Konu: Pillars of Eternity

[daifunka_vc]

Oyunun ilk 30 saati hakkında yazdığım inceleme yayınlanmış. Okumak, hemfikir olduğunuz noktaları belirtmek ve beğenmediğiniz kısımları hunharca yüzüme vurmak isterseniz buradan buyurun

http://oyungezer.com.tr/haber/40823-pillars-of-eternity-inceleme

Sonraki bir vakte erteleyeyim. Şimdi okurum, sonra bir bakmışım ki pamuk ellerim cebimde. Eli cebine doğru gider. Tek bulduğu şey, pantolonu çamaşır makinesinde yıkanırken orada kaldığı belli olan peçetemsi nesnedir.

Bir de Obsidian'ı çok sevsem de zamanında oyunları tam bir bugfest olduğundan biraz bekleyeyim diyorum. Ne olur ne olmaz. Patchler candır.

[mit]

O zaman soruyorum: Divinity mi, Pillars of Eternity mi? Hala bunu düşünüyorum çünkü .

Hmmm... Sonuna kadar klasik bir Baldur's Gate arıyorsanız ve eskiye müthiş bir özlem duyuyorsanız Pillars Of Eternity. Çünkü birbirine sataşan 6 kişilik ekibi, tek kişilik senaryoya yoğunlaşması, romansı diyalogları ve D&D sistemine çok benzeyen savaş sistemiyle Pillars Of Eternity = Baldur's Gate 3.

Öte yandan turn-based savaş sistemi, etraftaki doğa elementlerinin büyüyle karıştırılabilmesi, iki kişiyle aynı anda oynanan senaryosuyla rol yapma oyunu içinde rol yapma imkanı sunmasıyla Divinity: Original Sin, old-school RYO'ları bir adım öteye taşıyor. O da eski tarz, zor, bol diyaloglu bir oyun ama daha fazla yenilik getiriyor türe. Hatta D: OS'nin grafikleri ve müzikleri bir kerte daha iyi bence.

Biraz zevk meselesi kısacası Ama ikisini de oynamaktan çok memnunum ben *-*
Bir de bu kadar çok ölmesem...

[Laughing Madcap]

O zaman soruyorum: Divinity mi, Pillars of Eternity mi? Hala bunu düşünüyorum çünkü .

Baldur's Gate .

Pillars of Eternity = Baldur's Gate 3 yorumuna pek katılamıyorum İhsan Abi. Bir dakika, o elini indir. Hayır "Ban Madcap" tuşuna doğru indirme  .

Son zamanlarda c-rpg bakımından bize sunulan en güzel şey evet. Kendine has farklılıkları ve biz dinazorların görünce gözlerini dolduran eski tatlarıyla uzunca bir süre böyle gönüllerde taht kurmuş olarak kalacaktır da. Oyunun hakkında pek kötü düşüncem yok aslında. Bug konuları hep olur, ben de çok hayati bir sıkıntıyla karşılaşmadım. 1.03 patch'iyle düzeltilen buglar ve yeni peydahlanan buglar varmış, hiç önemsemiyorum. Grafiğine,müziğine, süsüne-püsüne de takılanlardan değilim. Hisli bir insan hayvanı olarak PoE= BG 3 (açık hallerini yazmaya üşendim ya la?) diyemiyorum sadece. En azından bu kadar net diyemiyorum.

Bunun iki nedeni var, birincisi Baldur's Gate'in benim gözümde ve kalbimde çok ayrı. O hissi vermeye çok yaklaştı ki bu bile başlı başına ayakta alkışlanır da, veremedi. İkincisi ise PoE beni BG gibi içine çekemedi. Şu zor zamanlarda uzun saatlerce oynamış olmama rağmen, çok beğenmiş, eğlenmiş, muhtemelen aylarca oynayacağıma rağmen. Oyunda gördüğüm şeylere bayıldım ama böyle yüzümü gözümü dağıtmadı, içimi bir gıdıklamadı.

Tabi şimdi şu da var; ben BG'i oynadığımda hem c-rpg dünyasında hem de gerçek dünyada yeniydim. Şimdi bir çok oyun firması tarafından öylesine örselendik ki PoE'nin değerini göremiyor olabilirim. E tabi bir de yaşlılık var. Şey gibi, 90'ların tadını hiç bir zaman alamayacağız ama o yılları andıran bir şeylerle karşılaştığımızda mutlu olacağız.

