İletileri Göster
1
Genel Kültür / Ynt: Entelektüel Gelişimimi Tehir mi Etmeliyim?
« : 07 Ekim 2017, 19:20:36 »Üniversite sınavı entelektüel gelişimine engel olmadığını düşünüyorum.Tebrik ederim, gerçekten hiçbir şeyden feragat etmemişsiniz. Haklı olabilirsiniz ama dediğim gibi iradem çok kuvvetli değil. Ders çalışmam gereken yerde bu forumda bir şeyler okuyor bulabiliyorum kendimi. Keşke hareketlerim ve beynimin üstünde biraz daha etkim kuvvetli olsa. Yukarıda bahsettiğim gibi bu beynimin bana üşengeçliği için sunduğu bir bahane de olabilir tabi ama ufak bir sınavım dahi kötü gelse bunu gelişimimi sürdürmeye yorabilirim gibi geliyor. Bir de bir şeyi öğrenirken tam öğrenmeyi seviyorum. Hegel'in fikirlerini öğrenirken yüzeysel değil derinlemesine öğrenmeyi isterim. Ama sürekliliğim okul tarafından muhakkak kısıtlanacaktır. Ve tekrardan dediğim gibi hedefim -en azından kendime göre- epey yüksek. Çok arada kaldım, kafamda hep ayrı taraflar ağır basıyor. Teşekkürler fikriniz ve tavsiyeniz için. Başka yorumları da bekliyorum.
Cağaloğlu Anadolu Lisesi 2009 mezunuyum. Bizim dönemimizde dershaneler revaçtaydı.
Benim lisem iyi olduğu için ben gitmeye gerek duymadım.
Lise döneminde çello da çaldım, ALF gibi örgütlerle de çalıştım. Voleybol oynadım, üni. 2. sınıfa kadar da devam ettirdim.
Çılgınlar gibi kitap da okudum ve hatta o zamanlar meşhurdu, rockdays.net, yuzuklerinefendisi.com gibi forumlardan arkadaşlar/ağabeyler/ablalar edinip onlarla da vakit geçiriyordum. SW, LOTR gibi "alışkanlıklarımı" da tam o dönemde kazandım. Bunlar beni yarış atı muamelesi gördüğümüz dönemlerde motive eden şeylerdi. Ağabeyimle birlikte yaşıyordum ama malum o da genç göremiyordum evde, babam Almanya'da işçi, annem ilk okul mezunu bir ev hanımı. Yönlendiren ya da üzerime düşen hiç kimse yoktu.
Ben de hedef koydum kendime ve bunu başardığımı düşünüyorum.
Hiçbir şeyden kısmadım, hiçbir şeyden geri kalmadım ve hatta bir çok kişiden daha çok gezip, eğlendiğimi söyleyebilirim. Sonucunda ise;
Türkiye'de sayısalda ilk 15 bine girdim, başbakanlık bursu kazandım bölüm tercihimden dolayı, 800 TL civarı.
ERASMUS ile İsveç'e gittim. 2+1 olmak üzere 3 dönem orada kaldım ve 18 ülke gezdim.
Okulu zamanında bitirdim (3 dönem boyunca sadece 2 ders Svenska idi, bu benim şansım oldu diyebilirim).
Kimya Yüksek Mühendisi olarak Eti'nin Sakarya'da bulunan Balkan şubesinde Kontrol Mühendisliği yapıyorum.
O zamanlarda da şimdi de elimden kitabı düşürmüyordum/düşürmüyorum, sinemalara, konserlere elimden geldiğince gitmeye çalışıyorum.
Çok ileri düzeyde genel kültür sahibi ya da entelektüeliteye sahip olduğumu düşünmüyorum ama hedeflerime ulaşmak için hiçbir şeyden kendimi alıkoymadım.
Bu düşüneceğin en son şey olmalı. Bu senin için gelişim anlamına geliyorsa ve bunu ertelemeyi düşünüyorsan bence kendine kötülük ediyorsun. Bu şöyle bir şey; bu sene 3 cm boy atmayayım da seneye sınavdan sonra boy atarım?
Üniversitede yurtta tıp hazırlık okuyan bir arkadaşım vardı, bana şöyle demişti; "Bir sana bakıyorum bir de kendime. Her şeyi biliyorsun, her şeyde az da olsa yanlış da olsa fikir sahibisin. Ben de keşke daha çok test çözmek yerine haftada bir kaç kere sinemaya gitseymişim ya da daha çok müzik dinleseymişim, çok pişmanım. Ne için yaşamışım bu zamana kadar? Bu kadar mıydı benim hedefim?"
Aramızdaki fark burada çıkıyor ortaya, ben hiç pişman olmadım, ne yaptıklarımdan ne de yapamadıklarımdan.
10. Sınıfım. Okul çok ağır. Her ne kadar daha ciddi olarak çalışmaya başlamasam da dersler gerçekten yorucu. Mezun olana kadar odak noktam, tek sorumluluğum olan ders çalışmak olacak umarım. 
Yaşım da size oranla daha küçük tabi 15-16. Yani evet, sırf laf olsun veya dolu gözüküyüm diye bir uğraş seçmek elbette anlamsız ama bana doğru olan şeyi de bulamadım gibi tamamen. Evet, yazmak olabilir. Bol bol spor yapıyorum o olabilir. İyi bir lisedeyim, amacım tıp okuyup doktor olmamak. İnsanlarla uğraşmayı sevmiyorum. Biyoloji veya kimya alanına yönelmek istiyorum. Ve yine evet, bilgi sınırsız. Yürüyen kütüphane olmak cidden zor. Ancak yine de yanlış yaptığımı bile bile yapmama rağmen kendimi insanlarla karşılaştırdığımda yetersiz görüyorum her türlü. O yüzden gözlemlemeye ve denemeye devam edeceğim fakat bir karar verdiğimde çok geç olmasından korkuyorum. Size bakalım örneğin, çok deli dolu bir insan gibisiniz.(yanlış anlamayın lütfen)Mühendissiniz, her yere her türlü dallar için yazılar yazıyorsunuz ve bilgi birikiminiz de fazladır diye tahmin ediyorum. Sohbete devam edebiliriz, her şey için çok teşekkür ediyorum.
Bana öyle geliyor ki tek uğraşım bir şeyler yazmak. Ama onun da müzik veya herhangi bir şey gibi geliştirilebileceğini veya her ne kadar müzikte olmasa da gelecekte bana bir katkı sağlayacağını düşünmüyorum. Biliyorum, dünyada sadece iki tane uğraş yok falat aklıma sadece bunlar geldi. Belki siz önerirsiniz teknolojinin en alt düzeyde olduğu birkaç aktivite. Anlamsızca içimi döktüm ama neyse.