilirsiniz. Öyle ya da böyle, bu tarzın hakkını veriyorlar.

8

Kurgu İskelesi / Kıpkısa Kulübü

« : 20 Ağustos 2009, 01:08:51 »

Türkçe edebiyatta bu tarz şeylerin ismi yok ama ben kıpkısa koyayım dedim; kıpkısa. Bahsedeceğim şey kısa hikayeler, ama çook kısa olanları. Bir kaç kelimeden büyük kurgular yaratmak gibi.

Ernest Hemingway in bu tarzda bir hikayesi:

"For sale. Baby shoes. Never worn."

İşte hikaye budur. Haydi bizimkileri görelim.

9

Fantastik Diller Okulu / Elfçe İsimler

« : 19 Ağustos 2009, 16:50:57 »

Uzun bir elfçe isimler listesidir, ingilizce olması sorun olmaz umarım.

Normal isimlerin karşılıkları verilmiş. İngilizce isim - Anlamı - Elfçesi - Okunuşu şeklinde. Alıntıdır.

Bayan İsimleri

Spoiler: Göster

10

Diğer Fantastik Eserler / Kızıl Gölge Üçlemesi

« : 19 Ağustos 2009, 16:37:01 »

1) Bedwyr'in Kılıcı
2) Luthien'in Kumarı
3) Ejderha Kral

Kızıl Gölge Üçlemesi R.A. Salvatore'un ilk eserlerinden. Sade ve güzel yazılmış bir seri, Luthien'in diğer büyücü lordları kendi tarafına çeken ve şimdi adını hatırlamadığım iki krallık arasında kanlı savaşlara sebep olan lord Greensparrow' karşı mücadelesini anlatıyor denebilir. Hoş bir macera ve fantastik kurgunun elementleri güzel kullanılmış, bulabilirseniz önereceğim bir seridir.

11

Müzik / Guild Wars Soundtrack

« : 11 Ağustos 2009, 22:23:58 »

Guild Wars oyunun soundtrack idir, çok sevdiğim ve satın aldığım bir soundtrack bu. İndirmeniz şiddetle tavsiye edilir.
Muhtemelen internette sadece burada bedava linki mevcut.

http://www.fileden.com/files/2009/4/3/2390295/Guild%20Wars%20Soundtrack.part1.rar
http://www.fileden.com/files/2009/4/3/2390295/Guild%20Wars%20Soundtrack.part2.rar
http://www.fileden.com/files/2009/4/3/2390295/Guild%20Wars%20Soundtrack.part3.rar
http://www.fileden.com/files/2009/4/3/2390295/Guild%20Wars%20Soundtrack.part4.rar

4Bölüm 160MB kadar toplam.

12

Şişedeki Mısralar / Venüs

« : 26 Haziran 2009, 05:24:25 »

Venüs
Nihayetinde uykuyu ve ötesini de unuttuğum bir geç gece,
Düşünmeden bakmıştım yeni yeni aydınlanan lacivert gökyüzüne.
Gözüme ilişen tek parıltı ki birden ayıklığımı yakalayan,
Olsa gerekti Venüs yahut başka bir ece.

Güzel hayalinin samimi mestliği ile
Uzansam da göklerine, yerimdeydim yine.
İşte o anlarda suretimi çevirip de onu,
Parmaklarım önünde seyretmeseydim keşke.

Ve nihayet yükselsem bile yüceliklere,
Sevinen şu ruhuma eşlik edip de;
Kim bilir neler bekleyecekti beni,
Onun aydınlık örtüleri ötesinde.

