Konu: Neden Metal Müzik? (Ne anlıyoruz bu gürültüden?)

[Canina]

Madonna'yı izlemek ayrı bir keyif ama öyle demeyin. Ajda Pekkan'da öyle ikiside aynı seviye iyi sanatçılar bence. Pop'un devleri diyebiliriz sanırım. Ama onlar bile canlı performans'da batırıyor.

Dipnot: Geçen hafta disco kralında kondom şarkısı söyleyen kadın vardı. Canlı ve rock versiyonunu söylemeye çalıştı. İzlemenizi istemezdim, çünkü izleseydiniz bir daha şu fani dünyada gülecek daha komik birşey bulamazdınız.

[Arlinon]

Pop müzikte bizim metaldekinden çok daha büyük orkestralar kuruyorlar. 

[Khazidhea]

Size metal müzik hakkında kendi düşüncelerimi sunmama izin verin lütfen . İşte başlıyorum :
Öncelikle metal müzik dinlediğimde isyan etmek -sadece isyan etmek değil tabi ki diğer duygularımıda etkiler-, gelir aklıma ki buda benim en çok yapmak istediğim şeydir bu dünyada ama nedense toplum psikolojisi dediğimiz olgu yüzünden genelde benim gibi toplumun tepkisinden çekinen insanlar kendilerini bu müzikte bulurlar.Şahsen ben bu dünyaya ve bu düzene -sadece bunlarda da değil tabi ki örneğin insanların robot gibi duygusuzca işlerine gidip gelmesi yada ne biliyim bir şey satan bir insana teşekkürü bile çok görmeleri gibi... - isyan etmek isterim ki bu gerçekten içimden geçen bir şey.
Biraz derine indim sanırım çünkü müzikten içsel dünyayalara kadar geldik. Ama asıl olay bana göre bu çünkü her müzik türü farklı farklı insanların iç dünyasına hitab eder ki buda insanların kendilerini o müzik türünde bulmaları anlamına gelir. Ve bence bu çok güzel bir şey -insanların kendilerini herhangi bir şeyde kendilerini bulmaları-, onların kendilerini daha mutlu hissetmelerine katkı sağlar. Bu yüzdendir ki ben bu söylediklerimden yola çıkarak Metal müziğin beni mutlu ettiğini söyleyebilirim.

[segraron]

ben metali sert olduğu için severim mesela amon amarthı dinlerken insan zıplayıp hoplamamak için zor duruyor ama tarkandır vs vs fasa fiso hiç heyecan yok anlattığı tek şey aşk meşk amon amarth bişey anlatıyor demiyorum ama müziklerinin türü güzel anlatabildimmi

[vampireLLa]

aaa öyle deme metal müzik'de de aşk meşk anlatılır ama bizim aşk meşkimiz farklıdır... lacrimas profundere dinlersen eğer (özellikle eski solisti christopher schmid ile olan sarkıları dinle) okadar güzel şekilde anlatır ki aşkını öncesini sonrası hislerini falan... metal apayrı bişi.. sözlerde anlam var yapılan müzikde anlam var....notalar gitarla baterinin birleşimi araya katılan vokaller sopranolar falan filan ... poptur bilmem nedir suna buna bakarsan eğer sözlerde anlam olmayan müziği bişiye benzemeyen bi çeşit "bişeey"

[CaptainJarlaxle]

Benim müzik olarak ilk başlarda yaklaşık 3 sene önce başka bir şeye ihtiyacım vardı. Ağlamak, üzülmek, aşk duymak istemiyordum. Benim istediğim insanın hatalarını yüzüne vuran, hayat için direnç veren, herşeyin cinsellik olmadığını savunan bir müzik türüydü. Kendi isteğimle bilerek İron Maiden'e başladım Antalya'da tanıdığım metalci yoktu o zamanlar. Iron Maiden dinleyince tam istediğim şeyi buldum diyebilirim. Sonrası çok kolay geldi zaten. Ayrıca Türkiye ortamında "gerçek" metal dinlemek bence ayrıcalıktır. Karşından türbanlı, kabadayı geçerken onların bazı şeyleri anlamadığını bilirsin ama (ben) karşımdan Manowar yahut Blind Guardian tişörtü giyen biri görünce seviniyorum. İşte o benim işim onunla diyorum. Aynı zamanda çoğu kişi hoşlanmaz ama ben Türkiyede metale bakışı seviyorum. Bizden korkuyorlar, tırsıyorlar, laf edemiyorlar ve sadece yeteri kadar deneyim ve zekaya sahip kişiler gerçeği biliyor. Ben metalin böyle kalmasını istiyorum 35 yıldır lanetlendiği gibi. Ben televizyonda MetalStar adında program görmediğim yada metal hakkında konuşulan ulusal kanallar görmediğim için mutluyum. Sam Dunn un dediği gibi "Bize bakıyorum da Sizsiz de idare ediyoruz!" umarım canınızı sıkmamışımdır.

