Konu: Hangi Kitabı Okuyorsunuz ve Eleştiriniz

[kahlan amnell]

Sezgin Kaymaz'dan Kün yeni bitti. Hayatı, dini sorgulaması, kitabın gelip bağlandığı yer, dili... Güzel bir tanışma oldu yazarla. Tavsiye olunur.

[Bengü]

Belgariad Serisi - David Eddings: Şimdilik ilk üç kitabı okumuş durumdayım: Kehanetin Oyuncağı, Büyücüler Kraliçesi, Sihirbazın Tuzağı. mit'in forumda satışa çıkarması üzerine daha da ilgimi çeken ama maalesef ondan alamayıp, ödünç edinip okuduğum seri. Vikitap'ta da forumda da pek güzel yorumlar okudum seri hakkında. Serilerin ilk kitapları her zaman en sevdiklerim olacaklar sanırım. Bunda da öyle oldu. Ama seri güzel olmasına rağmen yine de beni tam anlamı ile içine çekemedi. Yine de severek okuyorum o ayrı elbet ama 3 kitaptan sonra biraz araya ihtiyacım olduğunu hissettim. Ve araya iki ince kitap sıkıştırıyorum. Garion, Bay Kurt ve Pol teyzeyi özlemiş olarak 4. kitaptan devam edeceğim.

Odd ve Ayaz Devleri - Neil Gaiman: Okulda sınıf değişikliği olunca ve henüz yeni kimselerle tanışmayınca, okulun ilk haftasının da verdiği boşlukta büyük bir çoğunluğunu okulda okuduğum kitap. Belgariad'ın 3. kitabını sınıfta bitirip direkt başladım bu kitaba. Gaiman'dan Mezarlık Kitabı, Yokyer ve Coraline'dan sonra okuduğum dördüncü kitap Odd ve Ayaz Devleri. Kitaba başlar başlamaz "Gaiman'ın dilini özlemişim yahu!" dediğim doğrudur. Kitabın inceliği ve yazıların büyüklüğü sayesinde bir çırpıda bitti. Keşke bitmeseydi yahu, tadı damağımda kaldı. Ve kitaptaki illüstrasyonları çok sevdim. Neil Gaiman'dan bir kitap okunurum ama yine okuyasım gelir modundayım.

[Denaro Forbin]

Alçı - Emre Kalcı

İlk defa okuduğum Emre Kalcı'ya Alçı kitabıyla başladım. Kısa bir kitap. Hatta dolu sayfa yok desem yeridir. Her sayfada ya bir cümle ya da bir paragraf karşılıyor okuru. Yazılanlar ne hakkında diyecek olursanız eğer; aşk ve yalnızlık. Gayet güzel işlemiş bu iki konuyu kısa yazılarında. Dilini sevdim ve sıkılmadan okudum. Hemen bir diğer kitabına geçiyorum yazarın: Sessiz Düet, Silahsız Düello.

[Erymnys]

(Tanrı'nın Ağzından) Evrenin Hikayesi - Franco Ferrucci

İlginç, bitsin bakalım nasıl birşey o zaman tam olarak yorum yapabilirim sanırım.

[Denaro Forbin]

Sessiz Düet, Silahsız Düello - Emre Kalcı

"Emre Kalcı sizi şiirleriyle düete, yazılarıyla düelloya davet ediyor..." yazıyor arka kapakta. 2 kısımdan oluşuyor kitap: şiir ve düz yazı. Emre Kalcı önce şiirleriyle içimizde bir yara açıyor, ardından yazılarıyla da yaramıza tuz basıyor. Şiirlerden en sevdiklerimi şöyle sıralayabilirim: Kaldığı Yerden, Bu Son Şansa Bir Şanson, Özet, Kırıkla Kuşanan Zarif Bir Bahis ve Yalanların Altını Çizdim Hep.

Gerçekten aşk üzerine en sağlam yazıları bu kitapta okudum ben. Kitabın 5 sayfadan oluşan son yazısı "Sevgililer Dünü" ise beni en çok etkileyen kısım oldu. Kalemi çok güçlü bir yazarmış hakikaten. Geç keşfettim Emre Kalcı'yı, bu okuduğum 2.kitabı. Ve kesinlikle diğer kitaplarını da okuyacağım.