13

Genel Kültür / Edebi Eleştiri

« : 26 Haziran 2009, 03:18:59 »

Edebiyatta Eleştiri

Sanat yapıtlarını tanıtmak, açıklamak, sınıflamak ve değerlendirmek amacıyla yazılan yazıların tümüne verilen ad. "Yargılama ve ayırt etme anlamlarını dile getiren Yu. kritike deyiminden türemiştir. Antikçağ Yunanlıları bu anlamda eleştiri sanatına Yu. kritike tekhne derlerdi. Kesinlikle yargılamak anlamındaki Yukrinein kökünden türetilen eleştirel ve eleştirici anlamındaki Yu. kritikos sözcüğü Lâtinceye criticus biçimiyle geçmiş ve bu yolla Avrupa dillerinde yayılmıştır. Eleştiri terimi, eleştirme ve eleştirim biçimlerinde de kullanılmaktadır. Terim, herhangi bir şeyi iyi ve kötü yanlarıyla değerlendirme anlamını kapsadığı halde bir şeyin sadece kötü yanını gösterme anlamında da tanımlanmıştır. (...) Eleştiri, felsefede, Alman düşünürü Immanuel Kant öğretisinin özelliğidir. Ne var ki felsefede bilginin doğruluğunu yargılama anlamında kullanılan eleştiri deyimi Kant'm dilinde usu yargılama anlamındadır." (O. Hançerlioğlu, Felsefe Ansiklopedisi).

Edebiyat eleştirisinin tarihi ilkçağlara dek götürülebilirse de, bir yazı türü olarak asıl XIX. yüzyılda doğup geliştiği bilinmektedir. Platon'un güzel sanatlar ya da şiir üzerine düşünceleri daha çok kuramsal bir nitelik taşır. Bu konudaki düşünceleri sistemleştiren Aristo da ustasının izinde yürümüş, felsefenin sınırları içinde estetik açısından güzel/güzellik kavramları üzerinde durmuş, sanatın (özellikle de tiyatro sanatının) ne olduğunu açıklamayı amaçlamıştır. Rönesans'a dek bu tutumda herhangi bir değişiklik görülmemiş, edebiyat eleştirisi yazma kurallarını, söz sanatlarını açıklayan, bu yolda öğütler veren bir bilgi dalından öteye geçememiştir. Rönesans'taki eski yazarları değerlendirme eğilimi de, aslında dil bilgisi araştırmalarının sınırlarını aşamamıştır. Tek tek yapıtların ya da yazarların değişik açılardan ilk kez incelendiği XVII. yüzyılda ise Aristo'nun Poetika'sı ile Horatius'un Ars Poetica'sından çıkarılan kurallar, dogmalar biçiminde değer ölçütü sayılmış, farklılıklar göz önüne alınmadan her yapıtta ve her yazara uygulanabileceği kabullenilmiş, ayrıca bir yapıt ahlaki etkileri açısından da değerlendirilmiştir.

Bu tutuma tepkiler, konulan kurallara karşı çıkışlar XVIII. yüzyılda görülür, XIX. yüzyılda sisteme oturtulur. Edebiyatın toplumbilimde veri olarak kullanılması, edebiyat tarihi çalışmalarının başlaması eleştirel bir bakışı zorunlu kılmakta, edebiyat yapıtını oluşturan nedenleri açıklamayı gerektirmektedir.

Berna Moran bu durumu şöyle açıklar. "Eleştiride eserin nedenlerine eğilen yöntemin ondokuzuncu yüzyılda rağbet görmesi bir rastlantı sayılmamalıdır. Unutmamalı ki ondokuzuncu yüzyıl, bilim alanında büyük başarıların sağlandığı ve bilimsel yöntemlerin büyük hayranlık ve saygı yarattığı bir dönemdir. Eleştiri tarihçileri, on dokuzuncu yüzyılda gelişen bu eleştiri çeşidinin bilim alanındaki başarıdan esinlendiğini ve edebiyat tartışmalarındaki bitmez tükenmez anlaşmazlıklardan ve öznelcilikten kurtularak sağlam sonuçlara varmak ihtiyacından doğduğunu söylerler."