[MarijuanA]

Metal müzikle tanışmam 8 sene öncesine dayanır. Bir arkadaşımın evine davet etmesi ve bana bazı grupları dinletmesiyle başladı bu müziğe olan ilgim. O zamanların bilinçli gençleri olarak adlandırırdık kendimizi. Hayata bakış açımız hep sorgulamakla geçmekteydi. Sürekli araştırıp birşeyler öğrenme gayemiz vardı. Hep farklı bakış açıları yakalardık. İşte o ortamdaki arkadaşımın bana metal müziği aşılaması belkide bundan dolayı kolay oldu. Anlattı saatlerce. Neden bahsettiğini, felsefesini, neyi sorguladığını. Bende dinledim 14 yaşındaki toy bir genç olarak. Aslında anlayabiliyordum, hak verdiğim noktalarda oluyordu ama tam anlamıyla bünyeye kabul ettirememiştim. Zamanla bunu atlatacağımın ve metal müziğin bana anlattığı şeyi anlayacağımın farkındaydım. Metal müzikle ilgili araştırmalar yaptıkça kendimden çok şeyler buldum. Buldukça ilgim arttı ve kavradım. Her seferinde yeni birşeylere açılmakta idim. Felsefesini liseye geçtiğimde bünyeme oturtmuştum. Evet belki zor bir süreçti bu. Aman banane neyi sorguluyorsun, neye karşı duruyorsun diyebilirdim elbette. Ama ben diğer yolu seçtim. Gün geçtikçe aşık olmaya başladım bu müziğe. Sadece felsefesine değil müziğin ta kendisine.

Gün geçtikçe air guitar başladı. Atılan her soloda kendimden geçmekte olduğumu farkettim. Davul sesiyle irkilip gitarda zirveye tırmandım. Artık anlam kazanmıştı benim için. Hiçbirşey bana onun hissettirdiklerini hissettirmiyordu. Her notada titrediğim zamanlar oluyordu. Hayatıda daha farklı sorguluyorduk. Ufkumuz biraz daha genişlemişti. Karşı duruşun, sorgulamanın, bilinçlenmenin temel taşı olmuştu benim için. Bazen çok şeyin çözümünü onda bulur hale gelmiştim.

Gelişim süreci tamamlanmıştı benim için. Artık pişmiştim bu müzikle. 8 sene boyunca hep yanımda oldu. Mutlu anlarımda da üzgün olduğumda da hep benimle kaldı. Bende onu bırakmadım asla. Evet hiçbir zaman saç uzatmadım. Hiçbir zaman grupların tişörtlerinide giymedim. Yada ortalarda çok pis metalciyim diye dolanmadım. Hep kendi içimde yaşadım bu öğeyi. Kişiliğimden ödün vermeden onu kişiliğime katıp devam ettim bu yola. Konserlerde kimi zaman ağlarken, kimi zaman gülerken, kimi zaman kendimden geçerken buldum kendimi. Sanki bu dünyaya ait olmayan bir hediye verilmişti bana. Ve hala ne zaman bir solo sesi duysam ilk günki gibi heyecandan titrediğim olur

Ama müziğin acıtan yanlarını gördüm. Ortam yapmak, farklılaşmak adına bu müziğe dalanları gördüm. Neyi anlattığından haberi olmadan sadece ritmine kapılanları gördüm. Özentiliğin had safhasına ulaşmış insanları gördükçe daha fazla acımaya başladı içim. Evet bana verilen hediye kirleniyordu. Kirletenler ise neyi kirlettiğinin farkında değildi. Hissizce, anlamsızca dinlenilmesi neden ki? Neden bozuyorsunuz ki? İşte burda çıkmaza saplanıp kalıyorum. Bazen hepsini bir stadyuma doldurup yakmayı bile istiyorum. Sizden tek isteğim bu müziğe ait değilseniz ait olmaya çalışmayın. Bırakın saf kalsın. Bırakın hep anlaşılmazları oynasın. Biz bize yetiyoruz geri kalan size ihtiyacımız yok.

[segraron]

bu arada amon amarth ın ne anlattığını türkçelerinden okudum tahmin ettiğim gibi viking mitolojileri ve tanrılarıymış çekici buldum...