[Denaro Forbin]

Her Mektubu Görülmüştür - Emre Kalcı

Yazarın kesinlikle diğer kitaplarını da okuyacağım demiştim ve öyle de yaptım. Her Mektubu Görülmüştür ile Emre Kalcı okumaya devam ettim.

Okuduğum ilk 2 kitabı (Alçı ve Sessiz Düet, Silahsız Düello) gibi tıpkı. Emre Kalcı'nın kelimelerle aşkı bu kitapta da devam ediyor. Ana konumuz gene aşk. Kitabın son 5 sayfasında ise yazar yazma tutkusunu anlatıyor bize.

[Tardis]

Incarceron- Catherine Fisher

İlk aldığımda, öyle kötü bulmuştum ki, şiddetle herkese kötülemiştim. Ancak radikal bir kararla, bu sene kitaplığımdaki alıp da okumadığım kitapları okuyorum. Sıra incarcerondaydı. Ve geçen sene nefret ettiğim kitabı, bu sene büyük bir zevkle okuyorum. Nasıl bir hayal gücü, nasıl bir anlatım...

Kör Saatçi - Richard Dawkins: Evrimi öyle güzel öyle detaylı anlatıyor ki hayranlıkla okuyorum. Dawkins'in şen üslubunun da etkisi büyük tabi. Bilimselliğin sıkıcılığından uzak popülerliğin hafifliğini aşan ağır ve etkili bir kitap.
Douglas Adams'ın övdüğü kadar var.

Kırmızı Pazartesi - Gabriel Garcia Marquez: Yıllar önce Anlatmak İçin Yaşamak'ı okumuş ve çok beğenmiştim, bu ikinci Gabo kitabım; etkileyici ve hızlı akan bir üslubu var. Büyülü Gerçekçilik'in izleri yok ama. Göz göre göre işlenen bir cinayetin adım adım ve gerçekçi bir sunumu. Çok sevdim.

[Denaro Forbin]

El - Emre Kalcı: El için gene klasik bir Emre Kalcı kitabı demek mümkün. Kelime oyunlarıyla zenginleştirdiği yazılarını okumak büyük bir keyif. Bu işi en iyi yapanlardan biri sanırım Kalcı. Veya bu türde okuduğum kitap sayısı bir hayli az olduğundan ben böyle düşünüyorum, tam olarak bilmiyorum. Eğer öyleyse bile ben çok beğendiğimi itiraf etmeliyim.

Yarım - Emre Kalcı: Okuduğum 5.Emre Kalcı kitabının adı Yarım. Bu kitapta birçok şey yarım. Yarım bir elma, yarım bir kalp, yarım bir aşk ve kitabın sonunda yer alan 3 adet yarım kalmış mektup. Vuruyor Emre Kalcı cümleleriyle bizi bir kez daha. Aşkı tatmış bir insandan böyle şeyler okumak çok zor olmasa gerek, aşkı tatmış bir insanın böyle şeyleri okuması da çok zor olsa gerek. Kelimelere daha fazla anlam yüklenir çünkü. Güzeldi, güzel.

[Optik]

Dex yayınlarından çıkan Yıkılan Krallıklar'ı okuyorum.

Şu an için beğendim. Kitap kendini okutturan cinsten.

[thevoice]

İblis Savaşları Serisi - R.A. Salvatore : İlk kitabını dün bitirdim. Biraz uzun sürdü, sanırım gelişme bölümüne geldiğimde sonucun ne olduğunu anladığımdan olsa gerek. Ama baş karakterin gelişm süreci güzel anlatılmış , insan ister istemez gelişim sürecine tanıklıp edik nereye kadar kendisini ilerleteceğini bekler buluyor karakteri izlerken. Baş karakterler haricinde yan karakterlerin fazla iç dünyalarına ve şahsi hayatlarına değinmediği için kayıplar yaşandığında onlar için fazla üzülemiyorsunuz. Şimdilik ara verdim ,ikinci ve üçüncü kitaplarına Malloryon serisinden sonra devam edeceğim.

