Giriş kısımları zaten bir hikâyenin en zor bölümüdür. Çünkü okuyucu girişten ne kadar etkilenirse kitaba olan ilgisi o denli artacaktır. Bana kalırsa çok fazla zorlamadan güzel bir şekilde başlatmanız yönünde olayları. Ben genelde karakterin geçmişinden bir pasajla başlatırdım mesela, bir nevi geçmişinden bir "flashback" yansıtıyormuşum gibi. Sonrasından olayları günümüze bağlardım ve o geçmişten verdiğim önemli sahneler, yazdığım hikâyenin kilit noktası olurdu. Üzerinde durduğunuz karakter hakkında önemli ipuçları verip kurgunun gizemini bu şekilde arttırabilirsiniz.
Bunun yanı sıra karakterin içinde bulunacağı mekanı betimleyerek başlarsınız, okurların aklında böylelikle bir profil oluşmuş olur. Sonrasında olayları yine yavaş yavaş geliştirirsiniz ve böylelikle devamı sular seller gibi gelir.

Benim kendi adıma en çok kullandığım iki tür hep buydu. Bunları yapabilmek için tabiki az biraz hayal gücü, deneyim ve zaman gerekli.
Yazdığınız şeylerde ilk başlarda her daim zorluklar yaşayacaksınızdır. Zaten kurgunun düğüm bölümüne kadar yazarlar çoğu zaman acı çeker resmen, o derece bir zorluktur o.

Çözüm kısmı geldiğinde rahat bir nefes alınır. Yazmaktan vazgeçmemeniz en büyük tavsiyem. Zamanla eminim taşlar yerine oturacaktır. ^^