Konu: Hangi Kitabı Okuyorsunuz ve Eleştiriniz

[Bay_Karamsar]

Harikalar Kitabı - Jeff Vandermeer

Kuru evrene dair fark edemediğim ayrıntıları görmemi sağladı.

[Bay_Karamsar]

Karanlığın Sol Eli - Ursula K. Le Guin

Kitabı yarıladım. İyi ki de Le Guin geç başlayıp, Hainish Cycle serisine ilk iki kitapla giriş yapmışım. Yazarın tarza aşina olunca; deney labirentine girer girmez karşısına peynir çıkınca, "Kesin bi' pislik var! Kesin bi' pislik var!" diyen fare gibi okuyorum . Gezegendeki toplumun androjenliğinden çok, düzeni ve iktidarı sağlamadaki temel felsefeleri ve bakış açılarına daha dikkat kesildim.

[stupefypatronus]

Sana Gül Bahçesi Vadetmedim - Joanne Greenberg

  Kitabın sonlarındayım. Ve sanırım okuduğum en anlamlı kitaplardan. 16 yaşında ki bir kızın akıl hastanesine yatırılmasıyla ilgili gelişen olaylar. Yaşına göre oldukça erken bir hastalık. Kızın iç dünyası inanılmaz. Kendi tanrıları, bambaşka bi dünyası var aslında, kendi ayrı dili bile var! Onun deyimiyle o sadece yeryüzünde yapmacık bi bağımlılıkla bağlı ve asıl dünyası 'Yr' dediği iç dünyası. Eğer dış dünyaya bağlılık gösterirse, her hangi bişeyle alakadar olur, ilgilenirse, Yr tanrıları onu cezalandırabiliyor ve sonsuz bi ızdırap duyuyor.  Yazarın el altından yaptığı eleştiriler inanılmaz. Kesinlikle okunması gereken bir kitap. (Not; Bi ara ciddi manada baş karakterin dünyasına kendinizi kaptırıyorsunuz ve gerçekten enteresan bir duygu. Şiddetle öneririm)

[azizhayri]

Marslı. Bir televizyonda filmi vardı kanal değiştirdim. Kimsenin bana "Katil Uşak demesini istemiyordum Sanırım yazının bundan sonrası kitabı okumak isteyenler için değil-

        Kitabında sonu başından belliydi bence.  O kadar zeki, çalışkan, bilgili ve becerikli biri ölmez, ölmemeli hatta ölemez değil mi? Sadece nasıl kurtulacak sorusuna yanıt bulmak için okuyorum. Kısa bir eleştiri yapmam gerekirse; Öncelikle tipik bir Robinson veya Esrarlı Ada hikayesi. Ha ıssız adaya düşen Robinson ha Marsta unutulan Mark Watney. Bir de ıssız adaya düştüğünüzde ilk yapacağınız ne olur. Bir mesaj vermek için kumsala veya bir açıklığa yardım isteyen kelimeyi yazmak olmaz mıydı? Hadi bu Mark Watney'in aklına gelmedi diyelim. Yörüngesinde onca uydu dolaşan -galiba onikiydi- kimse merak edip son durumun ne olduğunu araştırmadı ki.
        Bir başka nokta kitap çok küfürlü. Tamam kabul ediyorum argo ve küfür hayatın bir parçası ama kelimeler seçilerek de bazı istenmeyen duygular anlatılabiliyor. Ayrıca anlatım tarzı oldukça esprili hatta komik. Bu sayede sıkılmadan okunuyor. gerçi bazı yerlerde tempo iyice düşüyor ama yine de fena değil.
        Son olarak sıkılmadan okunuyor dedim ama kahramanımızın yaptıklarını anlatması ve kullandığı terminoloji çok fazla bilimsel. Bir yönden bakınca iyi bir bilimkurgu, bilim yönü ağır basan bilim kurgu.

[Bay_Karamsar]

Yanılsamalar Kenti - Ursula K. Le Guin

Baştan sonra, görkemsiz ama kendi merakla okutan bir arayış hikayesi.

Serinin ilk iki kitabında bahsi geçen Birlik ve Düşmanı hakkında dolaylı yollardan bayağı bir fikir edindim.
Kitapta, yalan ve hakikat yapışık ikizler gibi. Kahramanı ve etrafındaki dünyayı sarıp şekillendirmişler. Ben bile okurken, acabalar yaşadım. Kitap bitene kadar da bu böyle gitti.