Malloryon Serisi - David Eddings : Belgariadı bitirdikten sonra karakterlere ister istemez çok ısındım.Ve hafif ara vererek karakterlerin iyice kendimce sindirilmesini bekledim. Araya birkaç ufak seri ilave ettikten sonra şimdi ilk kitabından başlamış bulunmaktayım. İlk kitaptan kalan karakterlere, yani bu kitapta en azından bir kısmına devam etmek sanki geçmişin rüzgarında süzülmeye benziyor. Üslubunu çok seviyorum. Basit ve hafif ama içinize işleyen diyalogları mevcut. Güldüğüm ,kahkaha attığım bir çok yeri gibi. Şuanlık ilk kitabın ilk sayfalarındayım anlatılacak bir şeyi henüz çıkmadı ama kendimce bu yazıyı yazıp geçmişin tuğlalarını azıcık titrettirdiğimi hissediyorum.

Fareler ve İnsanlar - John Steinbeck

Geç okuduğum bir başyapıt.

Eserin popülaritesini herkes biliyordur aşağı yukarı. Ben de biliyordum elbette ama okumak için neden bu kadar bekledim onu bilmiyorum işte. Aslında etkilenecek denli bir kitap olacağını tahmin etmiyordum hiç. Ama etkilendim. Son bölümde duygusal anlar yaşadım. Bir dostluk ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Oldukça dokunaklı bir yaşam hikayesi.

Spoiler: Göster

Lennie Small ve George Milton'ı bende iz bırakan karakterler olarak hatırlayacağım her zaman. Özellikle Lennie. Ah Lennie. Ne sevimli bir insansın sen. Hayallerine ulaşamadan gittin ya bu dünyadan, en çok da ona üzüldüm. Hep yanlış anladılar seni. Sen ölmeyi hak etmedin. Seviyoruz seni Lennie.

Kitabın dilini de çok sevdim. Anlatım şahaneydi. John Steinbeck'in diğer romanlarını da okumak gerek bunun üzerine. Ama sanırım hiç biri Fareler ve İnsanlar tadı veremeyecek. Ön yargı değil de, önsezi diyelim.

Ayrıca kitapta yalnızlık üzerine söylenmiş çok güzel deyişler mevcuttu. İşte onlardan ikisi;

"Tanıdığın biriyle gezmek yalnız olmaktan çok daha iyi."

"Kimsesi yoksa delirir insan. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında biri olsun. İnan bana, insan fazla yalnız kaldı mı, hastalanır."

Ve o efsane diyalog:

"George, nasıl bir çiftliğimiz olacak anlatsana."
"Kaç kere anlattım ya Lennie."
"Olsun. Bir daha anlat lütfen..."

Çok, çok güzeldi!

Bu yorumu okuyunca ve kitabı da bildiğimden tüylerim diken diken olup hafif bir hüzün yaşadım. Eline sağlık çok güzel dile getirmişsin

[Daarlan Gardan]

Kubbe'nin Altında'yı karıştırıyorum.

Sai King'den okuduğum en ağır roman olacak herhâlde. Karakterleri daha iyi tanıyabilmemiz ve bu uzun yolculuk içerisinde onların nelerle uğraştıklarını anlayabilmemiz için hazırlanan karakter listesi çok iyi olmuş. Bunun yanı sıra okuyabildiğim yere kadar yaşanan olayların başka başka karakterlerin açısından önümüze getirilmesi bu romanın anlatım tarzını da genişletiyor.

Post apokaliptik kurguya çok ihtiyaç duyduğum şu dönemlerde ilaç gibi geliyor. Elbette terimin bildiğimiz anlamının az dışında seyrediyor.

Karakterlerin birbirlerini yemelerini bekliyorum. Fiilen değil tabii.

Kitap çıktığında gidip almıştım.Kalın bir kitap olmasına rağmen çok çabuk bitmişti. King, Kaotik düzen yaratıp bu düzendekileri insanlıktan çıkarmayı iyi biliyor. Kitabı okurken artık sizde karakterler gibi sırrı çözülemeyen kubbeye alışıyorsunuz, merakınız kubbenin sırrına değil insanların ne yaptığına doğru kayıyor: bir sonraki bölümde neler olacak, o karakter ne yapacak vs... gibi. King'in tarzı bu bence, sizi sağlam detaylarla ana konudan uzaklaştırıp, romanın sonunda ana konuyu balyoz gibi indiriyor birden kafanıza.