Klasisizme tepki olarak doğan romantizmin önce kalıplaşmış yargıları, tek ve değişmez sayılan değer ölçülerini zorlaması bu nedenle doğaldır. Sanatın, dolayısıyla edebiyatın ne olduğu sorusuna aranan yanıtlar, bu yanıtlara bağlı olarak yeni değer ölçütlerinin ortaya çıkmasına da yol açar. Bunlar genel bir sınıflamayla, 1- Dış dünyaya ve topluma dönük eleştiri; 2- Sanatçıya dönük eleştiri; 3- Okura dönük eleştiri; 4- Yapıta dönük eleştiri biçiminde kümelendirilebilir. Bu bölümlemeye uygun olarak belli başlı eleştiri anlayışları şunlardır:

TARİHSEL ELEŞTİRİ: Bir edebiyat yapıtının değerlendirilebilmesinin yazıldığı dönem ve koşullar göz önüne alınarak yapılabileceği ilkesine dayanır. Söz konusu olan, yapıtı yalnız tarihsel bir çerçeve içine oturtmak değil, hangi çağın ürünüyse, aynı zamanda o çağın okurunun gözüyle anlamaya çalışmaktır. Bu ise ele alınan yapıtın yazıldığı çağın değer ölçüleriyle yargılanması demektir. Yapıtın başarılı ya da başarısız sayılması ürünü olduğu çağda amacına ulaşıp ulaşamamış olmasına, çağının beğenisine uygun düşüp düşmemesine bağlıdır. Geçmişte verilmiş edebiyat ürünlerini değerlendirmeyi amaçlayan bu eleştiri anlayışı genellikle edebiyat tarihi çalışmalarında egemen olmuştur.

TOPLUMBİLİMSEL ELEŞTİRİ: Edebiyat kendi başına var olmadığı, toplum içinde doğup toplumun yansıması olduğuna göre, edebiyat yapıtının da toplumsal koşullara bağlı olarak değerlendirilebileceği ilkesine dayanır. Başlangıçta, neden-sonuç ilişkisine dayanan determinizmin edebiyata uygulanması da denebilir buna. Genel bir koşullanmışlık söz konusudur. Toplumsal koşullar kavramını da günümüzdeki anlamıyla almamak gerekir. Yöntemin ilk uygulayıcıları (örneğin Hippolyte Taine) iklimden üzerinde yaşanılan toprağa, ulusal özelliklerden toplumsal yaşayışa yazarın içinde bulunduğu bütün koşulları göz önünde bulundurmak gereğinden yola çıkmışlardır. Bu ise değer ölçütünü, yapıtın yazıldığı dönemi yansıtmadaki başarısının belirlemesine yol açmıştır. Bu yöntemin doğal sonucu edebiyatın toplumbilimde veri olarak kullanılması olmuş, eski çağlardaki toplumsal yaşayış, geçmişteki inanç, töre ve kurumlarla ilgili bilgiler edebiyat yapıtlanndan çıkarılmıştır. Daha sonraki edebiyat sosyolojisi çalışmaları da bu eleştiri anlayışından kaynaklanır.

MARKSİST ELEŞTİRİ: Sanatı bir üstyapı kurumu sayan ve altyapıca belirlendiğini savunan Marksist kurama bağlı olarak, edebiyat yapıtının diyalektik yöntemle toplum yapısındaki sınıflaşma açısından değerlendirilmesi ilkesine dayanır. Biçimden çok içeriğin ele alındığı ve yapıtın, içeriğe yön veren ideoloji açısından yorumlandığı bir eleştiri yöntemi olarak günümüzde de yaygın biçimde kullanılmaktadır. Uygulamada, değer ölçütleri bakımından değişik, kimi kez birbiriyle çatışan Marksist eleştiri yöntemleri geliştirilmiştir.

SANATÇIYA DÖNÜK ELEŞTİRİ: Sanatı duyguların ve yaşantıların dile getirilmesi olarak tanımlayan anlatımcı kurama bağlı olarak sanatçının kişiliğiyle yapıtları arasında sıkı bir ilişki olduğu ilkesine dayanır. Başlıca iki yöntem kullanılmıştır: Yapıtı açıklamak amacıyla sanatçının yaşamını, kişiliğini incelemek; sanatçının dünyasını, kişiliğini aydınlatmak için yapıtlarını kullanmak. İki yöntem de ayrı ayrı kullanılabileceği gibi, aynı yazara da uygulanabilir. Biyografi çalışmaları bu eleştiri anlayışında önemli bir yer tutar.