Fakat oyun hakkında konuşmak amacıyla yazmaya başlayıp, kendi hayatımı irdelemem? Siz bana bakmayın  en iyisi, şu yazdıklarım oyun hakkındaki hevesinizi kırmasın. Tersine, bu tarz bir karşılaştırmanın yapılabiliyor bile olması ne kadar iyi olduğunu gösterir.

[Fiddler]

Ben de epey heveslendim yorumlarınızı görünce. Hoş, ne ara oynayabileceğimi bilmiyorum ama olsun.

Medkep'in yorumu beni düşündürdü yalnız.. Hep bir geyik vardır ya, bir kitap/dizi/film/oyunu unutup ilk kez deneyimlemek istemez miydiniz deyü..

O geldi aklıma. Cücüklüğümüzde oynadığımız bazı oyunlardaki tadı yine almanın mümkün olup olamayacağını düşündüm.

Örneğin Diablo 3, pek çoğumuzu yeterince tatmin etmedi; ama belki de Diablo'yla yeni tanışanlar için çok heyecan vericiydi..

Crash Bandicoot oynamak istiyom ben yea.

PoE'ye en yakın zamanda bakmak için sabırsızlanıyorum valla.

[mit]

O konuda haklısınız, eskiden aldığımız tadı artık bulamıyoruz. Ya da şöyle söyleyeyim, eskiden bizi havalara uçuran şeyler bugünlerde aynı zevki vermiyor. Buna yaşlılık mı denir, doymuşluk mu, o zamanın "ilklerinin" şimdilerin "aynısının laciverti" olması mı... bilmiyorum. Ama şu lafımın arkasında duruyorum (verdiği/vermediği heyecanı ve tatları ayrı tutarak) Pillars Of Eternity mekanikleriyle, oynanışıyla, hikaye anlatım şekliyle vb Baldur's Gate serisinin özbeöz ruhani devamıdır. Ondan şüpheniz olmasın.

[ryuk]

O konuda haklısınız, eskiden aldığımız tadı artık bulamıyoruz. Ya da şöyle söyleyeyim, eskiden bizi havalara uçuran şeyler bugünlerde aynı zevki vermiyor. Buna yaşlılık mı denir, doymuşluk mu, o zamanın "ilklerinin" şimdilerin "aynısının laciverti" olması mı... bilmiyorum.

Çok önemli bu ifadeniz. Kendi düşüncem şu yönde: Bir oluş başarılı olduğunda, ticari popüler kültür "tamam bu tuttu işte, bunun üzerinden gidelim bir süre, iyi ekmek çıkar" diyor ve birbirinin laciverti olan çok sayıda seri imalat ürünü ile karşılaşıyoruz. Fakat unutmamalıyız ki gerçekten başarılı olan eserler, seri imalat ürünleri değil; el yapımı olanlardır.

Pillars of Eternity neden başarılı oldu? Çünkü başarılı olan oluşların özünü kavrayan bir zihniyetle "el emeği ile" üretildi. Oyun sırasında karşılaştığınız her şeyin üzerinde düşünülmüş ve emek sarfedilmiş olduğunu hissediyorsunuz.

Baldur's Gate, Fallout ve Planescape: Torment gibi kendi alanında klasik olan oyunların temel özelliği şuydu bence: Öyle bir senaryoları vardı ki kitap olarak basılsa ciltler sürecek bir seri ortaya çıkardı ve bizler de bu serileri keyifle okurduk! PoE oynarken de kendimi güzel bir kitabı okurmuş gibi hissediyorum.

Örneğin Diablo 3, pek çoğumuzu yeterince tatmin etmedi; ama belki de Diablo'yla yeni tanışanlar için çok heyecan vericiydi..

Benzerini Elder Scrolls'un Oblivion ve Skyrim oyunlarında da görebiliriz (Fallout 3 için de geçerli aynısı). Sosyal paylaşım platformlarına baktığımızda bu oyunlar için "gelmiş geçmiş en iyi frp oyunu!" gibi yorumları sıklıkla görebiliriz.  Neden? çünkü bu oluş ile ilk olarak bu oyunlarla karşılaşan kişiler, aynı serinin eski oyunlarının, söz konusu oluşu daha iyi işlediğini bilmiyorlar. Aynı şekilde, söz konusu yeni oyunların, eskiden yapılmış başarılı çalışmaların ancak "suyunun suyunun suyu" olduğunu da bilmiyorlar.