Sürgün Gezegeni ile olan bağlantısı, Rocannon'un Dünyası ile Sürgün Gezegeni arasındaki fazlaydı. Önce Yanılsamalar Kenti'ni sonra Sürgün Gezegeni'ni okusam, en son okuduğumdan aldığım zevk baltalanır mıydı diye düşündüm. Eh, Le Guin tarzı, olayların nasıl cereyan ettiğini merak ettirir cinsten. Sürgün Gezegeni'ni gene hevesle okurdum. Kitaplar, kendi kısıtlı alanlarında yaşanıp biten hikayelere sahipler nasılsa.

[estelturin]

Hollywood ve kabalanın 13. Havarisi EVANJELİZM - Ramazan Kurtoğlu

Bu kitapta o kadar çok malzeme var ki anlatılmaz okunur.

Ve aslında okuduğumuz birçok fantastik kurgunun nerelerden nasıl beslendiğini görmüş oluyoruz.

Ayrıca birilerinin 'fantastik' planları, bizler için yaşamın ta kendisi oluyor.

Kesinlikle okuyun okuyun okuyun

[Bay_Karamsar]

Dünyaya Orman Denir - Ursula K. Le Guin

Rocannon'un Dünya'ında hissettirilen, ilkel topluma nasıl istemeden etkilerde bulunuyoruz endişenin hikayesi.

İletişimin çift yönlülüğü kitaba sinmiş. Doğru iletişim ile dostluklar kurulur. Hükmedici yanlış iletişimde, geri dönüşü olunmayacak tahribatlar oluşur.

[Bay_Karamsar]

Prenses Gelin - William Goldman

Filmini merak ederken, kitap uyarlaması olduğunu öğrendim!
Kitabın memleketimizde de yayınlandığını öğrenince daha da meraklandım!
Kitapyurdu'ndaki olumlu ve olumsuz yorumların tutarsızlığı merakımı ayrıca kamçıladı!
Ben de biraz kalori yaktıktan sonra kitabı edindim.

Şimdilik üçte birindeyim. 40 yaşında, hayattan istediği coşkunluğu alamayan birinin, seneler önce babasının kendisine okuduğu masalı, yaşının getirdiği sıkkınlığın yarattığı mizahla tekrar kaleme alması eğlenceli bir iş çıkarmış.

Kitabın mizahı, modern zamanda yaşayan birinin, masalsılığı bozmadan masalsı olanın klişelerini eğlenceli ayrıntılar ile uzatmasında. Tabii birde araya girip, hangi kısmı neden çıkarıp neden eklediğini ve düzenlediğini anlattığı bölümleri de unutmamak gerek .

Anlatıcının duymak istediği masalın kendisine sıkkınlık veren ayrıntılarına tekrar şekil vererek anlattığı macera var burada.

Kitap hakkında değil de, bizdeki kapağı hakkında eleştirim olacak. Kapağı, sıradan aşk romanlarını çağrıştıracak tarzda. Aslında onlar kadar bile olamayacak sadelikte. Kitapyurdu'ndaki, kitaba dair olumsuz eleştirilerin pek çoğuda, bu yanlış anlaşılmanın getirdiği yanlış beklentiden. Kitap yanlış pazarlamanın kurbanı olmuş .

Filmine niyetlenmiştim. Kitap bitince izlerim.

[Oliver_]

Monte Cristo Kontu-Alexandre Dumas
Hepimiz bu kitabın konusunun intikam üzerine olduğunu biliyoruz herhalde. Ben de bunu bilerek başladım kitaba ama bu kadar kapsamlı bir intikam hikayesi olacağını tahmin etmemiştim. Şuan 400. sayfadayım ve kitap çok iyi gidiyor. Her sayfası ayrı bir maceraya açılıyor.  Tempo hiç düşmüyor.  Ayrıca kitabın dili yazılış tarihine göre çok akıcı. Kitaptaki tek sıkıntı İthaki dipnotları en arka sayfaya koymuş. Her seferinde açıp bakmak zor oluyor.

[Bay_Karamsar]

Uzayda Piknik - Arkady ve Boris Strugatsky

Başlangıç itibari ile gayet eğlenceli.

Hafif mizahi gelen kitaptan, Andrei Tarkovsky'nin kasvetli şiirsellikteki STALKER'ı kotarmasına şaştım.

Bakalım. İlerideki sayfalarda neler olacak.