Freud'un kuramına dayanarak psikanaliz yönteminin uygulandığı eleştiri anlayışını da bu bölümde ele almak gerekir. Freud'un, doyurulmamış isteklerin, itilerin bastırılması, bilinçaltına itilmesi görüşü temel alınmış, sanatçının bilinçaltı dünyasını ortaya çıkarmak, yapıtlarını yorumlamak ya da yarattığı kişileri açıklamak amacı güdülmüştür. Bu eleştiri anlayışında yapıtın değeri söz konusu değildir. Yapıtın sanatsal bir değer taşıyıp taşımadığı üzerinde durulmaz.

İZLENİMCİ ELEŞTİRİ: Sanatın işlevini okura verdiği zevkte, onda uyandırdığı estetik yaşantıda bulan sanat anlayışına bağlı olarak öznelliği ilke edinmiştir. Bir yapıtın her okuyanda aynı tepkiye yol açması beklenemez. İnsan olarak bir yapıttan alacağımız zevkler başka başkadır. Bunun için belirli kurallar konulamaz, nesnellik söz konusu edilemez. Öyleyse eleştirmen de yapıttan zevk alıp almadığına bakar, sonra da o yapıtın kendisinde uyandırdığı duyguları anlatır, coşkuyu dile getirir. Bu nedenle de, aslında o, yapıtı değil, kendisini anlatır.

BİÇİMCİ ELEŞTİRİ: "Her eserin kendine özgü yapısını kavrayıp açıklamaya çalışır. Sanatçı ele aldığı konuyu içerik haline getirir yani biçimle yoğururken kullandığı şey tekniktir. Sanat eserinin anlamı ancak o biçimin taşıdığı anlam olduğu için teknikten söz etmek her şeyden söz etmek demektir. Eserin teması, kişileri, bunlar arasındaki çatışma, anlatım tekniği, olay örgüsü, imajlar, ton, semboller, bunların hepsi teknikle ilgili şeylerdir ve eserin kendine özgü anlamını meydana getirirler. Eleştirici bu gibi unsurların arasındaki ilişkiyi, eserin içinde oynadıkları rolü, bütüne katkılarını araştırarak eserin ilk bakışta fark edilmeyen yönlerini, ince anlamlarını, zenginliklerini ortaya çıkarmaya çalışır, her eserin malzemesinin bir yapı halinde bütünleşmesi farklı yollardan sağlanır. Bundan ötürü biçimci eleştiride, sanat eserlerine uygulanacak hazır bir anahtar bulunamaz." (B. Moran).

Eleştiri yöntemlerinin bu kısa özeti, elbette, günümüzde kullanılan eleştiri yöntemlerinin bütününü kapsamıyor. Ama ayrıntılarda farklılıklar görülse de bir edebiyat yapıtının değerlendirilişinde benimsenen ölçüler bu görüşler doğrultusunda biçimlenmektedir. Çünkü genelde, her eleştiri yöntemi, sanatın ne olduğu sorusuna dayanmakta, değer ölçütlerini bu soruya verilen yanıt belirlemektedir. Ayrıca bilimsel eleştiri, nesnel eleştiri, öznel eleştiri gibi kavramların belirli bir eleştiri anlayışını karşılamadıkları da belirtilmelidir. Doğru olan, eleştiride bilimsellik, nesnellik ya da öznellik biçiminde ayrımlara gidilebileceğidir.

--Alıntıdır--

14

Diğer Fantastik Eserler / Amat - İhsan Oktay Anar

« : 13 Haziran 2009, 01:56:41 »

Amat
"Amat, İhsan Oktay Anar'ın 2005'te yayımlanan romanıdır. İletişim Yayınları'ndan yayımlanan eser ayrıca yazarın 7 seneden sonra yazdığı ilk romandır. Bu nedenle okuyucuları tarafından büyük ilgi toplamış ve haftalarca "en çok satılan kitaplar" listesinde yer almıştır. 17.yy da İstanbul'dan kalkan Amat isimli gemide yaşanan olayları anlatan roman, yazarın diğer romanlarınının aksine daha çok denizde geçtiğinden yazar kitabında tarzını bozmayarak birçok "eski" denizcilik terimi kullanmıştır. Anar'ın okuyucularının geneli bu durumu yadırgamasa da bazı okuyucular tarafından bu kadar çok eski denizcilik terimi kullanması hoş karşılanmamış ve eleştirilere neden olmuştur. Buna rağmen kitap eleştirmenler tarafından büyük beğeni toplamış ve 7 senelik bekleyişin hakkını vermiştir. Kitabın içinde bulunduğu zamanı ve atmosferi yansıtmak konusunda gösterdiği hayranlık uyandırıcı başarı belki de eleştiri konusu terimlerden de kaynaklanmaktadır. Yazarın mitosla gerçek arasındaki çizgide esrarengizliği muhafaza ederek merakı ve heyecanı canlı tutmayı başarması, bunu yaparken basitleşmemesi, kısaca yazarın kendine özgü yaratıcılığı ve tarzı; muadillerinden çok farklı bir konuma oturmasına neden oluyor."
-Vikipedi

