Alaycı Kuş // Suzanne Collins
Epey zaman oldu okuyalı ama yorumlamak şimdi nasip oldu.
Doğrusunu söylemek gerekirse beğendiğim bir kitap olmadı. Gereksiz kimi olaylar ve ölümler vardı. Ve kitap rahtsız edici bir tempo da ilerliyordu.
Ayrıca kitabın sonunda Suzanne Collins'in Gale'ye biçtiği rol hiç yakışmamıştı. Ani bir dönüş yapılmış Gale hakkında. İlk iki kitapta sempatik ve cesur çocuğumuz birden züppe bir ukalaya dönüşüyor
Doğrusunu söylemek gerekirse, ben ceplerim de hâyal kırıklığı ile ayrıldım Suzanne Collins'İn düşler dünyasından. Yine de şunu da belirtmek isterim ki kitabın ilk iki kitabını okuyup da bu kitabı okuyamamış olanlar bir an önce okumalı. Çünkü çok şey kaybedebilirler.
***
Ejderha Mızrağı: Yaz Alevi Ejderhaları // Margaret Weis & Tracy Hickman
Seri de ilerledikçe her seferin "İşte en iyisi buydu." diye düşünüyorum. Diğer kitaplara henüz geçemedim ama şuan eminim Yaz Alevi Ejderhaları kesinlikle en iyiler arasında değer almaya değer.
Serinin bundan önceki kitaplarında az çok belirli bir iyi-kötü ayrımı vardı. Ama Yaz Alevi Ejderhaları kesinlikle bu tanıma uymuyor. Kitap siyah ve beyazdan oluşmuyor; çoğu yerde belirgin bir gri var. Okurken, normal de kötü olarak bildiğiniz birinin (Takhisis'e sadık olan kişiler diyebilirim) umulmadık soylu davranışları üzerine kimden nefret edeceğinizi ve kimi seveceğinizi bilemiyorsunuz.
Ayrıca kitabın duygulanmadan okuduğum tek bir paragrafı yoktu diyebilirim. Özellikle de son sayfalarına geldiğim de ağlamadan çeviremedim sayfaları. Evet kahramanlarımızın -ve bizlerin- kazanımları çok büyüktü ama kayıpları da öyle. Gerek Tanis, gerek ki Tas, Tanin, Strum ve Stell... Raistlin'i yeniden görmek. Acıttı sanırım
Bütün bu üzüntünün yanında acayip derece de de güldüm. Özellikle Tas'ın replikleri, sonlarında anlık bile olsa Fizban'nın sözleri
Bazı yerler de o kadar sağlam replikler var ki nasıl olduğunu anlamadan gülmeye başlayabiliyorsunuz
Not: Yine de Raistlin'in "Güzel bir kadın ile sevişmişim ve bunu hatırlamıyorum.Şansıma tüküreyim." sözü kadar güldüğüm bir söz olmadı
Hiç beklemiyordum böyle bir laf
Tatlı bir hüzün kokuyordu bu kitap. Okunası
***
Maya - Kehanetin Sonu // Payal Dhar
Sonunda uzun zamandır beklediğim bu kitabı da okudum.
Tam beklediğim gibiydi, hafif buruk ama sürükleyici. Beklenmedik hamleler ve ihanetler kurgulamış Payal Dhar. Tam artık bitti dediğiniz yer de yeniden başlayan tempo sizi hiç sıkmadan kitabın sonuna ulaştırıyor.
Tavsiye ederim
Not: Ama Carpe Diem'i bir kez de buradan kınamak istiyorum. İlk olarak kitabın ismi hiç yakışmamıştı, orijinal ismiyle alakası yoktu. Bilemiyorum ama ismi değiştirmekle kurgunun ne kadar çok yerini zedeleediklerinin farkında değiller galiba.
Ayrıca kapaklar tek kelimeyle berbat.
Maya'nın ilk basımındaki o şahane kapağı nasıl buna tercih ettiler hâlâ şaşkınlık içerisindeyim. Kapakla beraber beraber kitabın bütün ağırlığı kaybolmuş. Alışık olduğumuz karakterler bir anda kaybolmuş ve Maya bir Hint kaçkınına, Lev şempanzeye, Noah ise yüz yaşına basmış birine dönüşmüş. Kapaklarda ki kıyafetlerin bile kitaptakilerle uyuşmazlığı da cabası. Yayın evini can-ı gönülden kınıyorum.