Konu: Okur Olarak En Büyük Korkunuz

[mit]

Ben magicalbronze'un en büyük korkusunu biliyorum, nihohoho! Eski üyelerin geri kalanından da ses çıksa fena olmaz hani

Diğerlerinin arasında göremedim. Sanırım bu korku bana has olabilir ya da benimle aynı korkuyu yaşayan arkadaş henüz buraya gelmemiş de olabilir. Onu da bekliyorum Korkum şu:

Çok pahalı ve oldukça sevdiğiniz bir kitabı alırsınız. Her şeyine dikkat edersiniz. ''Aman yırtılmasın, aman buraya bir şey olmasın, bir yere takılmasın'' diye özen gösterirsiniz. Sonra, bir gün, o çok sakındığınız kitabı elinize alıp okurken birden nasıl olursa olur, siz de anlayamazsınız, kitaba kendi elinizle kendiniz zarar verirsiniz. Bir sayfası yırtılır, bir yeri çizilir, üstüne çay,süt,kahve bg. dökülür.

O saatten sonra istediğiniz kadar ağlasanız da kitap artık gitmiştir. İşte en büyük korkum bu. Kısaca: Sakındığım kitaba kendi elimle zarar vermek.

[jivoda]

Kitaplarına gözü gibi bakan biri olarak diğer arkadaşların korkularına (kıvrılma, yırtılma ve tatlı çocukların eline düşmesi gibi) katılsam da benim asıl korkum okuduğum kitapları unutmak. Özellikle de çok sevdiğim kitapları. Okurken resmen bayıldığım bu kitapları gün gelecek de unutacağım diye çok korkuyorum. Düşünsenize bir gün bir arkadaşınız size "Şu kitap nasıl?" diye soruyor. Siz de zamanında okuyup çok sevmişsiniz. Ama o da ne! Arkadaşınıza kitabı neden beğendiğinizi anlatmayı geçtim, ana konu hariç hiçbir şey kalmamış aklınızda. Okunmayı bekleyen o kadar kitap varken eskilerini unutmak, işte dram  :üü

[cankutpotter]

Körlük okumaya engel değil arkadaşlar . Hem ülkemizde de bununla ilgili pek çok araç mevcut. En basitinden sevgili cankutpotter hepinizle aynı anda pek çok kitabı deviriyor valla . Benden hızlı bitiriyor kitapları . Merak ettiklerimi de benden önce okuyarak yeni çıkan kitaplardan mahrum kalmıyor.

Ama demek istediğinizi anlıyorum. Sadece körlük bir engel teşkil etmiyor, siz merak etmeyin . O nedenle "körlük" diye belirtmeyelim, çünkü engel olduğu zamanlar eskide kaldı.

Çok güzel şeyler geliyor, aynen devam! 

Öncelikle şimardım. Ama elbette buraya yazma amacım bu değil, gördüğüm andan beri yazasım vardı ama internet sorunsalımı dün çözdüm.

Neyse, bu konu üzerinde bayağı düşündüm ve buraya müsadenizle üç şey yazıp sizi sıkmaya karar verdim.

İlk olarak, görme engelli bir okur olmam sebebiyle genelde kitaplarımı taratmam gerekir. Bu zaman zaman zor ve zahmetli bir hal alır, özellikle sayfa sayısı altı yüz, yedi yüz civarlarını geçince.
Düşünün ki bir kitabı heyecanla beklediniz, çıktığını duyar duymaz koşa koşa en yakın kitapçıdan aldınız ya da internet üzerinden sipariş ettiniz. Taradınız ve okumaya başladınız. Her şey güzel gidiyordur, ta ki bilmemkaçıncı sayfaya gelene kadar. Birden bire o tertemiz cümlelerin yerini abuk subuk harf karışımları, işaretler, yarı anlaşılır kelimeler, rakamlar ve milyon türlü yabancı madde alıverir. Haliyle okuma keyfiniz kaçar.
İşte, özellikle kalın kitapları bunu nasıl engelleyebilirim diye düşünerek, biraz da korkarak tararım.

İkinciye geçersek, bu daha ziyade okuma listesiyle ilgili diyebilirim. Aklımda o an okumak istediğim iki kitap varsa genelde hangisini seçeceğimi bilemem ve bu da bende kararsızlık yaratır. Eh, iki seçenek arasında kaldığım çoğu durumda kararsızlığa düşen biri olarak endişeye kapılırım, acaba hangisinin kurgusu daha güzeldir? O an hangisini okusam daha çok içine girebilirim? Bu durumla karşılaştığımda cidden tırsıyorum.

Son olarak çok sevdiğim bir seriye olan ilgimi kaybetmek. Bunu yıllar önce Percy Jackson ve devam kitapları için yaşıyordum, şimdi aynısını Sanderson kitapları için hissediyorum. Yani bir an elimdeki kitabı zevkle okurken bir an sonra o kitaba olan ilgimi kaybetmek gerçekten çok korkutuyor beni. Aynı zamanda yaratıcılığa ve hayal gücüne verdiğim önemi, onlara olan inancımı kaybetmek de öyle. Bunun hayat felsefem olduğunu fark edeli beri sanırım en büyük korkularımdan biri bu.

[Mirashi]

Çok saçma gelebilir ama ben sevdiğim bir kitabı değerini anlayamayan birinin elinde görmekten korkarım hep. Hani bazı insanlar vardır ya ne kitaptan anlarlar ne okumaktan, nasıl olduysa bir şekilde ellerine geçirdikleri bir kitabı okurken hoyrat davranırlar, kitaba ve yazara gerekli saygıyı göstermezler. İşte böyle birinin elinde çok sevdiğim bir kitabı görünce çıldıracak gibi oluyorum.