Bunu nasıl aşmak gerek? İnsanlara (özellikle yeni ve acemi olanlara) gerçekten başarılı eserler gösterilmeli ki, o eserlerin ucuz taklitlerini, "replica" larını gördüklerinde; artık bunu anlayabilsinler.

[ryuk]

Oyunu az önce bitirdim. Uzun süredir hiçbir oyunu böyle keyifle oynamamıştım. Son derece doyurucu bir son hazırlamışlar yapımcılar, tebrik ediyorum.

O zaman soruyorum: Divinity mi, Pillars of Eternity mi? Hala bunu düşünüyorum çünkü .

Baldur's Gate .

Pillars of Eternity = Baldur's Gate 3 yorumuna pek katılamıyorum İhsan Abi. Bir dakika, o elini indir. Hayır "Ban Madcap" tuşuna doğru indirme  .

Son zamanlarda c-rpg bakımından bize sunulan en güzel şey evet. Kendine has farklılıkları ve biz dinazorların görünce gözlerini dolduran eski tatlarıyla uzunca bir süre böyle gönüllerde taht kurmuş olarak kalacaktır da. Oyunun hakkında pek kötü düşüncem yok aslında. Bug konuları hep olur, ben de çok hayati bir sıkıntıyla karşılaşmadım. 1.03 patch'iyle düzeltilen buglar ve yeni peydahlanan buglar varmış, hiç önemsemiyorum. Grafiğine,müziğine, süsüne-püsüne de takılanlardan değilim. Hisli bir insan hayvanı olarak PoE= BG 3 (açık hallerini yazmaya üşendim ya la?) diyemiyorum sadece. En azından bu kadar net diyemiyorum.

Bunun iki nedeni var, birincisi Baldur's Gate'in benim gözümde ve kalbimde çok ayrı. O hissi vermeye çok yaklaştı ki bu bile başlı başına ayakta alkışlanır da, veremedi. İkincisi ise PoE beni BG gibi içine çekemedi. Şu zor zamanlarda uzun saatlerce oynamış olmama rağmen, çok beğenmiş, eğlenmiş, muhtemelen aylarca oynayacağıma rağmen. Oyunda gördüğüm şeylere bayıldım ama böyle yüzümü gözümü dağıtmadı, içimi bir gıdıklamadı.

Tabi şimdi şu da var; ben BG'i oynadığımda hem c-rpg dünyasında hem de gerçek dünyada yeniydim. Şimdi bir çok oyun firması tarafından öylesine örselendik ki PoE'nin değerini göremiyor olabilirim. E tabi bir de yaşlılık var. Şey gibi, 90'ların tadını hiç bir zaman alamayacağız ama o yılları andıran bir şeylerle karşılaştığımızda mutlu olacağız.

Fakat oyun hakkında konuşmak amacıyla yazmaya başlayıp, kendi hayatımı irdelemem? Siz bana bakmayın  en iyisi, şu yazdıklarım oyun hakkındaki hevesinizi kırmasın. Tersine, bu tarz bir karşılaştırmanın yapılabiliyor bile olması ne kadar iyi olduğunu gösterir.

Katıldığım çok fazla ifade var burada. Pillars of Eternity bir Baldur's Gate değil.

Neden mi? Because there can be only one Baldur's Gate and its Baldur's Gate!

Spoiler: Göster

Baldur's Gate, çok özgün, çok kendine has bir oyundu ve kendi konseptinde yapılabilecek en iyi oyundu, adeta bir unique item idi. Onu başka oyunlarda aramak, geçmişteki bir sevgiliyi farklı insanlarda aramak gibi.

Bu arada göz yaşlarım sel oldu bu cümleleri yazarken.

Pillars of Eternity ise Baldur's Gate'in konseptine en yakın oyun oldu (Planescape: Torment'i ayrı tutuyorum, apayrı bir konsepti var onun).

Kısaca, Pillars of Eternity farklı bir oyun, o da diğer başyapıt oyunlar gibi (Fallout, Planescape: Torment, Thief ve Baldur's Gate) kendine özgü. Üzerinde çok düşünülmüş, çok emek harcanmış, ince elenip sık dokunmuş.