[Herr Mannelig]

bu arada amon amarth ın ne anlattığını türkçelerinden okudum tahmin ettiğim gibi viking mitolojileri ve tanrılarıymış çekici buldum...

Sıra Manegarm'a gelmiş hocam o zaman

[ryuk]

Saf duygu müziğidir bu! İnsan olarak hissedebileceğin her duygu için bir karşılığı vardır.


Aklını kaçıracak kadar aşık olduğunda

İçinde hesaplaşmalar yaşarken

Dostlarını anarken

Tarifi imkansız derin duygulardayken


Heyecandan-coşkudan için içine sığmazken

1

2

3

Fantastik diyarları özlediğinde



Uzar gider bu liste. Efendi! Eğer bu şarkıların tek notası bile sana bir şeyler hissettiyorsa; sen de bizdensin demektir.


Metalci, en asil duygunun insanıdır

Ekleme: Link

[ryuk]

Neden metal müzik?

Gecenin bu saatinde insana kendini Taras Bulba gibi, Temuçin gibi, Subutay gibi hissettirdiği için



Dinleyin

[Gadd]

Ne zaman dünyaya ayak uyduramadığımı anladım. O gün metal müziğe aşık oldum.

[yavanna]

Gürültüsüz müzikten ne anlanıyorsa onu anlıyoruz tahminimce. Her beynin ağır bastığı, algıdaki seçiciliği farklı, haliyle, dönemsel ya da kalıcı olarak insanlarda bu tür hobi olarak sınıflandırabileceğimiz zevkler, bilimsel olarak da farklılık göstermekte. Kaldı ki klasik müzikten Müslüm Gürses'e kadar geniş bir skalaya sahibim, kulağa ne hoş geliyorsa diyemeyeceğim, mantık yönü her zaman ağır basan biri olarak bana bir şeyler katması gerektiği gibi takıntılarım da var. Metal müzik bana geniş bir dünya sundu. Ortaokuldan (bizim zamanımızda 6-8. sınıf arasıydı) bu yana değişmedi bu, gerek Melodik Death Metal türünde geçen mitolojiler, gerek Folk Metalde geçen geleneksel ezgiler beni çok farklı dünyalara sürükledi. Death Metalin ise felsefi görüşleri beni benden almıştır her zaman. Sadece bunlar da değil, bir sürü farklı insan da kazandırdı. Pop Müzik ya da R&B dinleyicilerinde de bu mümkün elbette ama dediğim bilimsel olarak da farklılık gösterdiğimiz için kazanımlarım da ona göre sınıflanıyor.

[SMK47]

Metal müziğin en iyi yanı (kimilerine göre ise en kötü) birçok türe ayrılmış olmasıdır. Metal müzik serttir. Rock müzik ile arasındaki çizgiyi çeken şey budur. Lakin metal müzik her zaman kulak yırtıcı şekilde, isyan edici şekilde yapılmıyor. Bu müzik türünde hemen hemen her duyguyu içeren parçalar bulmak mümkün. Sadece duygular değil bazen filmler ve diziler de metal müziğe konu olabiliyor. Ben şahsen "thrash" , "power" , "death" tarzlarını dinlemiyorum -ki bunlar da metalin en gürültülü tarzları zaten- fakat her metal türünden kapabileceğiniz bir şeyler var. Örneğin power metal türü ile mitoloji ve tarih, death metal türü ile biyoloji () öğrenebiliyorsunuz. Müzik gruplarının yaptığı tarz ise çeşit çeşit. Aynı türde çalan iki grubun müziği farklı gelebiliyor. Bu tını ve konu ayrılığı metal müziği daha tatlı yapıyor bence.

Tabi zevk meselesini bir kenara bırakırsak işin bir de emek kısmı var. Rock ve metal müziği, pop ve rap türlerinden daha fazla emek istiyor. Bu iki türde, bir parçanın yapılış şeklini kavramak zor değil. Genelde arkadan verilen hareketli bir müzik eşliğinde sözler söyleniyor. Rock/metalde ise düzgün bir parça ortaya çıkarmak için biraz ustalık gerekiyor zira enstrümanları kendiniz kullanıyorsunuz. Tabi amacım bahsettiğim müzik türlerini yermek değil. Her müzik türünde olduğu gibi metalde de kötü parçalar var. Metal müziği dinlemeyenler (ya da direk olarak düşmanlık besleyenler) genelde bu parçaları örnek göstererek "yav metal şöyle yav metal böyle" diyerek yermeye çalışıyorlar. Gülünç.