[Fırtınakıran]

Süre dolmuştur arkadaşlar. Herkese katılımından dolayı teşekkür ederim.

Bundan böyle bu konu Tartışma Platformu'nda varlığına devam edecek. Okur korkularınızı paylaşmya orada devam edebilirsiniz.

[Rang Baru]

Ne kadar kassam da bitirememem

[mit]

Bir keresinde sahaftan aldığım kalınca bir kitabın birkaç bölümü baş aşağı basılmış bir şekilde çıkmıştı. Üstelik aradaki bazı sayfalar düzdü. Okurken bir ters bir düz çevirmekten aptala dönmüştüm. O zamandan beri sahaftan kitap almaya çekiniyorum

[azizhayri]

Okur olarak en büyük korkum, özellikle bazı türlerin geniş bir kitle tarafından "hayali şeyler" veya "çocukça şeyler" gibi bir bakış açısıyla küçümsenmesinin devam etmesi. Burada benim açımdan iki yönlü bir korku var. Birincisi, elbette bir tür veya eser hakkında bilgi sahibi olmadan takınılan ön yargılı tutumun aşılamaması. İkincisi ve daha önemlisi, değersizleştirmek için sunulan bu iki argümanın da aslında bir aşağılanma sebebi değil, aksine çok kıymetli şeyler olduğunun idrak edilememesi.    

Kesinlikle katılıyorum ve bunun somut örneklerini de görüyoruz. Mesela koskoca Mobydick ya da Robinson Crusoe basitleştirilip çocuk kitabı haline getiriliyor. Bir başka konu da kitabı alıp parasını öderken yaşadığım alaycı veya küçümseyici tezgahtar bakışlarını örnek olarak verebilirim. Özellikle iş Bankasının yayınladığı Jules Verne kitaplarını aldığımda yaşadığımı söyleyebilirim. Bir keresinde "çocuklar için alıyorum" demek zorunda hissetmiştim kendimi

Bu konuyla bağlantılı olarak bir başka durumu da "Kitaplığını görebilir miyim diye bir arkadaşınızın -ki kendisi bana kitaplarını göster sana kim olduğunu söyleyeyim mantığında- rafta dizilen ve gözünüz gibi baktığınız kitapları görünce hafiften burun kıvırması.  Aslında bunlar korku boyutunda olmasa da sizi rahatsız eden küçük duygu kırıklıkları olarak nitelendirilebilir.

[Gunslingers]

Bir keresinde sahaftan aldığım kalınca bir kitabın birkaç bölümü baş aşağı basılmış bir şekilde çıkmıştı. Üstelik aradaki bazı sayfalar düzdü. Okurken bir ters bir düz çevirmekten aptala dönmüştüm. O zamandan beri sahaftan kitap almaya çekiniyorum

Okur olarak en büyük korkum, özellikle bazı türlerin geniş bir kitle tarafından "hayali şeyler" veya "çocukça şeyler" gibi bir bakış açısıyla küçümsenmesinin devam etmesi. Burada benim açımdan iki yönlü bir korku var. Birincisi, elbette bir tür veya eser hakkında bilgi sahibi olmadan takınılan ön yargılı tutumun aşılamaması. İkincisi ve daha önemlisi, değersizleştirmek için sunulan bu iki argümanın da aslında bir aşağılanma sebebi değil, aksine çok kıymetli şeyler olduğunun idrak edilememesi.   

Bu iki yorum benim için tatsız yanımdaki arkadaşım için hala güldüğü komik bir anıyı çağrıştırıyor...

Dünyada 35 milyon adet satılmış olan, Yeryüzü Çocukları serisinin 2.kitabı olan "Atlar Vadisi" kitabını ararken, Kadıköy'de girdiğim bir sahafın "masal kitabı satmıyoruz" cevabı ile neye uğradığımı şaşırmıştım.

O günden bu yana (tahminen 5 yıldır) bir daha sahafa gidipte kitap sormadım...Halbuki gençlik hayallerim arasındaydı, bir kitapçıda çalışıp, insanlarla kitaplar hakkında uzun uzun konuşabilmek...

Hayat, hayallerden çok farklı

[Nightmare]

Sissoylu 2 kuşatmanın 60 70 sayfası karışık basılmıştı. Yani sayfa 64' ü bitirdiğimde karşıma sayfa 87 felan geliyordu. Bir an önce okumak istediğim için sesimi çıkartmadan eziyet altında o karışık bölümü bitirdim. Bu da büyük bir korkudur aslında. Özellikle internet' ten alışverişlerimde bu tarz hatalar olmaması için dua ediyorum. Okuma zevkimi baltalıyor bu tarz şeyler.

[Lüko]

Birkaç kişi en büyük korkusunu okuduğu serilerin yarım kalması olarak yazmış ama bende durum biraz garip. Ben okuduğum serilerin bitmesinden çok korkarım. Buz ve Ateşin Şarkısı bitince ne yapacağım mesela, yazarı da yaşlı, seriyi bitirebilse bile o dünyayı anlatan daha fazla kitap yazamadan Hakk'ın rahmetine kavuşur gibi. Zaman Çarkı gibi ortada kalır güzelim dünya. Harry Potter'ın, Zaman Çarkı'nın hatta Sherlock Holmes'ün yerini dolduramamış bir insan olarak benim en büyük korkum serilerin bitmesi.

[azizhayri]

Umutla başladığım bir kitabın daha önce okuduğum bir başkasına benzemesi veya alıntı olması da benim korkularımın arasında...