Konu: Hangi kitabı, Neden seviyoruz?

[Bay_Karamsar]

Canavarın Çağrısı:

Hikayelerin gerçek doğasını açığa vururken, gerçek hayatın içerdiği berbat kurguyu da belirginleştirdiği için.

[Guy Fawkes]

Hobbit. Sanırım okuduğum ilk fantastik kitap olduğu için ayrı bir yeri var bende.

[Bay_Karamsar]

Bitmeyen Savaş:

Baş karakter ve anlatıcımız William Mandella sebebiyle.

[cankutpotter]

Harry Potter ilk okuduğum fantastik seri olduğu için ayrı severim. Masumiyet, dostluk, cesaret ve sadakati bana öğreten seridir kendisi.

Brandon Sanderson kitaplarını tek çatı altında sayacağım çünkü ayrı yazarsam batırırım. Adamın yazım tarzını, yarattığı dünyaları, büyü çeşitlemelerin, o kocamaaaan Kozmer'i ve son yüz elli sayfada uçmayı çok seviyorum.

İblis Döngüsü'ne geldiğimizde yazarın karakter yaratma ve olayları her açıdan göstererek okuyucuyu tatmin etme konusunda sınırları aştığını düşünüyorum. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir demenin en güzel yolu olmasının yanısıra pek çok klişe tekmelemesini de ayrı bir seviyorum. :)ek

Jules Verne'ün elinden çıkan herşey, ama özellikle ve özellikle Denizler Altında 20.000 Fersah. Okuduğum ilk (evet, ilkin ilki) kitap olması bir yana, belki de okuduğum en "gerçekçi-hayalperest" eser olarak zihnimin ufuklarını 20.000 fersah ötelemiş olması hasebiyle kalbimde yeri özeldir.

[Kitap Adam]

Yolun Sonundaki Okyanus

Okuduğum ilk Gaiman kitabıydı. Hikayenin naifliğini ve Gaiman'ın üslubunu çok sevdim. Bu romandaki her şeyi çok sevdim aslında. Diğer kitaplarını okumama da vesile oldu. O yüzden özeldir.

[maviadige]

Uçurtma Avcısı

İnsanı düşüncelere sevk eden, toplumun çarpıcı yanlarına değinen ve elimde olmadan suçluluk hissetmeme neden olan kitaplar her zaman beni daha fazla etkilemiştir. Uçurtma Avcısı da oldukça gerçek ve sağlam bir konuya sahip, insanın içine işliyor. 

[Rang Baru]

Hangi kitabı neden sevmiyoruz diye sorsam? Cevap veren olur mu?
Özellikle fantastik kitaplar neden sevilmez, neden bilmemkaçıncı sayfadan sonra bırakılır, ya da tutulmaz, merak ediyorum sadece

[maviadige]

Hangi kitabı neden sevmiyoruz diye sorsam? Cevap veren olur mu?
Özellikle fantastik kitaplar neden sevilmez, neden bilmemkaçıncı sayfadan sonra bırakılır, ya da tutulmaz, merak ediyorum sadece

Ben cevap vereyim o zaman.

-Kurgusu güzel olsa bile karakterlerin iyi oluşturulamadığı, hislerinin okuyucuya ulaşamadığı kitapları,
-Macera iyidir ama aksiyona fazla takılıp diğer önemli ayrıntıların gözden kaçırıldığı kitapları,
-Sıradan/yapay bir üsluba sahip kitapları,
-Yazarın gereğinden fazla bilgi aktarmaya çalıştığı kitapları (konuyla alakalı olmayan noktaları uzatmayı çok seviyor kimileri) sevmem pek. Yine de bir şekilde devam edip bitirmeye çalışırım.

-Okuduğumda beni içine çekmeyen aksine iten, bana yabancı gelen kitapları ise anında bırakırım.

 

[Bay_Karamsar]

Prenses Gelin:

Artık yaşını başını almış, hayatın gerçeklerine gömülmüş zihinleri kıkırdatıp ne olacak(!) merakıyla eski ruhlu güncel bakış açılı serüven okutturma başarısını gösterdiği için.

[azizhayri]

Dune: O nasıl bir evren öyle nasıl bir kurgu nasıl bir hayal gücü. Maviadige'nin Uçurtma Avcısı da çok iyi bir eser. Şenaydın'ın dediği gibi Jules Verne; BilimKurgu'nun babası...

[Bay_Karamsar]

@azizhayri: Dune evreninde ne aranırsa var. İki kere okuduğum tek kitap. (Tabii," Ben, Robot" çıkınca o listeye kardeş gelecek )

İçeriden Ölmek

Zihin okumanın insanı nasıl etkileyeceğini gösterdiği için. Ve bunu anlatırken yaşlanmaya, çağa ayak uydurmadaki zorluğa ve iletişime değindiği için.

[mit]

Gece Nöbeti

Çünkü "Anlaşma" kavramı esere muazzam bir tat katıyor. Düşünsenize, Karanlık Varlıklardan biri güçlerini kullanarak normal bir insana kötülük ederse Gece Nöbeti olaya müdahale edip bir iyilik yapma hakkı kazanıyor.

Ama öte yandan Aydınlık Varlıklardan biri, mesela bir Şifacı güçlerini kullanıp ölümcül bir hastalığa sahip birini iyileştirirse bu sefer de Gündüz Nöbeti eşit derecede bir kötülük yapma hakkı kazanıyor! Bu da romanlara satrancı solda sıfır bırakan, acayip bir entrikalar ağı katıyor.

Sergey Lukyanenko, sen bir çılgınsın...

[Khentis]

Beowulf

Canavar, daha modern bir açıdan incelemek istersek bunu "diğer", "yabancı" olarak da ele alabiliriz, kavramını çok başarıyla işleyen bir yapıt. Canavarın nasıl her daim, asla yok olmadan, yalnızca şekil değiştirerek her zaman geri döneceğini Grendel, Grendel'in annesi ve Ejderha ile; her insanın içinde de aynı bu karşılaştığı "canavarlar" kadar bir "canavar" barındırdığını Beowulf'un insan-üstü gücü ile; ve ne olursa olsun, yaşayabileceğimiz türlü musibetlerden yalnızca bu "canavarlar"ın sorumlu olmadığını ya da bu canavarların bizler olduğumuzu o görkemli salon Heorot'un akrabalar arasındaki bir ihanetten dolayı yanması ile okuyuculara aktarıyor. Çok başarılı, çok hoş, çok şükela bir kitap.

[Bay_Karamsar]

2312

Dünyalaştırmadan ve ölümcül uzayda yaşama alanları oluşturmaktan bahsedip, Dünya'mızın biricikliğini ve vazgeçilmezliğini anlattığı için.