South Park'ın geçen bölümünde (14x2 idi sanırım) kitaplara fazla anlam yüklemekten bahsediliyordu. Bahsi geçen kitaplar sinemada Blockbuster dediğimiz (kitap dünyasındaki ismini bilmiyorum Bestseller tam uygun değil sanırım) filmlere benzer şeylerdi. Yazarları tarafından da büyük oranda tırt olsun diye yazılmış ya da eğlence olsun diye yazılmış kitapların, onları okuyup sevenler tarafından ilahlaştırılmasından bahsediliyordu.
Bu çok kötü bir durum olabiliyor bazen. Kitapların hakettikleri değerleri alamadığını görüyoruz, o değeri haketmeyenlerin de orda olduğunu. Yukarıda yazılarında Elendil ve Bonthey çok iyi ifade etmişler görüşlerini ama ben de şunu söylemek istedim. Hem Narnia kitapları hakkındaki genel görüşe de bir yorum olur.
Narnia kitapları çocuksudur. Bunu en büyük hayranları bile inkar edemez diye düşünüyorum. Ama bu bir eleştiri ögesi olamaz. Çünkü Narnia bir "masal"dır. Bir peri masalıdır. Tolkien ve Lewis arasında geçen bir tartışmadan bahsedeyim size; bildiğiniz gibi, Narnia'da bir Noel baba vardır. Lewis bunu ilk kullandığında Tolkien'e okumuştur. O ise şiddetle karşı çıkmıştır. Sebebi şu; tamamen hayali bir dünya kurdun, her şeyi baştan anlatıyorsun ve bunun içine yüzde yüz insan yapımı bir karakter koyuyorsun.
Narnia klasik masalların kalitesine bu şekilde göndermeleriyle yaklaşır. Masalların öğüt verme yönlerinin her birine sahiptir. Onlardan farklı olarak Lewis'in kişisel fikirleri (Dini duygular vs.) kitapların en büyük katkı maddesidir belki. Narnia yukarıda bahsettiğim değeri verilmeyen kitaplar arasında. Tabi popüler kitle arasında. Çocuk kitabı de geç. Öyle değil. Zaten C.S. Lewis Hıristiyanlık tarihinin en büyük araştırmacılarından kabul edilen birinin basit bir çocuk hikayesi anlatması beklenemezdi.
Her bir kitabı ifade ettiği anlamlarla düşünmek lazım. Salt eğlence arayışı bazen bir çok şeyi kaçırmamıza sebep oluyor
Uzun ve gereksiz bir yazı yazdım, kusura bakmayın artık
İnciler için özet; Narnia boş bir eser değildir.