Ana konu o kadar da ''balyoz'' gibi sayılmazdı. Ama kendisinin dediği gibidir bu işler... Yolculuk varılan yerden daha mühimdir belki de. Bu yolculuk da belli bir noktaya kadar Ruhlar Dükkânı örneğindeki gibi karakterleri kabullenmek ve ezberlemekle geçiyor. Ve bunun oluşmaya başladığı sırada kasaba kutuplaşıyor. Bu inanılmaz bir denge. İlk iki yüz, iki yüz elli sayfada yaşanan olayların başka karakterlerin bölümlerinde de verilmesi buna ısındırmak içindir. Kitabı kalınlaştırmak için olamaz.

Spoiler: Göster

Öyle olsaydı onlarca kişinin öldüğü sadece iki satırda açıklanmazdı.

Dizisiyse başka bir bela. Junior kız arkadaşını bodruma kilitliyor, ha? İki ölü kızın saçlarını okşayarak John Coffey triplerine giren Junior Rennie? Zevk alarak izleyen King'e ihanet etmiştir.

Ned Beauman'ın Boksör Böcek adlı kitabını okuyorum:
İkinci Dünya Savaşı arefesinde ve günümüzde geçen iki hikayeyi işliyor bu eğlenceli kitap. Doktor Erskine adında bir öjenik araştırmacısı, 1936 yılında böcekler ve yahudi bir boksör üzerinde araştırma yapmaktadır. Kendisi arı ırk yaratmanın doğru olduğunu düşünmektedir ve bu bakımdan Hitler'e hayrandır. Diğer hikaye ise günümüzde geçer: Kevin adında bir koleksiyoncu, Nazilere dair eşyalar aramaktadır ve bir gün Doktor Erskine'in Hitler'e gönderdiği bir mektup bulur, bunun üzerine bu İngiliz öjenik araştırmacısının Hitler ile olan bağını araştırmaya koyulur. Keyifli bir bir kitap, bakalım neler olacak?

[Bengü]

İstanbul Hatırası // Ahmet Ümit: Kendime bir güzel şunları şunları okuyacağım diyerek program yapmışken okul yüzünden araya giren kitap oldu İstanbul Hatırası. Kendi açımdan kitap okumaya geç başlamış biriyim. Kitaplardan nefret ediyorum hatta. Tek sebebi vardı, okulda okumamızın zorunlu tutulduğu kitaplar. Kitaplardan bu şekilde soğumuştum. Edebiyat öğretmeni sınav yapacağı için okutturuyor şimdi bu kitabı. İlk söylediğinde yazarı Ahmet Ümit olmasına rağmen sırf okuldan verildi diye bir ön yargım vardı. Ama aksine ilk söylediği günlerde edindim ve okumaya başladım kitabı. 685 sayfalık cep boy olan kitabın 278. sayfasındayım henüz. Kitabı çok sevdiğimi söylemeliyim. Merak duygusunu en üst seviyede tutmayı başaran Ahmet Ümit; hem işlenen cinayetler hakkında kafa yormanızı hem de İstanbul hakkında bilgileri sıkılmadan, zevkle okumanızı sağlıyor. Kitabın devamının nereye gideceğini merak ediyor, kitabı okumayanlara tavsiye ediyorum. Ahmet Ümit okumak için güzel bir başlangıç İstanbul Hatırası.

[Denaro Forbin]

The God Jr. - Küçük İskender

Küçük İskender'in daha önce "İskender'i Ben Öldürmedim" adlı şiir kitabını okuduğumdan, az çok şiir tarzına aşina olmuştum. The God Jr. da İskender'in gene o bildik melankolik havaya sokan şiirlerinden oluşuyor. En sevdiğim şiirleri de şöyle sıralayabilirim:

Dinozor, C, Sakın, Gece Sineması, Hayalet Gemiciler, Ümit, Ara Delik, Soğuk Su