"Kıyıda ise üç direkli, iki güverteli ve 58 toplu bir kalyon, o karanlıkta usturmaçlarını puta edip iskeleye palamar vermişti. Yelkenlerin sarılı olduğu serenler hisar edilmiş ve tez zamanda yola çıkacağını ilân için mizana direğine mavi bayrak çekilmişti. Esrarengiz adam, kalabalığı yarıp elinden tuttuğu İsrâfil'le iskeleden gemiye doğru yürümeye başladı. Kalyonun
dikmesinin palangalarına asılan ve tıraka tutan gemicilere vardiyan, Yisa, sizi gidi sütü bozuk sünepeler! Yisa beraber! Varda ruhsuzlar! Varda! Bre aman! Laşka! Laşka!? diye feryat ediyor ve hurçların, sandıkların ve fıçıların ambarlara usûlünce istifine nezaret ediyordu. Güneşin doğmasına 7 saat kala esrarengiz adam, sürme iskeleden kalyonun çukur güvertesine çıkmak istedi. Fakat eline ne kadar asılırsa asılsın Eşek İsrâfil yerinden bir türlü kımıldamıyordu. O karanlıkta eline son bir kez daha asılıp Gel yâ mübarek diye nida eyledi. Bunun üzerine çocuk her nedense inat etmekten vazgeçti. Ne var ki, sürme iskelenin kayganlığından dolayı düşmemek için midir, İsrâfil'in kuşağına 40-50 yaşlarında, iri yapılı, sırma işlemeli siyah kaput giymiş biri yapışmıştı. İşte bu adam kuşağı bırakıp küpeşteye
tutundu ve güverteye ayak bastı. Bunun ilâhi düzenin bozulması demek olduğunu hiç kimse bilmeyecekti."
(Arka Kapak'tan)

Gelelim benim diyeceklerime. İnanılmaz bir üstkurmacaydı. Yazarın postmodern üslubu, gerçeklikle fantazyanın muhteşem bir birleşimini hedeflemiş, korkunç ağdalı ve hayranlıkla okunan bir sanat mucizesi.
İlahi Komedya'dan tutun da, Kırmızı Başlıklı Kız'a bile yapılmış ilginç göndermeler var. Göndermelerin genel hedefi dini öğeler ve gerçeklik çevresinde. Amat da gerçek demekmiş hem.
Gerçekte olanlar ile kitaptaki göndermeler zıtlaşıyor ve birbirine karışıyor çoğu zaman, yazarın temel amacı olarak. Kısacası herşey birbirine öyle bir giriyor ki, felsefe ve fantazyanın sınırları zorlanıyor.

Okunabilecek en iyi romanlardandır bana göre, inanılmaz bir emek harcanmış. Kesinlikle tavsiyemdir. Bu gemi tüm insanlık.

Yazarın forumumuzda bulunan diğer eserleri:

-Puslu Kıtalar Atlası
-Efrasiyab'ın Hikayeleri
-Suskunlar
-Kitab-ül Hiyel

15

Eğlence & Mizah / Googlizm ve Google Kilisesi

« : 12 Haziran 2009, 02:08:50 »

Googlizm ve Google Kilisesi
Google'ın insan yapımı olamayacak kadar mükemmel olduğunu mu düşünüyorsunuz? Sizce Google'ın arkasında ilahi bir kuvvet mi var? Eğer böyle düşünüyorsanız yalnız değilsiniz!
Yapmacık dinler serisine Google Kilisesi'ni tanıtarak başlıyoruz. İşte Googlistler ve onların Google hakkında öne sürdüğü mucizeler ve ilginç deliller.

