Sissoylu 1: Son İmparatorluk
_______________________________________
MURATCAN GÖKDUMAN
¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
Kralların Yolu ile karşılaştırıp bu daha iyi/kötü diyemem. İkisinin de gönlümdeki yerleri ayrı ayrı.
Kralların Yolu acılar içinden yükselen bir köleyi anlatırken Sissoylu zaten yükselmiş ve yanındakileri de yukarı çekmeye çalışan birini anlatıyor. Hırsızlık, kandırmaca ve “büyü”nün karakterler tarafından daha uzmanca kullanımı nedeniyle Sissoylu aksiyon yaşatma(ortalığı karıştırma) açısından daha fazla imkana sahip. Ayrıca bu kitapta baş karakter diyebileceğimiz iki kişinin yanında çok ilginç ve civcivli yan karakter vardı, Kralların Yolu bu konuda doğası gereği bu kadar eli bol değildi.
Brandon Sanderson’ın evren yaratma konusundaki uzmanlığını Kralların Yolu’ndan sonra Sissoylu’da da bolca izledik. Özellikle kendi evrenlerini tasarlayan yazar adayları ya da frp için yeni senaryolar yazmak isteyen oyun yöneticileri Sanderson’ın kitaplarını alıp okusun. Ben Elantris de dahil olmak üzere tüm Sanderson kitaplarından bu konuda çok şey öğrendiğim, gönül rahatlığıyla herkese tavsiye edebilirim.
Bu kitabı Kralların Yolu ile karşılaştırıp bunu/onu daha çok sevdim demesem de Sissoylu’yu daha fazla sevdiğini söyleyenler varsa onları anlayabiliyorum. Geçen seferki gibi abartıp 11 vermiyorum. Fanboyluk da bir yere kadar. Puanım 10/10, okumayan çok şey kaybeder.