Terry Pratchett
12 Mart 2015’te ansızın ayrıldı aramızdan Pratchett. Ardında başıboş kalmış küçük özgür adamlar, içi cız edecek bir Tiffany Sızı, boynu bükük bir Rincewind, saldırganlığı yatışmış bir Sandık ve en sonunda beraber yürüyecekleri bir Ölüm bırakarak hem de.
Diskdünya anlatılması kolay bir dünya değil ve bu mucize için Terry Pratchett’a çok şey borçluyuz. O ki bir “Sir”, o ki en çok taklit edilen yazarlar arasında başı çekenler arasında… Hicvin ve mizahın kralını biz 66 yaşında, Alzheimer hastalığının pençesinde kaybettik.
Yarattığı eserler ve eşi benzeri az bulunur mucizesi Diskdünya öyle kurgulardır ki, okunması hem çok kolay hem de bir o kadar zordur. Sadece eğlenmek için, kıs kıs gülüp, kimi zaman da kahkahalar atarak bir solukta okuyabilirsiniz mesela. Ama Diskdünya aynı zamanda zordur da. Çünkü satırların yüzeyinde değil de, dibinden gitmeye çalışırsanız taşlamalar, dönemin siyasi durumuna göndermeler, dünyanın algılarına nanik yapmalar ve gerek fantastik, gerekse edebiyatın klişelerini alt üst etmelere şahit olursunuz.
Pratchett bizimle eserleri, satırları aracılığıyla konuştu ve konuştu. Alay etti, kabullerimize orta parmağını kaldırdı, dünyanın düzenine ve gidişatına koca bir “pöh” çekti. Keşke hiç susmasaydı, ama ortaya çıktığı her zaman BÜYÜK HARFLERLE KONUŞAN ÖLÜM, her canlı gibi onu da aldı bizlerden.
Bu adama çok şey borçluyuz ve borçlu kalmaya da devam edeceğiz. Büyüyünce Tiffany Sızı olmak isteyen Patrick Rothfuss’lar gibi tıpkı.
Fantastik dünya ve edebiyatın ta kendisinin asla unutmayacağı bir ismi biz 2015 yılında kaybettik. Diskdünya 41. kitabı Çobanın Tacı ile tamamlanarak o yazarı göçüp gidince yarım kalan serilerden olmadı ama. Hem tüm edebiyat dünyasına sıkı bir tekme atmış bir adamdan bahsediyoruz yahu. Bu adam nasıl unutulabilir? Fantastiği bir azınlık olarak tanımlayan dünyaya her şeyden önce Gılgamış Destanı vardı çıkışı yapabilen, insanları silkeleyip edebiyattan da önce ateşin başında her tür olağanüstü hikayeleri anlatan insanları hatırlatan bu eşsiz insan nasıl unutulur?