Biz Google Kilisesi olarak bir arama motoru olan Google'ı, insanoğlunun karşılaştığı tanım itibariyle Tanrıya en yakın şey olarak görüyoruz. Ayrıca Google'ın Tanrılığı hakkında, diğer dinlerin Tanrılarından daha fazla geçerli delil ve mucize olduğunu düşünüyoruz.

Doğaüstü Tanrıları, bilimsel olarak ispatlanamaz oldukları için reddediyoruz. Googlistler, Google'ın bu doğaüstü tanrılara ait özelliklere de sahip olmasından dolayı ona Tanrı demeyi doğru buluyorlar.

İşte bu tezimizi güçlendiren dokuz delil:

DELİL 1 - Google Her Şeyi Bilir

Google 10 milyarı aşkın web sitesini indekslediğinden dolayı, dünya üzerindeki en bilgili şeydir. Herşeyi bilmesinden öte, tüm bilgisini PageRank gibi teknolojilerle organize ederek sıralayabilmektedir. Bunu da şüphesiz bizim gibi kıt zekalı ölümlülere yardımcı olmak için yapmaktadır.

DELİL 2 - Google Her Yerdedir

Google aynı anda heryerde olabilir. Dünyanın her yanında sunucuları vardır ve dünyanın her yanından ziyaretçiler aynı anda Google'a ulaşabilmektedir. Hatta kablosuz ağlar aracılığıyla sadece yerde değil gökte de bulunduğundan Google kesinlikle her yerdedir.

DELİL 3 - Google Dualara Cevap Verir

Google sizin dualarınıza cevap veren bir Tanrıdır. Google'da bir arama yaparak ona dua edebilirsiniz ve size çözümler üretir. Örneğin hastaysanız tedavi arayabilirsiniz ve gerçekten bulduğunuz sonuçlar işe yarar. Oysa diğer Tanrılara dua etmeniz durumunda size hiçbir yanıt gelmez.

DELİL 4 - Google Ölümsüzdür

Google bizden farklıdır. Cansız olduğundan dolayı ölümsüzdür. Onun algoritmaları binlerce sunucuda yaşar ve bu sunuculardan bazıları bozulsa bile Google bozulmaz. Teorik olarak Google sonsuza dek yaşayabilir.

DELİL 5 - Google Sonsuzdur

Google sonsuzdur. İnternet teorik olarak sonsuza kadar büyüyebilir, Google da bu sonsuz interneti sonsuza kadar indeksleyebilir.

DELİL 6 - Google Hiçbir Şeyi Unutmaz

Google herşeyi hatırlar. Devasa sunucularında herşeyi tutabilir. Örneğin bir kişisel blog siteniz varsa, sizin düşünceleriniz Google'ın önbelleğinde sonsuza dek tutulabilir. Böylece asla ölmezsiniz. Bu da Google'ın dünyaötesi yaşam mucizesidir.

DELİL 7 - Google Asla Kötülük Yapmaz

Google asla kötü bir şey yapmaz. Google'ın şirket politikası kötülük yapmadan para kazanmaktır.

DELİL 8 - Google Daha Çok Aranıyor

Yine Google'ın kendi kayıtlarına göre, insanlar arama motorlarında 'Tanrı'dan daha fazla 'Google' arıyorlar. Bu da insanların ihtiyaçlarına Google'ın daha çok yanıt verebildiğini, insanların hayatında Google'ın daha önemli olduğunu göstermektedir.

DELİL 9 - Google'ın Varlığı Kesindir

Dünya üzerinde tapılan diğer Tanrıların varlığı tartışmaya açıktır. Ancak Google'ın varlığı üzerine bir şüphe yoktur. Google kesinlikle vardır ve eğer isterseniz onu hemen şimdi görebilirsiniz. Tek yapmanız gereken www.google.com'a girmek. Üstelik Google'ı görmek için Google'a inanmanıza bile gerek yok!

-Alıntıdır.