Bayağı olmuş buralara yazılmayalı. Hem konuyu hortlatayım hem de şöyle bir kendine gelsin benim mesajımla şu güzide başlık.
Animeden bayağı bir bahsedilmiş, çoğu kişi genelin fikirlerini güzel şekilde aktarmış. Duygusallığı çok iyi yansıtıyor, fakat buna neden olan en büyük etkenlerden biri de müzikleri tabii ki. Zaten şu anda başlığa yazma nedenim, dünden beri aralıksız Fullmetal OST'lerini dinlememden kaynaklanıyor. Dün nereden estiyse, esaretindeyim hâlen.
Ama özellikle bu müziklerden bir tanesi var ki herkese tavsiye ediyorum: Bratja. Rusça bir şarkı bu Brajta, Kardeşler anlamına geliyor. Edward ile Alfonse'nun duygusal anlarında, anılarında çalar usul usul. Gözlerden bir damla yaş süzülmesine sebebiyet verir. Hüzünlendirir, ağlatır. Öyle bir ezgidir işte.
Ayrıca sadece piyanoyla çalınan bir versiyonu da vardır. Kodoku'dur adı. O da ayrı bir güzeldir, ayrı düşüncelere sevk eder dinleyenleri. Ve normal müziğin sözsüz hali de vardır elbet. O da Tsuisou olarak adlandırılmıştır. Ooshima Michiru'ya binlerce teşekkür edilesidir, bu ezgilerin bestecisi olaraktan tüm takdirleri hak etmiştir.
Bir de ilk bölümlerdeki kapanış şarkısı olan Nana Kitade'nin söylediği Kesenai Tsumi vardır. Dinleyenlere yaşama sevinci katar. Hani ağzınıza naneli şeker ya da mentollerden bir tane attığınızda, gelen bir ferahlık olur ya, tam da o şekil. Burun tıkanıklığınız açılıverir birden. Rahatlarsınız, sanki sıfır model bir solunum sistemi eklemişlerdir. Öyle bir hissiyat yaratır.
Özetle alın dinleyin her birini. İzlediyseniz zaten animeyi, anlayacaksınızdır tınıların verdiği duygusallığı. İzlememişseniz dâhi seveceksinizdir çoğunu...