İletileri Göster
1
Kurgu İskelesi / Aşkın iki yüzü
« : 06 Mart 2010, 21:37:44 »
Fantazya üzerine olmasa bile bugün uğraşıp yazdığım ufak bir yazı. Beğenmeniz dileğiyle.
Aşkın iki yüzü.
[Erkek]
Ne güzel parlıyor gözlerin. Dile gelip biz mutluyuz diyorlar sanki. Küçük tebessümler dağıtıyorsun çevrene. İnsanlar daha mutlu oluyor senin yanında. Ben ise daha da fazla mutlu oluyorum seninle birlikteyken. Sanki kalbim yerinden fırlayacakmış gibi oluyor ama belli etmiyorum. Canımı acıtıyor sana bu kadar yakınken bu kadar uzak olmak.
Haykırmak istiyorum yüzüne, seni sevdiğimi. Ama korkuyorum. Bana gülümsediğinde milyonlarca parçaya bölünüyorum. Bir tarafım seviniyor, havaya uçuyor mutluluktan, diğer yanım ise öyle bir acı çekiyor ki kelimelere dökmek mümkün değil. Biliyorum, ben senin sadece arkadaşlarından biriyim.
[Kız]
Ne güzel parlıyor gözlerin, dünyadaki en mutlu insan sensin sanki. Ama neden sadece gözlerin mutlu? Neden acı çekiyorsun bana baktığında? Dudaklarındaki yapmacık gülümseme ile kimi kandırabilirsin ki? Beni değil…
Keşke anlatabilsem sana duygularımı. Cesaretim olsa keşke. Göremiyor musun gözlerimdeki aşkı? Yanlış zaman, yanlış mekan. Yakın arkadaşım olmak zorundaydın. Beni böyle iki arada bir derede bırakmasan olmazdı, değil mi? Seni üzen o kızı bir elime geçirsem biliyorum ne yapacağımı. Onun yüzünden acı çektiğinin bile farkında değilsin sanki. Hele benim yanımdayken acın katlanıyor. Sana onu mu hatırlatıyorum? Sana bu kadar yakın iken bu kadar uzak olmak nasıl canımı acıtıyor bilemezsin. Ama benim böyle düşünmeye hakkım yok. Ben senin arkadaşlarından biriyim sadece.
[Erkek]
Seninle konuşurken, bana o kadar yakın oluyorsun ki bir umut doğuyor içime. Acaba diyorum. Neden olmasın? Ama sonra korktuğundan bahsediyorsun, yeni bir ilişki istemediğinden. Tüm düşüncelerim kafamdaki bir kuruntudan ibaret oluveriyor anında. Fakat yanındayım ya, yanımdasın ya, o anki acıya katlanabilmemin tek açıklaması o.
Yanında dilim bülbül gibi şakıyor, durduramıyorum. Bıraksan saatlerce anlatırım kendimi, sana. Beni daha iyi tanıyabilmen için. İçimi görebilmen için. Beni anlayabilmen için. Ama bazen uzaklaşıyorsun benden durduk yerde. Aramıza bir buzdağı giriyor sanki. Onu mu hatırlatıyorum sana? Yeni bir ilişkiden korkmana sebep olanı mı? Böyle düşünmek daha da üzüyor beni. Her an seni düşünüyorum ama artık düşünmek yetmiyor bana.
[Kız]
Seninle konuşurken, bana o kadar yakın oluyorsun ki, korkuyorum sana olan duygularımın farkına varacağından. Benim olmasan bile benimlesin en azından. Bunu da kaybetmekt istemiyorum. Nedenini soruyorsun korkumun. Sana nasıl “Seni yitirmekten korkuyorum” diyebilirim ki.
Yanındayken kozasından yeni çıkmış bir kelebek gibi oluyorum sanki. Bir günlük ömrüm var kendimi anlatmak için sana. Her saniyem önemli. Saatlerce dinliyorsun ben, beni anlatırken. Anla istiyorum aslında, ben söyleyemesem de anla sana olan duygularımı. Ama bazen sebepsiz uzaklaşıyorsun benden. Uçurumlar giriyor aramıza. Sesimi sana duyurmak için bağırmam gerekiyor. Gücüm yetmiyor artık yoruluyorum. Neden dalıp onu, senin kalbini kıranı, düşünüyorsun benim yanımda. Her an seni düşünüyorum ama artık düşünmek yetmiyor bana.
