Kitabı yeni bitirdim. Stephen King röportajlarında sık sık kendisini en çok etkileyen eserlerden birisi olduğunu söyleyip önerdiği için ne zamandır merak ediyordum. En sonunda King ön sözüyle olan bir baskısını kitapçıda görünce dayanamayıp aldım. Kitap beni iki uykusuz geceme mal olacak kadar içine çekti. Hatta sonunu bilmeme rağmen son sayfaları heyecandan yutarak okudum. Bendeki baskının ön sözünde King, Golding’in bu kitabı yazmaya nasıl karar verdiğini anlatıyor. Anlattığına göre kitap tek bir soruya cevap ararken ortaya çıkmış: bir grup çocuk bir adada, yanlarında hiçbir yetişkin olmadan mahsur kalsalardı gerçekten ne yaparlardı?
Bu kitap genelde alegori olarak nitelendiriliyor ama buna katılmıyorum. Kitap bu çocukların hikâyesini bazı soyut kavramları örneklendirmek veya net biçimde ortaya koymak için anlatmıyor. Sadece ve sadece tropik bir adada mahsur kalan bir grup çocuğun başına gelenleri gerçekçi olarak anlatmaya çalışıyor ve bunu sizi de maceranın içine sürükleyerek yapıyor. Bu macerayı yaşadıktan sonra büyük ihtimalle 'bir dakika, bir dakika!' diyerek durup düşüneceksiniz. Çıkarılacak dersler zaten arkasından gelecek.
Sadece çocukluğunuzu bir nebze hatırlamak için bile olsa okumanızı tavsiye ederim. Hatta Dumbledore’dan hatırlayabildiğim kadarıyla bir alıntıyla ‘Biz yaşlılar için en büyük günah gençliğin ne demek olduğunu unutmaktır.’