[azizhayri]

İki Yıl Okul Tatili:
Jules Verne'nin dehasına ve bilgisine bir kere daha hayran kaldım. Coğrafya bilgisi, zoolojisi ve denizcilik bilgisi mükemmel. Dünya kurgulamakta üzerine yok sanırım-yani yaşadığı çağ itibariyle demek istiyorum- Sözlerimi bir alıntıyla bitirmek istiyorum:

"Sonuç olarak bu program Anglosakson eğitiminin temeli olan şu ilkelere dayanıyordu:
-Sizi ürküten şeyin üzerine gidin
-Mümkün olan gayreti göstermek için fırsatları kaçırmayın
-Hiç bir işi küçümsemeyin, çünkü her işin bir yararı vardır." İthaki Syf:252

[Bay_Karamsar]

Kıyamete Bir Milyar Yıl - Arkady ve Boris Strugatsky

Evrenin ideoloji mantığında hareket edip (İdeolojinin mi evren gibi davrandığı demeli yoksa?), gelişimin önüne set çekmesini okudum.

[Oliver_]

Sürgün Gezegeni-Ursula K. Le Guin
Galiba bu kadar akıcı bir kitabı ilk defa böyle yavaş okuyorum. Kitabın konusu ve karakterleri çok ilginç ama bir bölümden fazla okuyamıyorum. Lanet gibi bir şey oldu. Ne zaman okumak için elime alsam bir bölüm okuduktan sonra işim çıkıyor.
Yalnız kitabın yarısını okudum ve bilim kurgu olduğuna dair net bir işaret yok. Kitabın kalanı da böyle olursa bilim kurgu klasiklerine eklenmesini mantıksız bulacağım. 

[Bay_Karamsar]

İkisini yeni bitirdim. İnternetin azizliği işte, anca yazabiliyorum:

Pazartesi Cumartesinden Başlar - Arkady ve Boris Struguatsky

Bilime gönül verenler üzerine bir masal. Üstü kapalı, bilim camiasına içeriden bakarken, dışarıdan bambaşka amaçlar için çarpıtılan beklentilere karşı nasıl uğraş verdiğini aktarıyor.

Olağan gelen (yerçekimi gibi) ile mucize (yerçekimini umursamadan tavanda yürüme gibi) olarak algılanan arasındaki alanda yer alan bilimin, karıştırıldığı büyüye büründüğü kitapta, bir bilim yuvasının ne menem bir yer olduğunu ve sakinlerini yakından inceleme fırsatı yakalıyoruz -biliminde.

Çocukluğun Sonu - Arthur C. Clarke

Dünyadışı bir medeniyetin gerçekleştirdiği sıradışı ve zekice bir ziyaret/istilaya hazır olun.

Avantaj sahibi olunsa da, yıkım gerçekleştirmeden üstünlük kurmak için gücün nasıl kullanılabileceği dair bölümler ve Yeni Atina'nın bölümleri ilk dikkatimi çekenlerdi.

Gelişmiş medeniyet ile gelişmemiş medeniyet arasındaki gerilim ve sonrasında yaşananlar hala güncelliğini koruyan bir mesele. Kitabın ana teması doğrudan bu olmasa bile.


İki kitabın detaylıca incelenince eksi ve artıları daha netlik kazanır elbet. Tabletin klavyesi uzun uzun uzun yazma şevkimi kırıyor.

Öykü öykü okuduğum ve henüz bitiremediğim kitaba geçeyim:

Bağışlanmanın Dört Yolu - Ursula K. Le Guin

Fazla söze gerek yok. Le Guin kalitesi ortada.Ha, tabii, ikinci öyküyü nedense daha çok beğendim. İkinciye kıyasla birinci öykü biraz biraz ısındırma turu oldu.


Sırada Arcturus'a Yolculuk var. Önsözden anladığım kadarıyla, mitsel serüven özellikleri daha gözönünde olduğu bir yolculuğu okuyacağım.

[Bay_Karamsar]

Arcturus'a Yolculuk - David Lindsay

Başlarında sayılırım. 1920lerden kopup gelmesinden olsa gerek, gizem yaratmak için biraz fazla ağırdan alıyormuş gibi geldi. Zamanının fantastiğe kayan bilimkurgusallığını da unutmamalı.

Bakalım, Tormance gezegeninde ne gibi sürprizler ile karşılaşacağız? Modaya göre yeni organlar fikri, zamanına göre oldukça ilginç geldi.

Okumaya devam.