Aşkın iki yüzü.
[Erkek]
Ne güzel parlıyor gözlerin. Dile gelip biz mutluyuz diyorlar sanki. Küçük tebessümler dağıtıyorsun çevrene. İnsanlar daha mutlu oluyor senin yanında. Ben ise daha da fazla mutlu oluyorum seninle birlikteyken. Sanki kalbim yerinden fırlayacakmış gibi oluyor ama belli etmiyorum. Canımı acıtıyor sana bu kadar yakınken bu kadar uzak olmak.
Haykırmak istiyorum yüzüne, seni sevdiğimi. Ama korkuyorum. Bana gülümsediğinde milyonlarca parçaya bölünüyorum. Bir tarafım seviniyor, havaya uçuyor mutluluktan, diğer yanım ise öyle bir acı çekiyor ki kelimelere dökmek mümkün değil. Biliyorum, ben senin sadece arkadaşlarından biriyim.
[Kız]
Ne güzel parlıyor gözlerin, dünyadaki en mutlu insan sensin sanki. Ama neden sadece gözlerin mutlu? Neden acı çekiyorsun bana baktığında? Dudaklarındaki yapmacık gülümseme ile kimi kandırabilirsin ki? Beni değil…
Keşke anlatabilsem sana duygularımı. Cesaretim olsa keşke. Göremiyor musun gözlerimdeki aşkı? Yanlış zaman, yanlış mekan. Yakın arkadaşım olmak zorundaydın. Beni böyle iki arada bir derede bırakmasan olmazdı, değil mi? Seni üzen o kızı bir elime geçirsem biliyorum ne yapacağımı. Onun yüzünden acı çektiğinin bile farkında değilsin sanki. Hele benim yanımdayken acın katlanıyor. Sana onu mu hatırlatıyorum? Sana bu kadar yakın iken bu kadar uzak olmak nasıl canımı acıtıyor bilemezsin. Ama benim böyle düşünmeye hakkım yok. Ben senin arkadaşlarından biriyim sadece.
[Erkek]
Seninle konuşurken, bana o kadar yakın oluyorsun ki bir umut doğuyor içime. Acaba diyorum. Neden olmasın? Ama sonra korktuğundan bahsediyorsun, yeni bir ilişki istemediğinden. Tüm düşüncelerim kafamdaki bir kuruntudan ibaret oluveriyor anında. Fakat yanındayım ya, yanımdasın ya, o anki acıya katlanabilmemin tek açıklaması o.
Yanında dilim bülbül gibi şakıyor, durduramıyorum. Bıraksan saatlerce anlatırım kendimi, sana. Beni daha iyi tanıyabilmen için. İçimi görebilmen için. Beni anlayabilmen için. Ama bazen uzaklaşıyorsun benden durduk yerde. Aramıza bir buzdağı giriyor sanki. Onu mu hatırlatıyorum sana? Yeni bir ilişkiden korkmana sebep olanı mı? Böyle düşünmek daha da üzüyor beni. Her an seni düşünüyorum ama artık düşünmek yetmiyor bana.
[Kız]
Seninle konuşurken, bana o kadar yakın oluyorsun ki, korkuyorum sana olan duygularımın farkına varacağından. Benim olmasan bile benimlesin en azından. Bunu da kaybetmekt istemiyorum. Nedenini soruyorsun korkumun. Sana nasıl “Seni yitirmekten korkuyorum” diyebilirim ki.
Yanındayken kozasından yeni çıkmış bir kelebek gibi oluyorum sanki. Bir günlük ömrüm var kendimi anlatmak için sana. Her saniyem önemli. Saatlerce dinliyorsun ben, beni anlatırken. Anla istiyorum aslında, ben söyleyemesem de anla sana olan duygularımı. Ama bazen sebepsiz uzaklaşıyorsun benden. Uçurumlar giriyor aramıza. Sesimi sana duyurmak için bağırmam gerekiyor. Gücüm yetmiyor artık yoruluyorum. Neden dalıp onu, senin kalbini kıranı, düşünüyorsun benim yanımda. Her an seni düşünüyorum ama artık düşünmek yetmiyor bana.