Yine Berke, yine şiir, yine yeni bir aşk ve yine acı son.
Ben adımlarımı geri geri atarken
Mavi yaşlar döküldü gözlerinden
Herkes, dökülenleri yaş sanarken
Parçalar kopuyordu yüreğimden
Şiirin en sevdiğim kısmı bu sanırım ama bu kıtanın gözümdeki güzelliğini bozan bir şey var.
Dedim sana, ağlama diye.
Mavi, yeşil yaşlar karıştı birbirine
Nefesler birbirini ısırırken
Bu ağlamak ne diye ?
Burada tekrar kullandığın mavi, yeşil yaşlar kelimesi öbür kıtanın güzelliğini bozuyor.